آيه ۱۱ مطفّفین و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
{{متن عربی |فَلَكَ الْحَمْدُ عَلى ما مَنَنْتَ بِهِ عَلَيْنا مِنَ الاخْلاصِ لَكَ بِوَحْدانِيَّتِكَ، وَ جُدْتَ عَلَيْنا بِمُوالاةِ وَلِيِّكَ الْهادى مِنْ بَعْدِ نَبِيِّكَ النَّذيرِ الْمُنْذِرِ، وَ رَضيتَ لَنَا الاسْلامَ ديناً بِمَوْلانا، وَ اتْمَمْتَ عَلَيْنا نِعْمَتَكَ بِالَّذى جَدَّدْتَ لَنا عَهْدَكَ وَ ميثاقَكَ، وَ ذَكَّرْتَنا ذلِكَ وَ جَعَلْتَنا مِنْ اهْلِ الاخْلاصِ وَ التَّصْديقِ لِعَهْدِكَ وَ ميثاقِكَ وَ مِنْ اهْلِ الْوَفاءِ بِذلِكَ، وَ لَمْ تَجْعَلْنا مِنَ النّاكِثينَ وَ الْمُكَذِّبينَ الَّذينَ يُكَذِّبُونَ، الْجاحِدينَ بِيَوْمِ الدّينِ، وَ لَمْ تَجْعَلْنا مِنَ الْمُغَيِّرينَ وَ الْمُبَدِّلينَ وَ الْمُحَرِّفينَ وَ الْمُبَتِّكينَ آذانَ الانْعامَ، وَ الْمُغَيِّرينَ خَلْقَ اللَّهِ، وَ مِنَ الَّذينَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ فَأَنْساهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ، وَ صَدَّهُمْ عَنِ السّبيلِ وَ الصِّراطِ الْمُسْتَقيمِ ...|ترجمه=پس تو را شكر بر آنچه بر ما منت نهاده‏‌اى از اخلاص به توحيدت و بر آنچه بر ما كرم كرده‌اى، با پذيرفتن ولايت ولىّ هدايت كننده‏‌ات بعد از پيامبر ترساننده منذرت، و با مولايمان اسلام را به عنوان دين ما راضى شدى، و نعمتت را با تجديد عهد و ميثاقت بر ما تمام كردى و آن پيمان را به ياد ما آوردى، و ما را از اهل اخلاص و تصديق نسبت به عهد و ميثاقت و از اهل وفا به آن قرار دادى، و ما را از عهدشكنان و تكذيب‌كنندگان قرار ندادى كه روز قیامت را تكذيب مى‏‌كنند، و ما را از تغييردهندگان و تبديل‌كنندگان و تحريف‌كنندگان و زنده‌كنندگان اعمال جاهلیت و تغييردهندگان خلق خدا قرار ندادى، و از كسانى كه شيطان بال خود را بر آنان گسترانده و ياد خدا را از خاطر آنان برده و از راه راست مانع شده، قرار ندادى. خدايا، لعنت كن انكاركنندگان و پيمان‌شكنان و تغييردهندگان و تبديل‌كنندگان و تكذيب‌كنندگانى كه روز قيامت را تكذيب مى‏‌كنند، از اولين و آخرين}}.<ref>الاقبال، ج۲، ص۲۸۵.</ref>
{{متن عربی |فَلَكَ الْحَمْدُ عَلى ما مَنَنْتَ بِهِ عَلَيْنا مِنَ الاخْلاصِ لَكَ بِوَحْدانِيَّتِكَ، وَ جُدْتَ عَلَيْنا بِمُوالاةِ وَلِيِّكَ الْهادى مِنْ بَعْدِ نَبِيِّكَ النَّذيرِ الْمُنْذِرِ، وَ رَضيتَ لَنَا الاسْلامَ ديناً بِمَوْلانا، وَ اتْمَمْتَ عَلَيْنا نِعْمَتَكَ بِالَّذى جَدَّدْتَ لَنا عَهْدَكَ وَ ميثاقَكَ، وَ ذَكَّرْتَنا ذلِكَ وَ جَعَلْتَنا مِنْ اهْلِ الاخْلاصِ وَ التَّصْديقِ لِعَهْدِكَ وَ ميثاقِكَ وَ مِنْ اهْلِ الْوَفاءِ بِذلِكَ، وَ لَمْ تَجْعَلْنا مِنَ النّاكِثينَ وَ الْمُكَذِّبينَ الَّذينَ يُكَذِّبُونَ، الْجاحِدينَ بِيَوْمِ الدّينِ، وَ لَمْ تَجْعَلْنا مِنَ الْمُغَيِّرينَ وَ الْمُبَدِّلينَ وَ الْمُحَرِّفينَ وَ الْمُبَتِّكينَ آذانَ الانْعامَ، وَ الْمُغَيِّرينَ خَلْقَ اللَّهِ، وَ مِنَ الَّذينَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ فَأَنْساهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ، وَ صَدَّهُمْ عَنِ السّبيلِ وَ الصِّراطِ الْمُسْتَقيمِ ...|ترجمه=پس تو را شكر بر آنچه بر ما منت نهاده‏‌اى از اخلاص به توحيدت و بر آنچه بر ما كرم كرده‌اى، با پذيرفتن ولايت ولىّ هدايت كننده‏‌ات بعد از پيامبر ترساننده منذرت، و با مولايمان اسلام را به عنوان دين ما راضى شدى، و نعمتت را با تجديد عهد و ميثاقت بر ما تمام كردى و آن پيمان را به ياد ما آوردى، و ما را از اهل اخلاص و تصديق نسبت به عهد و ميثاقت و از اهل وفا به آن قرار دادى، و ما را از عهدشكنان و تكذيب‌كنندگان قرار ندادى كه روز قیامت را تكذيب مى‏‌كنند، و ما را از تغييردهندگان و تبديل‌كنندگان و تحريف‌كنندگان و زنده‌كنندگان اعمال جاهلیت و تغييردهندگان خلق خدا قرار ندادى، و از كسانى كه شيطان بال خود را بر آنان گسترانده و ياد خدا را از خاطر آنان برده و از راه راست مانع شده، قرار ندادى. خدايا، لعنت كن انكاركنندگان و پيمان‌شكنان و تغييردهندگان و تبديل‌كنندگان و تكذيب‌كنندگانى كه روز قيامت را تكذيب مى‏‌كنند، از اولين و آخرين}}.<ref>الاقبال، ج۲، ص۲۸۵.</ref>


