رأی مردم: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== رأى مردم در مكتب غدير و سقيفه<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۱۳۰.</ref> == يكى از معارف مسل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
يكى از معارف مسلّم غدير، بى ارزش بودن رأى مردم است. در طرف مقابل [[سقیفه]] است كه تمام اساس آن با رأى مردم است. | يكى از معارف مسلّم غدير، بى ارزش بودن رأى مردم است. در طرف مقابل [[سقیفه]] است كه تمام اساس آن با رأى مردم است. | ||
و لذا در صحيفه ملعونه دوم - كه اساسنامه سقيفه است و به عنوان يک قانون نامه دائمى بر ضد غدير و امامان برگزيده الهى تنظيم شد - براى فريب مردم آن روز و | و لذا در صحيفه ملعونه دوم - كه اساسنامه سقيفه است و به عنوان يک قانون نامه دائمى بر ضد غدير و امامان برگزيده الهى تنظيم شد - براى فريب مردم آن روز و | ||
از جمله سوء استفاده از رأى اهل هر زمانى براى خود است! اينكه افزوده اند: «بر اهل هر زمانى كسى كه صلاحيت خلافت را دارد مخفى نمى ماند»، تاريخ به خوبى نشان داده كه بر اهل هر زمانى آنكه صلاحيت خلافت را داشته مخفى مانده است! چنانكه به جاى على بن ابى طالب عليه السلام كه از هر جهت صلاحيت خلافت داشت، نالايق ترين افراد جاى او را گرفتند. | نسل هاى آينده، با حيله گرى تمام در آن به آيات قرآن [[استشهاد]] كردند، و از پايه هاى مسلَّم اسلام به عنوان ابزارى بر ضد فرامين الهى استفاده كامل نمودند. اين | ||
نهايت فتنه گرى اصحاب سقيفه را مى رساند كه اين چنين آينده هاى دور و نزديک پيروان خود را پيش بينى كرده اند. | |||
از جمله سوء استفاده از رأى اهل هر زمانى براى خود است! اينكه افزوده اند: «بر اهل هر زمانى كسى كه صلاحيت خلافت را دارد مخفى نمى ماند»، تاريخ به خوبى | |||
نشان داده كه بر اهل هر زمانى آنكه صلاحيت خلافت را داشته مخفى مانده است! چنانكه به جاى على بن ابى طالب عليه السلام كه از هر جهت صلاحيت خلافت | |||
داشت، نالايق ترين افراد جاى او را گرفتند. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۶
رأى مردم در مكتب غدير و سقيفه[۱]
يكى از معارف مسلّم غدير، بى ارزش بودن رأى مردم است. در طرف مقابل سقیفه است كه تمام اساس آن با رأى مردم است.
و لذا در صحيفه ملعونه دوم - كه اساسنامه سقيفه است و به عنوان يک قانون نامه دائمى بر ضد غدير و امامان برگزيده الهى تنظيم شد - براى فريب مردم آن روز و
نسل هاى آينده، با حيله گرى تمام در آن به آيات قرآن استشهاد كردند، و از پايه هاى مسلَّم اسلام به عنوان ابزارى بر ضد فرامين الهى استفاده كامل نمودند. اين
نهايت فتنه گرى اصحاب سقيفه را مى رساند كه اين چنين آينده هاى دور و نزديک پيروان خود را پيش بينى كرده اند.
از جمله سوء استفاده از رأى اهل هر زمانى براى خود است! اينكه افزوده اند: «بر اهل هر زمانى كسى كه صلاحيت خلافت را دارد مخفى نمى ماند»، تاريخ به خوبى
نشان داده كه بر اهل هر زمانى آنكه صلاحيت خلافت را داشته مخفى مانده است! چنانكه به جاى على بن ابى طالب عليه السلام كه از هر جهت صلاحيت خلافت
داشت، نالايق ترين افراد جاى او را گرفتند.
پانویس
- ↑ غدير در قرآن: ج ۲ ص ۱۳۰.