بَرد همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
يكى از [[اصحاب ائمه علیهم السلام|اصحاب معصومین علیهم السلام]] كه با غدير اتمام حجت نموده برد همدانى است: | يكى از [[اصحاب ائمه علیهم السلام|اصحاب معصومین علیهم السلام]] كه با غدير اتمام حجت نموده برد همدانى است: | ||
مردى از [[همدان]] به نام «بَرد» نزد معاويه آمد. عمروعاص در آنجا مشغول بدگوئى نسبت به ساحت مقدس اميرالمؤمنين عليه السلام بود. برد گفت: اى عمروعاص، بزرگان ما از پيامبر صلى الله عليه و آله شنيدند كه | مردى از [[همدان]] به نام «بَرد» نزد معاويه آمد. عمروعاص در آنجا مشغول بدگوئى نسبت به ساحت مقدس اميرالمؤمنين عليه السلام بود. برد گفت: اى عمروعاص، بزرگان ما از پيامبر صلى الله عليه و آله شنيدند كه فرمودند: «من كنت مولاه فعلى مولاه» ، آيا اين حق است يا باطل؟ عمروعاص گفت: حق است، و من اضافه مى كنم كه هيچ يک از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله مثل مناقب على را ندارند!!... . | ||
آن مرد نزد قبيله خود بازگشت و به آنان گفت: ما نزد قومى آمديم كه از زبان آنان بر عليه خودشان اقرار گرفتيم! بدانيد كه | آن مرد نزد قبيله خود بازگشت و به آنان گفت: ما نزد قومى آمديم كه از زبان آنان بر عليه خودشان اقرار گرفتيم! بدانيد كه امیرالمؤمنين عليه السلام بر حق اند و تابع ايشان باشيد!!<ref> الغدير: ج ۱ ص ۲۰۱.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۴ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۵۳
اتمام حجت بَرد با غدير[۱]
از نمونه هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى هاى غدیر، مواردى است كه توسط خود خداوند متعال و حضرات معصومين عليهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است. تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال حديث غدير را روايت كرده اند نيز به گونه اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقیفه و دشمنان غدير به نمايش گذاشته اند.
يكى از اصحاب معصومین علیهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده برد همدانى است:
مردى از همدان به نام «بَرد» نزد معاويه آمد. عمروعاص در آنجا مشغول بدگوئى نسبت به ساحت مقدس اميرالمؤمنين عليه السلام بود. برد گفت: اى عمروعاص، بزرگان ما از پيامبر صلى الله عليه و آله شنيدند كه فرمودند: «من كنت مولاه فعلى مولاه» ، آيا اين حق است يا باطل؟ عمروعاص گفت: حق است، و من اضافه مى كنم كه هيچ يک از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله مثل مناقب على را ندارند!!... .
آن مرد نزد قبيله خود بازگشت و به آنان گفت: ما نزد قومى آمديم كه از زبان آنان بر عليه خودشان اقرار گرفتيم! بدانيد كه امیرالمؤمنين عليه السلام بر حق اند و تابع ايشان باشيد!![۲]