== تفسير آيه در روايات ==
== تفسير «دین» در آیه توسط روایات ==
در آياتى از قرآن تكذيب به {{قرآن| يوم الدِّينِ}} و در آياتى ديگر به {{قرآن| الدِّينِ}} نسبت داده شده است. منظور از «دين» در اين موارد ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام دانسته شده كه در روايات متعددى به آن تصريح شده است. به‌عنوان نتیجه‌گیری از این آیه از سوی برخی محققان چنین گفته شده است: انكار ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام يا به‌معناى انكار قيامت است، كه از آن به {{قرآن| يوم الدِّينِ}} تعبير شده، يا انكار «دين» است كه به دين كامل الهى معنى شده است.<ref>غدير در قرآن، ج۳، ص۳۹۶.</ref>
در آياتى از قرآن تكذيب به {{قرآن| يوم الدِّينِ}} و در آياتى ديگر به {{قرآن| الدِّينِ}} نسبت داده شده است. منظور از «دين» در اين موارد ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام دانسته شده كه در روايات متعددى به آن تصريح شده است. به‌عنوان نتیجه‌گیری از این آیه از سوی برخی محققان چنین گفته شده است: انكار ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام يا به‌معناى انكار قيامت است، كه از آن به {{قرآن| يوم الدِّينِ}} تعبير شده، يا انكار «دين» است كه به دين كامل الهى معنى شده است.<ref>غدير در قرآن، ج۳، ص۳۹۶.</ref>


[[امام صادق ‏علیه السلام]] درباره آيه {{قرآن| فَما يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ}} مى ‏فرمايد: «دين ولايت على بن ابى‏ طالب است».<ref>بحار الانوار: ج ۲۴ ص ۱۰۵ و ج ۳۵ ص ۳۴۱.</ref>
در متون روایی، احادیثی درباره تفسیر این آیه آمده است؛ از جمله:


[[امام کاظم‏ علیه السلام]] آيات قبل را هم مطرح كرده مى‏ فرمايد: {{قرآن| لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِى أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ، ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِينَ}}، اين انسانى كه در بهترين صورت خلق شده به خاطر بغض اميرالمؤمنين ‏عليه السلام تا اسْفَل السّافِلينَ مى ‏رود. آنگاه از او مى‏ پرسند: {{قرآن| فَما يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ}}:
* [[امام صادق ‏علیه السلام]]: «دين ولايت على بن ابى‏‌طالب است».<ref>بحارالانوار، ج۲۴، ص۱۰۵؛ بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۴۱.</ref>
 
