شراب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== نهر شراب در قصرِ غدير در آسمان ها<ref>اسرار غدير: ص | == نهر شراب در قصرِ غدير در آسمان ها<ref>اسرار غدير: ص ۲۴۱ - ۲۴۳. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۲،۲۳۱.</ref> == | ||
در آسمان ها روز | در آسمان ها روز [[غدیر]] را مى شناسند و اكنون آغاز پانزدهمين قرنى است كه حتى در يک سال آن [[جشن غدیر در آسمان ها|جشن غدیر]] ترک نشده است. | ||
از جمله نثار [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا علیها السلام]] در جشن غدير در آسمان هاست: | |||
[[امام رضا علیه السلام]] از پدرش [[امام کاظم علیه السلام|امام موسی بن جعفر علیه السلام]] از جدش [[امام صادق علیه السلام]] نقل مى فرمايد كه فرمود: | |||
روز غدير نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است. خداوند تعالى در [[بهشت]] قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتى از نقره و خشتى از طلا است. | |||
و | در آن [[قصر]] صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از [[مُشک|مشک]] و [[عنبر]] است. | ||
در آن قصر چهار نهر جارى است: نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از عسل. | |||
در كناره هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدنه ى آنها از لؤلؤ و بال هايشان از [[یاقوت]] است و به انواع صداها مى خوانند. | |||
روز غدير كه فرا مى رسد اهل آسمان ها وارد اين قصر مى شوند و [[تسبیح]] و [[تهلیل|تقدیس]] و [[تهلیل]] مى گويند. آن پرندگان هم به پرواز در مى آيند و خود را به آب مى زنند، و سپس در آن مشک و عنبر مى غلطند. | |||
السلام»<ref>نثار فاطمه عليها السلام همان ميوه هاى درخت طوبى است كه در شب زفاف حضرت، به امر الهى از آن درخت در آسمانها پخش شد و ملائكه آنها را به عنوان يادگار برداشتند. بحار الانوار: ج ۴۳ ص ۱۰۹.</ref> را به يكديگر هديه مى دهند. | آنگاه كه [[ملائکه]] جمع شدند بار ديگر به پرواز در مى آيند و آن [[عطر]]<nowiki/>ها را بر آنان مى پاشند. ملائكه در روز غدير «نثار فاطمه عليها السلام»<ref>نثار فاطمه عليها السلام همان ميوه هاى درخت طوبى است كه در شب زفاف حضرت، به امر الهى از آن درخت در آسمانها پخش شد و ملائكه آنها را به عنوان يادگار برداشتند. بحار الانوار: ج ۴۳ ص ۱۰۹.</ref> را به يكديگر هديه مى دهند. | ||
وقتى آخرين ساعات روز [[غدیرخم (کتاب)|غدیر]] فرا مى رسد ندا مى آيد: | وقتى آخرين ساعات روز [[غدیرخم (کتاب)|غدیر]] فرا مى رسد ندا مى آيد: | ||
چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود» .<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۳. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۱.</ref> | «به مراتب و درجات خود برگرديد كه به احترام محمد صلى الله عليه و آله و على عليه السلام تا سال آينده در چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۳. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۱.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۴
نهر شراب در قصرِ غدير در آسمان ها[۱]
در آسمان ها روز غدیر را مى شناسند و اكنون آغاز پانزدهمين قرنى است كه حتى در يک سال آن جشن غدیر ترک نشده است.
از جمله نثار حضرت زهرا علیها السلام در جشن غدير در آسمان هاست:
امام رضا علیه السلام از پدرش امام موسی بن جعفر علیه السلام از جدش امام صادق علیه السلام نقل مى فرمايد كه فرمود:
روز غدير نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است. خداوند تعالى در بهشت قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتى از نقره و خشتى از طلا است.
در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از مشک و عنبر است.
در آن قصر چهار نهر جارى است: نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از عسل.
در كناره هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدنه ى آنها از لؤلؤ و بال هايشان از یاقوت است و به انواع صداها مى خوانند.
روز غدير كه فرا مى رسد اهل آسمان ها وارد اين قصر مى شوند و تسبیح و تقدیس و تهلیل مى گويند. آن پرندگان هم به پرواز در مى آيند و خود را به آب مى زنند، و سپس در آن مشک و عنبر مى غلطند.
آنگاه كه ملائکه جمع شدند بار ديگر به پرواز در مى آيند و آن عطرها را بر آنان مى پاشند. ملائكه در روز غدير «نثار فاطمه عليها السلام»[۲] را به يكديگر هديه مى دهند.
وقتى آخرين ساعات روز غدیر فرا مى رسد ندا مى آيد:
«به مراتب و درجات خود برگرديد كه به احترام محمد صلى الله عليه و آله و على عليه السلام تا سال آينده در چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود».[۳]
پانویس
- ↑ اسرار غدير: ص ۲۴۱ - ۲۴۳. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۲،۲۳۱.
- ↑ نثار فاطمه عليها السلام همان ميوه هاى درخت طوبى است كه در شب زفاف حضرت، به امر الهى از آن درخت در آسمانها پخش شد و ملائكه آنها را به عنوان يادگار برداشتند. بحار الانوار: ج ۴۳ ص ۱۰۹.
- ↑ بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۳. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۱.