یحیی بن معین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== درگذشت يحيى بن معين در دهه غدير<ref>غدير در گذر زمان (مهدى پور): ص ۶۲-۶۵، ۷۵ -۱...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== درگذشت يحيى بن معين در دهه غدير<ref>غدير در گذر زمان (مهدى پور): ص ۶۲-۶۵، ۷۵ -۱۱۹.</ref> == | == درگذشت يحيى بن معين در دهه غدير<ref>غدير در گذر زمان (مهدى پور): ص ۶۲-۶۵، ۷۵ -۱۱۹.</ref> == | ||
در ايام دهه | در ايام دهه [[عید غدیر|غدیریه]] رخدادهاى متعددى اتفاق افتاده است. يكى از اين رخدادها درگذشت يحيى بن معين است. در روز ۲۳ ذی حجة الحرام، درگذشت محدّث معروف يحيى بن معين به سال ۲۳۳ ق اتفاق افتاده است. «مَعين» پدر يحيى كسى است كه خراج رى بر دست او بود. وقتى چون درگذشت، يک ميليون و پنجاه هزار درهم به يحيى [[ارث]] رسيد! يحيى همه آنها را صرف حديث كرد. | ||
نظير او در ميان اصحاب ما «محمد بن مسعود عياشى» صاحب «تفسير العياشى» است، كه همه تركه پدرش را - كه ۳۰۰۰۰۰ دينار طلاى سرخ بود - بر علم | نظير او در ميان اصحاب ما «محمد بن مسعود عياشى» صاحب «تفسير العياشى» است، كه همه تركه پدرش را - كه ۳۰۰۰۰۰ دينار طلاى سرخ بود - بر علم [[حدیث]] انفاق كرد. خانه اش مثل حوزه هاى علميه آكنده از [[محدثین|محدثان]] بود؛ يكى استنساخ مى كرد و ديگرى مقابله مى نمود و سومى حاشيه مى زد. بيش از ۲۰۰ جلد كتاب نوشت، كه تنها تفسيرش براى ما باقى مانده، آن هم فقط نيمه اول آن. «كَشّى» صاحب «رجال الكشّى» يكى از شاگردان او بود.<ref>فيض العلام (محدث قمى) : ص ۱۲۷.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۶
درگذشت يحيى بن معين در دهه غدير[۱]
در ايام دهه غدیریه رخدادهاى متعددى اتفاق افتاده است. يكى از اين رخدادها درگذشت يحيى بن معين است. در روز ۲۳ ذی حجة الحرام، درگذشت محدّث معروف يحيى بن معين به سال ۲۳۳ ق اتفاق افتاده است. «مَعين» پدر يحيى كسى است كه خراج رى بر دست او بود. وقتى چون درگذشت، يک ميليون و پنجاه هزار درهم به يحيى ارث رسيد! يحيى همه آنها را صرف حديث كرد.
نظير او در ميان اصحاب ما «محمد بن مسعود عياشى» صاحب «تفسير العياشى» است، كه همه تركه پدرش را - كه ۳۰۰۰۰۰ دينار طلاى سرخ بود - بر علم حدیث انفاق كرد. خانه اش مثل حوزه هاى علميه آكنده از محدثان بود؛ يكى استنساخ مى كرد و ديگرى مقابله مى نمود و سومى حاشيه مى زد. بيش از ۲۰۰ جلد كتاب نوشت، كه تنها تفسيرش براى ما باقى مانده، آن هم فقط نيمه اول آن. «كَشّى» صاحب «رجال الكشّى» يكى از شاگردان او بود.[۲]