* [[امام کاظم‏ علیه السلام]] آيات قبل را هم مطرح كرده مى‏‌فرمايد: {{قرآن| لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِى أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ، ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِينَ}}، <ref>تین/۴-۵.</ref>اين انسانى كه در بهترين صورت خلق شده به‌خاطر بغض اميرالمؤمنين ‏عليه السلام تا اسْفَل السّافِلينَ مى‌‏رود. آنگاه از او مى‏‌پرسند: {{قرآن| فَما يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ}}<ref>تین/۷.</ref> «چه چيزى باعث شد كه دين را تكذيب نمايى»؟ منظور از دين ولايت على بن ابى‏ طالب‏ عليه السلام است.<ref>بحارالانوار، ج۲۴، ص۱۰۵؛ بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۴۱؛ بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۹۱.</ref>
«چه چيزى باعث شد كه دين را تكذيب نمايى»؟ منظور از دين ولايت على بن ابى‏ طالب‏ عليه السلام است.<ref>بحار الانوار: ج ۲۴ ص ۱۰۵ و ج ۳۵ ص ۳۴۱ و ج ۴۳ ص ۲۹۱.</ref>
* [[امام رضا علیه السلام]] در بيان آيه {{قرآن| أَ رَأَيْتَ الَّذِى يُكَذِّبُ بِالدِّينِ}}، فرمود: منظور كسى است كه ولايت على بن ابى‌‏طالب ‏عليه السلام را نمى‏‌پذيرد و آن را انكار مى‏‌كند.<ref>بحارالانوار، ج۲۳، ص۳۶۷.</ref>
 
[[امام رضا علیه السلام]] در بيان آيه {{قرآن| أَ رَأَيْتَ الَّذِى يُكَذِّبُ بِالدِّينِ}}، فرمود: منظور كسى است كه ولايت على بن ابى ‏طالب ‏عليه السلام را نمى‏ پذيرد و آن را انكار مى‏ كند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۳ ص ۳۶۷.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۷:
{{منابع}}
{{منابع}}
* '''الإقبال بالأعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة'''؛ علی بن موسی (ابن‌طاووس)، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتب الإعلام الإسلامی، ۱۴۱۸ق.
* '''الإقبال بالأعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة'''؛ علی بن موسی (ابن‌طاووس)، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتب الإعلام الإسلامی، ۱۴۱۸ق.
* '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]

نسخهٔ ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۵

آیه ۱۱ مطففین و غدیر
آيه ۱۱ مطفّفین و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهمطففین
شماره آیه۱۱
جزء۳۰
محتوای آیه
مکان نزولمکه
موضوعتکذیب‌کنندگان روز جزا

آیه‌ای در متن یک دعای غدیری

به‌گفته برخی محققان آیه ۱۰۸ سوره یوسف آیه‌ای است که در متن یکی از ادعیه مربوط به غدیر آمده است. يكى از جلوه‏‌هاى قرآنى غدير دعاها و زياراتى است كه در آنها به تبيين و تفسير آيات مربوط به واقعه غدیر پرداخته شده است. در بسيارى از دعاها و زيارات -به‌خصوص آنچه مربوط به شب و روز غدير است- ناگفته‌‏هايى از مسئله غدير به‌چشم مى‏‌خورد كه در هيچ روايت ديگرى يافت نمى‏‌شود. در مواردى شأن نزول آيات و در مواردى استشهاد به آيه‏‌هاى قرآن و در مواردى مصداق قرار دادن غدير براى آيه مزبور مطرح شده است.[۱] از جمله اين موارد آیه ۱۱ سوره مطففین است:

Ra bracket.png الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿١١﴾؛ [واى در آن روز بر تكذيب‌كنندگان] كه روز قيامت را تكذيب مى‏‌كنند پرونده:La bracket.png.

آیه در متن دعا

به نقل از برخی محققان، آیه ۱۱ سوره مطففین در قسمتی از دعاى بعد از نماز روز غدير قرار گرفته است:

