آيه ۴۹ اعراف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
آیه ۴۹ سوره اعراف از جمله آیاتی است که در جریان غدیر مورد استدلال پیامبر صلی الله علیه و آله قرار گرفته است. برخی محققان بستر استفاده از این آیه را چنین ترسیم کرده‌اند:<ref>چهارده قرن با غدير، ص۲۵؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۵۳؛ اسرار غدير، ص۶۰.</ref> | آیه ۴۹ سوره اعراف از جمله آیاتی است که در جریان غدیر مورد استدلال پیامبر صلی الله علیه و آله قرار گرفته است. برخی محققان بستر استفاده از این آیه را چنین ترسیم کرده‌اند:<ref>چهارده قرن با غدير، ص۲۵؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۵۳؛ اسرار غدير، ص۶۰.</ref> | ||
پس از اعتراض [[حارث بن نعمان فهری|حارث بن نعمان فهرى]] در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او و صدور مطالبی از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود: آيا با چشم خود ديديد؛ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؛ گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى‌بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به‌طرف باغ‌هاى بهشت برده مى‌شوند، در حالى كه چهرههايشان جوان و تاج بر سر دارند و سرمهكشيدهاند». | پس از اعتراض [[حارث بن نعمان فهری|حارث بن نعمان فهرى]] در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او<ref>بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۳۶؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۲-۱۶۳.</ref> و صدور مطالبی از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود: آيا با چشم خود ديديد؛ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؛ گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى‌بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به‌طرف باغ‌هاى بهشت برده مى‌شوند، در حالى كه چهرههايشان جوان و تاج بر سر دارند و سرمهكشيدهاند». | ||
حضرت در ادامه سخنانش به قسمتی از آيه ۴۹ سوره اعراف اشاره كرد: {{قرآن|ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ|ترجمه=ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‌شوند}}. در ادامه به [[آیه ۷۲ توبه و غدیر|آیه ۷۲ سوره توبه]] اشاره کرد.<ref>بحارالانوار، ج۳۷، | حضرت در ادامه سخنانش به قسمتی از آيه ۴۹ سوره اعراف اشاره كرد: {{قرآن|ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ|ترجمه=ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‌شوند}}. در ادامه به [[آیه ۷۲ توبه و غدیر|آیه ۷۲ سوره توبه]] اشاره کرد.<ref>بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۷؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص ۱۴۴،۱۲۹،۵۷،۵۶؛ الغدير، ج۱، ص۱۹۳.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۰
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | اعراف |
| شماره آیه | ۴۹ |
| جزء | ۸ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
| ترتیل آیه ترجمه صوتی | |
آیه ۴۹ سوره اعراف از جمله آیاتی است که در جریان غدیر مورد استدلال پیامبر صلی الله علیه و آله قرار گرفته است. برخی محققان بستر استفاده از این آیه را چنین ترسیم کرده‌اند:[۱]
پس از اعتراض حارث بن نعمان فهرى در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او[۲] و صدور مطالبی از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود: آيا با چشم خود ديديد؛ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؛ گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى‌بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به‌طرف باغ‌هاى بهشت برده مى‌شوند، در حالى كه چهرههايشان جوان و تاج بر سر دارند و سرمهكشيدهاند».
حضرت در ادامه سخنانش به قسمتی از آيه ۴۹ سوره اعراف اشاره كرد: 
ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ؛ ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‌شوند 
. در ادامه به آیه ۷۲ سوره توبه اشاره کرد.[۳]
پانویس
منابع
- اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، تهران: نشر تک، ۱۳۸۴ش.
- بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
- چهارده قرن با غدير (اتمام حجت‌ها، بحث‌های علمی، مناظرات، ميراث مکتوب، شعر و ادب، يادگارها و يادبودها)؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۷۹ش.
- واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.