ابو سعید خدری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{متن عربی|هو سعد بن مالك بن شيبان ، أبو سعيد الأنصاري الخدري ، وهو مشهور بكنيته ، أحد الصحابة<ref>تاريخ بغداد : ج۱ ص۱۸۰ الرقم۱۹ ، سير أعلام النّبلاء : ج۳ ص۱۷۰ الرقم۲۸ ، تاريخ دمشق : ج ۲۰ ص۳۹۳.</ref>والوجوه البارزة المشهورة من الأنصار<ref>تاريخ بغداد : ج ۱ ص ۱۸۰ الرقم ۱۹ ، الوافي بالوفيات : ج ۱۵ ص ۱۴۸ ح ۲۰۰ .</ref>. وهو من المحدّثين الكبار<ref>تاريخ بغداد : ج ۱ ص ۱۸۰ الرقم ۱۹ ، الوافي بالوفيات : ج ۱۵ ص ۱۴۸ ح ۲۰۰ .</ref> ، وفي عداد رواة حديث الغدير<ref>المعجم الأوسط : ج ۲ ص ۳۶۹ ح ۲۲۵۴ ، تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۲۲۸ ؛ الأمالي للصدوق : ص ۶۷۰ ح ۸۹۸ .</ref>، وحديث المنزلة<ref>تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۱۷۲ ؛ المناقب للكوفي : ج ۱ ص ۵۰۱ ح ۴۱۸ .</ref>. كان مع رسول اللّه صلى الله عليه و آله في كثير من غزواته<ref>المستدرك على الصحيحين : ج ۳ ص ۶۵۰ ح ۶۴۸۸ ، سير أعلام النّبلاء : ج ۳ ص ۱۶۹ الرقم ۲۸ وفيه «شهد أبو سعيد الخندق وبيعة الرضوان» ، تاريخ دمشق : ج ۲۰ ص ۳۸۷ .</ref>، وبعده كان أحد الثابتين فكريّاً على معرفة الحقّ<ref>الخصال : ص ۶۰۷ ح ۹ ، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۱۲۶ ح ۱ .</ref>، وأحد الراسخين في دعم الحقيقة<ref>رجال الكشّي : ج ۱ ص ۱۸۳ الرقم ۷۸ وراجع مستدركات علم الرجال : ج ۱ ص۲۰. </ref>. ذكره الإمام الصادق عليه السلام بتبجيل وتكريم ، ونصّ على استقامته في طريق الحقّ . لم يترك مرافقة عليٍّ عليه السلام ، وكان إلى جانبه في معركة النّهروان<ref>تاريخ بغداد : ج ۱ ص ۱۸۰ الرقم ۱۹ .</ref>. ودّع الحياة الدنيا سنة ۷۴ ه.}}<ref>المستدرك على الصحيحين : ج ۳ ص ۶۵۱ ح ۶۳۹۰ ، المعجم الكبير : ج ۶ ص ۳۳ ح ۵۴۲۶ و ۵۴۲۷ ، سير أعلام النّبلاء : ج ۳ ص ۱۷۱ الرقم ۲۸ .</ref> | {{متن عربی|هو سعد بن مالك بن شيبان ، أبو سعيد الأنصاري الخدري ، وهو مشهور بكنيته ، أحد الصحابة<ref>تاريخ بغداد : ج۱ ص۱۸۰ الرقم۱۹ ، سير أعلام النّبلاء : ج۳ ص۱۷۰ الرقم۲۸ ، تاريخ دمشق : ج ۲۰ ص۳۹۳.</ref>والوجوه البارزة المشهورة من الأنصار<ref>تاريخ بغداد : ج ۱ ص ۱۸۰ الرقم ۱۹ ، الوافي بالوفيات : ج ۱۵ ص ۱۴۸ ح ۲۰۰ .</ref>. وهو من المحدّثين الكبار<ref>تاريخ بغداد : ج ۱ ص ۱۸۰ الرقم ۱۹ ، الوافي بالوفيات : ج ۱۵ ص ۱۴۸ ح ۲۰۰ .</ref> ، وفي عداد رواة حديث الغدير<ref>المعجم الأوسط : ج ۲ ص ۳۶۹ ح ۲۲۵۴ ، تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۲۲۸ ؛ الأمالي للصدوق : ص ۶۷۰ ح ۸۹۸ .</ref>، وحديث المنزلة<ref>تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۱۷۲ ؛ المناقب للكوفي : ج ۱ ص ۵۰۱ ح ۴۱۸ .</ref>. كان مع رسول اللّه صلى الله عليه و آله في كثير من غزواته<ref>المستدرك على الصحيحين : ج ۳ ص ۶۵۰ ح ۶۴۸۸ ، سير أعلام النّبلاء : ج ۳ ص ۱۶۹ الرقم ۲۸ وفيه «شهد أبو سعيد الخندق وبيعة الرضوان» ، تاريخ دمشق : ج ۲۰ ص ۳۸۷ .</ref>، وبعده كان أحد الثابتين فكريّاً على معرفة الحقّ<ref>الخصال : ص ۶۰۷ ح ۹ ، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۱۲۶ ح ۱ .</ref>، وأحد الراسخين في دعم الحقيقة<ref>رجال الكشّي : ج ۱ ص ۱۸۳ الرقم ۷۸ وراجع مستدركات علم الرجال : ج ۱ ص۲۰. </ref>. ذكره الإمام الصادق عليه السلام بتبجيل وتكريم ، ونصّ على استقامته في طريق الحقّ . لم يترك مرافقة عليٍّ عليه السلام ، وكان إلى جانبه في معركة النّهروان<ref>تاريخ بغداد : ج ۱ ص ۱۸۰ الرقم ۱۹ .</ref>. ودّع الحياة الدنيا سنة ۷۴ ه.}}<ref>المستدرك على الصحيحين: ج ۳ ص ۶۵۱ ح ۶۳۹۰ ، المعجم الكبير: ج ۶ ص ۳۳ ح ۵۴۲۶ و ۵۴۲۷ ، سير أعلام النّبلاء: ج ۳ ص ۱۷۱ الرقم ۲۸ .</ref> | ||
