اهانت منافقين در غدير: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اهانت منافقين در غدير با مثال سوسمار'''<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۲۲۹ و ج ۲ ص ۱۰۱.</ref> | '''اهانت منافقين در غدير با مثال سوسمار'''<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۲۲۹ و ج ۲ ص ۱۰۱.</ref> | ||
يكى اهانت هاى منافقين در غدير مثال سوسمار است. ناقل اين ماجرا جناب ابوذر است، كه در مورد اهانت هاى منافقين در غدير افشاگرى نمود است. جريان از اين قرار است: | |||
منافقين در خلوت خود اقرار به شكست خود و عظمت ماجراى غدير مى نمودند. اين شكست آتش كينه آنان را شعله ور مىكرد، ولى چون خود را از هر تلاشى عاجز مى ديدند براى خالى كردن غيظ خود دست به كارهاى احمقانهاى مىزدند و در دنياى كفرآميز خود به استهزاء مىپرداختند. | |||
نمونهاى از كارهاى حماقتآميز آنان ماجراى سوسمار است كه ابوذر آن را به پيامبرصلى الله عليه وآله اطلاع داد: آنگاه كه پيامبرصلى الله عليه وآله از منصوب كردن اميرالمؤمنينعليه السلام در غدير فراغت يافت و مردم از مجلس سخنرانى متفرق شدند، عدهاى از قريش گرد يكديگر جمع شده بودند و از آنچه اتفاق افتاد تأسف مىخوردند. در اين ميان سوسمارى از كنار آنان عبور كرد. يكى از آنان گفت: اى كاش محمد اين سوسمار رابه جاى على امير ما قرار مىداد! | |||
ابوذر سخن آنان را شنيد و براى پيامبرصلى الله عليه وآله نقل كرد. حضرت سراغ آنان فرستاد و آنان را احضار نمود و گفته آنان را بر خودشان عرضه كرد! آنان انكار كردند و بر اين انكار قسم ياد كردند. خداوند تعالى اين آيه را نازل كرد: »يَحْلِفُونَ بِاللَّه ما قالُوا ...« .××× 1 توبه / 74. ××× | |||
سپس پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: »آسمان سايه نينداخته و زمين بر خود حمل نكرده راستگوتر از ابوذر« .××× 2 عوالم العلوم: ج 3 / 15 ص 163. بحار الانوار: ج 37 ص 163. مناقب ابن شهرآشوب: ج 2 ص 242 و ج 3 ص 40. ××× بعد از آن فرمود: جبرئيل برايم خبر آورده كه روز قيامت قومى را مىآورند كه امام آنان سوسمار است. مواظب باشيد كه شما نباشيد، چرا كه خداى تعالى مىفرمايد: »يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ«××× 3 اسراء / 72 71. ×××: »روزى كه هر گروه از مردم را با امامشان فرا مىخوانيم« .××× 4 بحار الانوار: ج 37 ص 163. عوالم العلوم: ج 3 / 15 ص 163. مناقب ابن شهرآشوب: ج 2 ص 242. ××× | |||
قابل دقت است كه در اين ماجرا پاى ابوذر در ميان است، و او كسى است كه شهادت صدق پيامبرصلى الله عليه وآله را بر پيشانى دارد. استشهاد به آيه »يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ« نيز معناى عظيمى را در بر دارد، و آن اينكه اعراض كنندگان از امامِ حق نه تنها خيالشان راحت نيست، بلكه چه بخواهند و چه نخواهند در روز قيامت با امامى كه براى خود بر گزيدهاند محشور خواهند شد. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۵۶
اهانت منافقين در غدير با مثال سوسمار[۱]
يكى اهانت هاى منافقين در غدير مثال سوسمار است. ناقل اين ماجرا جناب ابوذر است، كه در مورد اهانت هاى منافقين در غدير افشاگرى نمود است. جريان از اين قرار است:
منافقين در خلوت خود اقرار به شكست خود و عظمت ماجراى غدير مى نمودند. اين شكست آتش كينه آنان را شعله ور مىكرد، ولى چون خود را از هر تلاشى عاجز مى ديدند براى خالى كردن غيظ خود دست به كارهاى احمقانهاى مىزدند و در دنياى كفرآميز خود به استهزاء مىپرداختند.
نمونهاى از كارهاى حماقتآميز آنان ماجراى سوسمار است كه ابوذر آن را به پيامبرصلى الله عليه وآله اطلاع داد: آنگاه كه پيامبرصلى الله عليه وآله از منصوب كردن اميرالمؤمنينعليه السلام در غدير فراغت يافت و مردم از مجلس سخنرانى متفرق شدند، عدهاى از قريش گرد يكديگر جمع شده بودند و از آنچه اتفاق افتاد تأسف مىخوردند. در اين ميان سوسمارى از كنار آنان عبور كرد. يكى از آنان گفت: اى كاش محمد اين سوسمار رابه جاى على امير ما قرار مىداد!
ابوذر سخن آنان را شنيد و براى پيامبرصلى الله عليه وآله نقل كرد. حضرت سراغ آنان فرستاد و آنان را احضار نمود و گفته آنان را بر خودشان عرضه كرد! آنان انكار كردند و بر اين انكار قسم ياد كردند. خداوند تعالى اين آيه را نازل كرد: »يَحْلِفُونَ بِاللَّه ما قالُوا ...« .××× 1 توبه / 74. ×××
سپس پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: »آسمان سايه نينداخته و زمين بر خود حمل نكرده راستگوتر از ابوذر« .××× 2 عوالم العلوم: ج 3 / 15 ص 163. بحار الانوار: ج 37 ص 163. مناقب ابن شهرآشوب: ج 2 ص 242 و ج 3 ص 40. ××× بعد از آن فرمود: جبرئيل برايم خبر آورده كه روز قيامت قومى را مىآورند كه امام آنان سوسمار است. مواظب باشيد كه شما نباشيد، چرا كه خداى تعالى مىفرمايد: »يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ«××× 3 اسراء / 72 71. ×××: »روزى كه هر گروه از مردم را با امامشان فرا مىخوانيم« .××× 4 بحار الانوار: ج 37 ص 163. عوالم العلوم: ج 3 / 15 ص 163. مناقب ابن شهرآشوب: ج 2 ص 242. ×××
قابل دقت است كه در اين ماجرا پاى ابوذر در ميان است، و او كسى است كه شهادت صدق پيامبرصلى الله عليه وآله را بر پيشانى دارد. استشهاد به آيه »يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ« نيز معناى عظيمى را در بر دارد، و آن اينكه اعراض كنندگان از امامِ حق نه تنها خيالشان راحت نيست، بلكه چه بخواهند و چه نخواهند در روز قيامت با امامى كه براى خود بر گزيدهاند محشور خواهند شد.
پانویس
- ↑ غدير در قرآن: ج ۱ ص ۲۲۹ و ج ۲ ص ۱۰۱.