شاخصه های واقعه غدیر

از ویکی غدیر
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۷ توسط Modir (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «.  شاخصه‏هاى واقعه و خطبه غدير××× 1 غدير فراموشى هرگز )حامد مهدوى( : ص 21  - 16. ××...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

.  شاخصه‏هاى واقعه و خطبه غدير××× 1 غدير فراموشى هرگز )حامد مهدوى( : ص 21  - 16. ×××

  واقعه وخطبه غدير چندين شاخصه مهم دارد. به عنوان نمونه به چند مورد اشاره مى‏كنيم:


1. همراهى بيش از يك صد و بيست هزار مسلمان با پيامبرخداصلى الله عليه وآله در حج آخرين )حجةالوداع( و حضور اين جمعيت كثير در وادى غدير.


2. خطابه يك ساعته نبى معظم اسلام‏صلى الله عليه وآله براى جمع مسلمانان و معرفى اميرالمؤمنين على بن ابى‏طالب‏عليه السلام به عنوان جانشين بلافصل و ولى و صاحب اختيار مؤمنين و مسلمين.


3. قرار گرفتن عمامه رسول‏خداصلى الله عليه وآله چون تاجى بر سر اميرالمؤمنين‏عليه السلام.××× 2 در عرب آن روزگار رسم بود هر گاه مى‏خواستند رياست شخص بزرگى را بر قومى اعلام كنند يكى از مراسمشان بستن عمامه بر سر او بود. اهميت اين برنامه آنگاه بيشتر مى‏شد كه شخص بزرگى عمامه خود را بر سر كسى مى‏بست، و اين كار در حقيقت به معناى اعتماد به او بود. الغدير: ج 1 ص 291. ×××


4. بيعت بيش از 120 هزار زن و مرد با ولىّ بر حق خدا و نهايتاً سه روز اقامت در غدير و تأكيد پيامبرخداصلى الله عليه وآله بر پيام‏هايى چون:

-  سلام نمودن به على‏عليه السلام با عنوان »اميرالمؤمنين« .

-  اعلان ثابت بودن احكام الهى و حرام و حلال خدا تا قيام قيامت.

-  تبليغ پيام غدير به عنوان بالاترين امر به معروف و نهى از منكر.

-  رساندن پيام غدير به وسيله نسل‏هاى قبل به نسل‏هاى ديگر و بعدى و پدران به فرزندان و... .

5 . نزول آيه شريفه »سأل سائل بعذاب واقع...« پس از انكار عامدانه ولايت على‏عليه السلام توسط حارث فهرى و هلاكت او به درخواست خويش.


6 . نامگذارى روز غدير به عنوان عيد اللَّه الاكبر و افضل الاعياد و يوم ابلاء السرائر.××× 1 در عرب آن روزگار رسم بود هر گاه مى‏خواستند رياست شخص بزرگى را بر قومى اعلام كنند يكى از مراسمشان بستن عمامه بر سر او بود. اهميت اين برنامه آنگاه بيشتر مى‏شد كه شخص بزرگى عمامه خود را بر سر كسى مى‏بست، و اين كار در حقيقت به معناى اعتماد به او بود. الغدير: ج 1 ص 291. ×××


7. انعقاد عقد اخوت ميان مسلمين.


8 . دعاى پيامبرصلى الله عليه وآله كه فرمود: پروردگارا دوست بدار هر كه او )على‏عليه السلام ( را دوست مى‏دارد و دشمن بدار هر كه او را دشمن بدارد. ياوران او را يارى كن، و خوار و ذليل فرما هر كس او را خوار نمايد.


9. معرفى حضرت اميرعليه السلام به عنوان كسى كه خدا او را منصوب نموده و به او فضيلت داده و امام از طرف خداست و اولين ايمان آورنده به خدا و رسول و اولين عمل كننده به حق و هدايت است.


10. معرفى على‏عليه السلام به عنوان كسى كه در ليلة المبيت جانش را فداى رسول‏خداصلى الله عليه وآله نمود، و مصداق آيه »و من الناس من يشرى نفسه ابتغاء مرضات اللَّه«××× 2 بقره / 207. ××× مى‏باشد.


11. نزول آيه شريفه »...اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام دينا...« .××× 3 نعمت در اين آيه ولايت اميرالمؤمنين‏عليه السلام است كه طبق آيه »بدّلوا نعمة اللَّه كفراً« ؛ مردم اين نعمت را تبديل به كفر كردند و على‏عليه السلام را كنار زدند. صفير ولايت: ش 12. ×××


12. شاهد گرفتن خدا بر آنچه پيامبرصلى الله عليه وآله حسب دستور او با آيه »يا ايها الرسول بلّغ...« .

13. بيان جملاتى چون:

-  الا و قد ادّيت...

-  الا و قد بلّغت...

-  الا و قد اسمعت...

-  الا و قد اوضحت...

-  الا و إن اللَّه عزوجل قال و انا قلت عن اللَّه عزوجل...

-  الا انه ليس اميرالمؤمنين غير اخى هذا...

-  الا لا تحلّ امرة المؤمنين بعدى لاحد غيره...××× 1 آگاه باشيد حق را ادا نمودم. آگاه باشيد آن را رساندم. آگاه باشيد گوش‏ها شنيدند. آگاه باشيد واضح و روشن نمودم. آگاه باشيد پروردگار بلندمرتبه چنين پيام داده و من از جانب او مى‏گويم. آگاه باشيد به جز اين برادرم كسى امير مؤمنان نيست و جايز نيست كسى غير از او را اميرالمؤمنين بناميد. ×××


14. گرفتن بازوى على‏عليه السلام و اخذ اقرار از امت با جمله: الست اولى بكم من انفسكم؟ و پاسخ و تأييد مردم با جمله: اللهم بلى. و پس از آن فرمايش پيامبرصلى الله عليه وآله كه فرمود: معاشر الناس! هذا على اخى و وصيى. من كنت مولاه فهذا على مولاه و هو على بن ابى‏طالب... .


آرى، همه اين فرازها -  كه پرتوى است از شعاع‏هاى حيات‏بخش خورشيد آسمان غدير -  هماره بر تارك تاريخ جاودانه خواهد درخشيد، و به يقين فراموش نخواهد شد، و نسيان عمده آنها جز گمراهى و رسوايى فراموش كنندگان بازتابى نخواهد داشت.