آيه ۷۱ زخرف و غدیر

از دانشنامه غدیر
نسخهٔ تاریخ ‏۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۱ توسط Nazarzadeh (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '<references />' به '{{پانویس}}')

آیه«فيها ما تَشْتَهيهِ الاَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الاَعْيُنُ»[۱]

پس از اعتراض حارث فهرى در غدير و نزول سنگ آسمانى بر او پيامبر صلى الله عليه و آله خطاب به جمعيت فرمود: آيا با چشم خود ديديد؟ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟ گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى ‏بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به طرف باغ ‏هاى بهشت برده مى‏ شوند، در حالى كه چهره ‏هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيده ‏اند».

حضرت در ادامه سخنانش پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه، آيه ۷۱ سوره زخرف را قرائت فرمود:Ra bracket.png فيها ما تَشْتَهيهِ الاَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الاَعْيُنُ La bracket.pngاشاره كرده فرمود:

«بهشتى كه آنچه دل طلب كند و چشم لذت ببرد در آن آماده است، و در آنجا هميشگى خواهند بود».[۲]

پانویس

  1. زخرف /  ۷۱. چهارده قرن با غدير: ص ۲۵. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۵۳. اسرار غدير: ص ۶۰ .
  2. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۷،۱۶۲،۱۳۶. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۴۴،۱۲۹،۵۷،۵۶. الغدير: ج ۱ ص ۱۹۳.