آيه ۳۲ حج و غدیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳: | خط ۳: | ||
از جمله فرمودند كه حج و عمره از شعائر الهى است كه {{متن قرآن|وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ}} و احياى آن احياى دين خداست. | از جمله فرمودند كه حج و عمره از شعائر الهى است كه {{متن قرآن|وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ}} و احياى آن احياى دين خداست. | ||
امام صادق علیه السلام فرمود: دوچندانشدنِ کفّاره[ی شکار حیوان در محدودهی حرم در حال احرام که هم باید به تناسبِ آن شکار، حیوانی را بهعنوان کفّاره بدهد و هم قیمت آن صید را صدقه بدهد] تا زمانی است که کفّاره، کمتر از شتر باشد؛ ولی هرگاه کفّارهای که باید بپردازد شتر باشد کفّاره دو چندان نمیشود (یعنی دادن همان شتر کافی است و لازم نیست قیمتش را صدقه بدهد) زیرا شتر بزرگترین کفّارهای است که میتوان پرداخت و خداوند عزّوجلّ فرموده است: {{متن قرآن|وَمَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ.}} (با توجه به آیهی ۳۶ از همین سوره که میفرماید: شتران قربانی را برای شما از شعائر الهی قرار دادیم).<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۶۵۴؛ الکافی، ج۴، ص۳۹۵؛ وسایل الشیعهًْ، ج۱۳، ص۹۲.</ref> | |||
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: {{متن عربی|إنَّ مِن تَعظيمِ جَلالِ اللّه ِ عزَّوجلَ كَرامَةَ ذي الشَّيبَةِ ، وحامِلِ القُرآنِ ، والإمامِ العادِلِ}}: احترام نهادن به ريش سفيد و حافظ قرآن و پيشواى دادگر، گونه اى بزرگداشت جلال و شكوه خداوند عز و جل است.<ref>كنز العمّال : ۲۵۵۰۷؛ به نقل از کتابخانه احادیث شیعه</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] |
نسخهٔ ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۷
«وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ»[۱]
پيامبر صلى الله عليه و آله درباره حج و عمره چهار جنبه مهم را در خطبه غدیر مورد تأكيد قرار دادند.
از جمله فرمودند كه حج و عمره از شعائر الهى است كه وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ و احياى آن احياى دين خداست.
امام صادق علیه السلام فرمود: دوچندانشدنِ کفّاره[ی شکار حیوان در محدودهی حرم در حال احرام که هم باید به تناسبِ آن شکار، حیوانی را بهعنوان کفّاره بدهد و هم قیمت آن صید را صدقه بدهد] تا زمانی است که کفّاره، کمتر از شتر باشد؛ ولی هرگاه کفّارهای که باید بپردازد شتر باشد کفّاره دو چندان نمیشود (یعنی دادن همان شتر کافی است و لازم نیست قیمتش را صدقه بدهد) زیرا شتر بزرگترین کفّارهای است که میتوان پرداخت و خداوند عزّوجلّ فرموده است: وَمَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ. (با توجه به آیهی ۳۶ از همین سوره که میفرماید: شتران قربانی را برای شما از شعائر الهی قرار دادیم).[۲]
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «إنَّ مِن تَعظيمِ جَلالِ اللّه ِ عزَّوجلَ كَرامَةَ ذي الشَّيبَةِ ، وحامِلِ القُرآنِ ، والإمامِ العادِلِ»: احترام نهادن به ريش سفيد و حافظ قرآن و پيشواى دادگر، گونه اى بزرگداشت جلال و شكوه خداوند عز و جل است.[۳]