سعد بن مالک بن شَيبان ـ كه به كنيه اش ابوسعيد انصارىِ خُدْرى مشهور است ـ ، از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله و از چهره هاى برجسته و مشهور انصار است . وى از محدّثان بزرگ و از جمله راويان «حديث غدير» و «حديث منزلت» است . سعد در بسيارى از نبردهاى پيامبر خدا در كنار ايشان بود و از كسانى است كه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله نيز در شناخت حق ، استوار انديش بود و در حمايت از حقيقت ، استوارگام.<ref>مجموعه آنچه را كه درباره استوارگامى او در منابع آمده است ، مى توان در مستدركات علم الرجال (ج ۱ ص ۲۰ به بعد) ديد .</ref> امام صادق عليه السلام از او تجليل و او را تكريم نموده و به استقامت او در طريق حق ، تصريح كرده است . او همراهى على عليه السلام را وا ننهاد و در نبرد نهروان ، همراه مولا عليه السلام بود . ابو سعيد به سال ۷۴ هجرى زندگى را بدرود گفت . | |||
دانشنامه اميرالمومنين ج 13ص59 | دانشنامه اميرالمومنين ج 13ص59 |
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۷
«هو سعد بن مالك بن شيبان ، أبو سعيد الأنصاري الخدري ، وهو مشهور بكنيته ، أحد الصحابة[۱]والوجوه البارزة المشهورة من الأنصار[۲]. وهو من المحدّثين الكبار[۳] ، وفي عداد رواة حديث الغدير[۴]، وحديث المنزلة[۵]. كان مع رسول اللّه صلى الله عليه و آله في كثير من غزواته[۶]، وبعده كان أحد الثابتين فكريّاً على معرفة الحقّ[۷]، وأحد الراسخين في دعم الحقيقة[۸]. ذكره الإمام الصادق عليه السلام بتبجيل وتكريم ، ونصّ على استقامته في طريق الحقّ . لم يترك مرافقة عليٍّ عليه السلام ، وكان إلى جانبه في معركة النّهروان[۹]. ودّع الحياة الدنيا سنة ۷۴ ه.»[۱۰]
سعد بن مالک بن شَيبان ـ كه به كنيه اش ابوسعيد انصارىِ خُدْرى مشهور است ـ ، از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله و از چهره هاى برجسته و مشهور انصار است . وى از محدّثان بزرگ و از جمله راويان «حديث غدير» و «حديث منزلت» است . سعد در بسيارى از نبردهاى پيامبر خدا در كنار ايشان بود و از كسانى است كه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله نيز در شناخت حق ، استوار انديش بود و در حمايت از حقيقت ، استوارگام.[۱۱] امام صادق عليه السلام از او تجليل و او را تكريم نموده و به استقامت او در طريق حق ، تصريح كرده است . او همراهى على عليه السلام را وا ننهاد و در نبرد نهروان ، همراه مولا عليه السلام بود . ابو سعيد به سال ۷۴ هجرى زندگى را بدرود گفت .
دانشنامه اميرالمومنين ج 13ص59
هو سعد بن مالك بن شيبان ، أبو سعيد الأنصاري الخدري ، وهو مشهور بكنيته ، أحد الصحابة [1] والوجوه البارزة المشهورة من الأنصار [2] . وهو من المحدّثين الكبار [3] ، وفي عداد رواة حديث الغدير [4] ، وحديث المنزلة [5] . كان مع رسول اللّه صلى الله عليه و آله في كثير من غزواته [6] ، وبعده كان أحد الثابتين فكريّاً على معرفة الحقّ [7] ، وأحد الراسخين في دعم الحقيقة [8] . ذكره الإمام الصادق عليه السلام بتبجيل وتكريم ، ونصّ على استقامته في طريق الحقّ . لم يترك مرافقة عليٍّ عليه السلام ، وكان إلى جانبه في معركة النّهروان [9] . ودّع الحياة الدنيا سنة 74 ه . [10]
[1] تاريخ بغداد : ج1 ص180 الرقم19 ، سير أعلام النّبلاء : ج3 ص170 الرقم28 ، تاريخ دمشق : ج 20 ص393.
