آيه ۴۹ اعراف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
}} | }} | ||
آیه ۴۹ سوره اعراف از جمله آیاتی است که در جریان غدیر مورد استدلال پیامبر صلی الله علیه و آله قرار گرفته است. برخی محققان بستر استفاده از این آیه را چنین ترسیم کرده‌اند:<ref>چهارده قرن با غدير، ص۲۵؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۵۳؛ اسرار غدير، ص۶۰.</ref> | |||
آيا با چشم خود | پس از اعتراض [[حارث بن نعمان فهری|حارث بن نعمان فهرى]] در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او و صدور مطالبی از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود: آيا با چشم خود ديديد؛ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؛ گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى‌بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به‌طرف باغ‌هاى بهشت برده مى‌شوند، در حالى كه چهرههايشان جوان و تاج بر سر دارند و سرمهكشيدهاند». | ||
حضرت در ادامه سخنانش به قسمتی از آيه ۴۹ سوره اعراف اشاره كرد: {{قرآن|ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ|ترجمه=ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‌شوند}}. در ادامه به [[آیه ۷۲ توبه و غدیر|آیه ۷۲ سوره توبه]] اشاره کرد.<ref>بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۷،۱۶۲،۱۳۶؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص ۱۴۴،۱۲۹،۵۷،۵۶؛ الغدير، ج۱، ص۱۹۳.</ref> | |||
حضرت در ادامه سخنانش به آيه ۴۹ سوره اعراف {{قرآن|ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۲
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | اعراف |
| شماره آیه | ۴۹ |
| جزء | ۸ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
| ترتیل آیه ترجمه صوتی | |
آیه ۴۹ سوره اعراف از جمله آیاتی است که در جریان غدیر مورد استدلال پیامبر صلی الله علیه و آله قرار گرفته است. برخی محققان بستر استفاده از این آیه را چنین ترسیم کرده‌اند:[۱]
پس از اعتراض حارث بن نعمان فهرى در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او و صدور مطالبی از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود: آيا با چشم خود ديديد؛ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؛ گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى‌بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به‌طرف باغ‌هاى بهشت برده مى‌شوند، در حالى كه چهرههايشان جوان و تاج بر سر دارند و سرمهكشيدهاند».
حضرت در ادامه سخنانش به قسمتی از آيه ۴۹ سوره اعراف اشاره كرد: 
ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ؛ ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‌شوند 
. در ادامه به آیه ۷۲ سوره توبه اشاره کرد.[۲]