آيه ۷۱ زخرف و غدیر
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | زخرف |
| شماره آیه | ۱۹ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
| موضوع | وصف حال امیرالمؤمنین و شیعیانش در بهشت. |
| ترتیل آیه 0:18 ترجمه صوتی 0:16 | |
آیه ۷۱ سوره زخرف آیه‌ای در خطبه غدیر برای وصف حال امیرالمؤمنین و شیعیانش در بهشت.
بستر استفاده از آیه ۷۱ سوره زخرف در رخداد غدیر چنین ترسیم شده است:[۱] پس از اعتراض حارث بن نعمان فهرى در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او و کشته شدنش، پيامبر صلى الله عليه و آله خطاب به جمعيت فرمود: آيا با چشم خود ديديد؟ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟ گفتند: آرى. سپس فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مىبينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به طرف باغ‌هاى بهشت برده مىشوند، در حالى كه چهره‌هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيدهاند».
حضرت در ادامه سخنانش، پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه، آيه ۷۱ سوره زخرف را قرائت فرمود: 
فيها ما تَشْتَهيهِ الاَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الاَعْيُنُ؛ در آنجا آنچه دل‌ها آن را بخواهند و ديدگان را خوش آيد [هست] 
اشاره كردند و سپس فرمود: «بهشتى كه آنچه دل طلب كند و چشم لذت ببرد در آن آماده است، و در آنجا هميشگى خواهند بود».[۲]
پانویس
منابع
- اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، تهران: نشر تک، ۱۳۸۴ش.
- بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
- چهارده قرن با غدير (اتمام حجت‌ها، بحث‌های علمی، مناظرات، ميراث مکتوب، شعر و ادب، يادگارها و يادبودها)؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۷۹ش.
- عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال؛ عبدالله بن نورالله بحرانى اصفهانى، تحقیق: محمدباقر موحد ابطحى اصفهانى، قم: مؤسسة الإمام المهدى علیه السلام، ۱۳۸۲ش.
- واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.