شرح خطبه غدير

خطبه غدير بسيار عميق‏ تر از آن است كه در اين دانشنامه شرح آن گنجانده شود. ضمن اينكه آوردن شرح مبسوط خطبه، دانشنامه را از روال خود خارج مى‏ سازد. در اين دانشنامه ناگزيريم به معرفى كتب مربوط به خطبه غدير و شرح آن بسنده كنيم.   مراجعه شود به عنوان: خطبه غدير /  كتابنامه خطبه غدير.

در اينجا با نگاهى آميخته با تدبّر به استقبال جمله به جمله و فراز به فراز، بلكه كلمه به كلمه خطبه غدير مى‏ رويم، تا از عمق جان احساس كنيم كه آن همه پيش‏ بينى و تداركات براى كدامين سخنرانى بلند بوده است.

ذيلاً خطبه غدير در يازده عنوان آمده، و ترتيب آن بر اساس ترتيب فرازهاى يازده‏ گانه خطبه غدير است و استثناءاً الفبايى نمى ‏باشد، تا ترتيب كلمات پيامبرصلى الله عليه وآله و رشته سخن تغيير نكند:

حمد و ثناى الهى

اولين بخش از خطابه بلند غدير، حمد و ثناى الهى بود كه طبيعتاً آغاز هر سخنرانى با نام پروردگار است. اما قابل توجه بود كه حضرت عظمت خداوند را با عباراتى بسيار بلند بر زبان جارى كرد؛ كه از يك سو محتوايى سنگين داشت و از سوى ديگر از فصاحت و بلاغت بسيار بالايى برخوردار بود:

ياد عظمت خداوند

با عبارت «الْحَمْدُ للَّه الَّذى عَلا فى تَوَحُّدِهِ وَ دَنا فى تَفَرُّدِهِ» علو و يگانگى و جلالت و احاطه و غلبه پروردگار، اولين كلماتى بود كه بر لسان مبارك حضرت جارى شد. آنگاه پيامبرصلى الله عليه وآله با اشاره به آيه ۱۳ سوره بروج از «اِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعيدُ» ياد كرد.