[2] تاريخ بغداد : ج 1 ص 180 الرقم 19 ، الوافي بالوفيات : ج 15 ص 148 ح 200 .
[3] تاريخ بغداد : ج 1 ص 180 الرقم 19 ، الوافي بالوفيات : ج 15 ص 148 ح 200 .
[4] المعجم الأوسط : ج 2 ص 369 ح 2254 ، تاريخ دمشق : ج 42 ص 228 ؛ الأمالي للصدوق : ص 670 ح 898 .
[5] تاريخ دمشق : ج 42 ص 172 ؛ المناقب للكوفي : ج 1 ص 501 ح 418 .
[6] المستدرك على الصحيحين : ج 3 ص 650 ح 6488 ، سير أعلام النّبلاء : ج 3 ص 169 الرقم 28 وفيه «شهد أبو سعيد الخندق وبيعة الرضوان» ، تاريخ دمشق : ج 20 ص 387 .
[7] الخصال : ص 607 ح 9 ، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج 2 ص 126 ح 1 .
[8] رجال الكشّي : ج 1 ص 183 الرقم 78 وراجع مستدركات علم الرجال : ج 1 ص 20 .
[9] تاريخ بغداد : ج 1 ص 180 الرقم 19 .
[10] المستدرك على الصحيحين : ج 3 ص 651 ح 6390 ، المعجم الكبير : ج 6 ص 33 ح 5426 و 5427 ، سير أعلام النّبلاء : ج 3 ص 171 الرقم 28 .
سعد بن مالك بن شَيبان ـ كه به كنيه اش ابوسعيد انصارىِ خُدْرى مشهور است ـ ، از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله و از چهره هاى برجسته و مشهور انصار است . وى از محدّثان بزرگ و از جمله راويان «حديث غدير» و «حديث منزلت» است . سعد در بسيارى از نبردهاى پيامبر خدا در كنار ايشان بود و از كسانى است كه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله نيز در شناخت حق ، استوار انديش بود و در حمايت از حقيقت ، استوارگام . [1] امام صادق عليه السلام از او تجليل و او را تكريم نموده و به استقامت او در طريق حق ، تصريح كرده است . او همراهى على عليه السلام را وا ننهاد و در نبرد نهروان ، همراه مولا عليه السلام بود . ابو سعيد به سال 74 هجرى زندگى را بدرود گفت .
[1] مجموعه آنچه را كه درباره استوارگامى او در منابع آمده است ، مى توان در مستدركات علم الرجال (ج 1 ص 20 به بعد) ديد .
دانشنامه اميرالمومنين ج 13ص59
- ↑ تاريخ بغداد : ج۱ ص۱۸۰ الرقم۱۹ ، سير أعلام النّبلاء : ج۳ ص۱۷۰ الرقم۲۸ ، تاريخ دمشق : ج ۲۰ ص۳۹۳.
- ↑ تاريخ بغداد : ج ۱ ص ۱۸۰ الرقم ۱۹ ، الوافي بالوفيات : ج ۱۵ ص ۱۴۸ ح ۲۰۰ .
- ↑ تاريخ بغداد : ج ۱ ص ۱۸۰ الرقم ۱۹ ، الوافي بالوفيات : ج ۱۵ ص ۱۴۸ ح ۲۰۰ .
- ↑ المعجم الأوسط : ج ۲ ص ۳۶۹ ح ۲۲۵۴ ، تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۲۲۸ ؛ الأمالي للصدوق : ص ۶۷۰ ح ۸۹۸ .
- ↑ تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۱۷۲ ؛ المناقب للكوفي : ج ۱ ص ۵۰۱ ح ۴۱۸ .
- ↑ المستدرك على الصحيحين : ج ۳ ص ۶۵۰ ح ۶۴۸۸ ، سير أعلام النّبلاء : ج ۳ ص ۱۶۹ الرقم ۲۸ وفيه «شهد أبو سعيد الخندق وبيعة الرضوان» ، تاريخ دمشق : ج ۲۰ ص ۳۸۷ .
- ↑ الخصال : ص ۶۰۷ ح ۹ ، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۱۲۶ ح ۱ .
- ↑ رجال الكشّي : ج ۱ ص ۱۸۳ الرقم ۷۸ وراجع مستدركات علم الرجال : ج ۱ ص۲۰.
- ↑ تاريخ بغداد : ج ۱ ص ۱۸۰ الرقم ۱۹ .
- ↑ المستدرك على الصحيحين: ج ۳ ص ۶۵۱ ح ۶۳۹۰ ، المعجم الكبير: ج ۶ ص ۳۳ ح ۵۴۲۶ و ۵۴۲۷ ، سير أعلام النّبلاء: ج ۳ ص ۱۷۱ الرقم ۲۸ .
- ↑ مجموعه آنچه را كه درباره استوارگامى او در منابع آمده است ، مى توان در مستدركات علم الرجال (ج ۱ ص ۲۰ به بعد) ديد .