«فَلَكَ الْحَمْدُ عَلى ما مَنَنْتَ بِهِ عَلَيْنا مِنَ الاخْلاصِ لَكَ بِوَحْدانِيَّتِكَ، وَ جُدْتَ عَلَيْنا بِمُوالاةِ وَلِيِّكَ الْهادى مِنْ بَعْدِ نَبِيِّكَ النَّذيرِ الْمُنْذِرِ، وَ رَضيتَ لَنَا الاسْلامَ ديناً بِمَوْلانا، وَ اتْمَمْتَ عَلَيْنا نِعْمَتَكَ بِالَّذى جَدَّدْتَ لَنا عَهْدَكَ وَ ميثاقَكَ، وَ ذَكَّرْتَنا ذلِكَ وَ جَعَلْتَنا مِنْ اهْلِ الاخْلاصِ وَ التَّصْديقِ لِعَهْدِكَ وَ ميثاقِكَ وَ مِنْ اهْلِ الْوَفاءِ بِذلِكَ، وَ لَمْ تَجْعَلْنا مِنَ النّاكِثينَ وَ الْمُكَذِّبينَ الَّذينَ يُكَذِّبُونَ، الْجاحِدينَ بِيَوْمِ الدّينِ، وَ لَمْ تَجْعَلْنا مِنَ الْمُغَيِّرينَ وَ الْمُبَدِّلينَ وَ الْمُحَرِّفينَ وَ الْمُبَتِّكينَ آذانَ الانْعامَ، وَ الْمُغَيِّرينَ خَلْقَ اللَّهِ، وَ مِنَ الَّذينَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ فَأَنْساهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ، وَ صَدَّهُمْ عَنِ السّبيلِ وَ الصِّراطِ الْمُسْتَقيمِ ...؛ پس تو را شكر بر آنچه بر ما منت نهاده‏‌اى از اخلاص به توحيدت و بر آنچه بر ما كرم كرده‌اى، با پذيرفتن ولايت ولىّ هدايت كننده‏‌ات بعد از پيامبر ترساننده منذرت، و با مولايمان اسلام را به عنوان دين ما راضى شدى، و نعمتت را با تجديد عهد و ميثاقت بر ما تمام كردى و آن پيمان را به ياد ما آوردى، و ما را از اهل اخلاص و تصديق نسبت به عهد و ميثاقت و از اهل وفا به آن قرار دادى، و ما را از عهدشكنان و تكذيب‌كنندگان قرار ندادى كه روز قیامت را تكذيب مى‏‌كنند، و ما را از تغييردهندگان و تبديل‌كنندگان و تحريف‌كنندگان و زنده‌كنندگان اعمال جاهلیت و تغييردهندگان خلق خدا قرار ندادى، و از كسانى كه شيطان بال خود را بر آنان گسترانده و ياد خدا را از خاطر آنان برده و از راه راست مانع شده، قرار ندادى. خدايا، لعنت كن انكاركنندگان و پيمان‌شكنان و تغييردهندگان و تبديل‌كنندگان و تكذيب‌كنندگانى كه روز قيامت را تكذيب مى‏‌كنند، از اولين و آخرين».[۲]

تفسير «دین» در آیه توسط روایات

در آياتى از قرآن تكذيب به Ra bracket.png يوم الدِّينِ پرونده:La bracket.png و در آياتى ديگر به Ra bracket.png الدِّينِ پرونده:La bracket.png نسبت داده شده است. منظور از «دين» در اين موارد ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام دانسته شده كه در روايات متعددى به آن تصريح شده است. به‌عنوان نتیجه‌گیری از این آیه از سوی برخی محققان چنین گفته شده است: انكار ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام يا به‌معناى انكار قيامت است، كه از آن به Ra bracket.png يوم الدِّينِ پرونده:La bracket.png تعبير شده، يا انكار «دين» است كه به دين كامل الهى معنى شده است.[۳]

در متون روایی، احادیثی درباره تفسیر این آیه آمده است؛ از جمله:

  • امام صادق ‏علیه السلام: «دين ولايت على بن ابى‏‌طالب است».[۴]
  • امام کاظم‏ علیه السلام آيات قبل را هم مطرح كرده مى‏‌فرمايد: Ra bracket.png لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِى أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ، ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِينَ پرونده:La bracket.png، [۵]اين انسانى كه در بهترين صورت خلق شده به‌خاطر بغض اميرالمؤمنين ‏عليه السلام تا اسْفَل السّافِلينَ مى‌‏رود. آنگاه از او مى‏‌پرسند: Ra bracket.png فَما يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ پرونده:La bracket.png[۶] «چه چيزى باعث شد كه دين را تكذيب نمايى»؟ منظور از دين ولايت على بن ابى‏ طالب‏ عليه السلام است.[۷]
  • امام رضا علیه السلام در بيان آيه Ra bracket.png أَ رَأَيْتَ الَّذِى يُكَذِّبُ بِالدِّينِ پرونده:La bracket.png، فرمود: منظور كسى است كه ولايت على بن ابى‌‏طالب ‏عليه السلام را نمى‏‌پذيرد و آن را انكار مى‏‌كند.[۸]

پانویس

  1. غدير در قرآن، ج۳، ص۴۱۵-۴۱۶؛ غدير در قرآن، ج۳، ص۴۲۱.
  2. الاقبال، ج۲، ص۲۸۵.
  3. غدير در قرآن، ج۳، ص۳۹۶.
  4. بحارالانوار، ج۲۴، ص۱۰۵؛ بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۴۱.
  5. تین/۴-۵.
  6. تین/۷.
  7. بحارالانوار، ج۲۴، ص۱۰۵؛ بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۴۱؛ بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۹۱.
  8. بحارالانوار، ج۲۳، ص۳۶۷.

منابع

  • الإقبال بالأعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة؛ علی بن موسی (ابن‌طاووس)، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتب الإعلام الإسلامی، ۱۴۱۸ق.
  • بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
  • غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.