صحاف
كتابِ غدير در صحّافى در بغداد[۱]
از اوايل قرن دوم هجرى كه تدوين معارف دينى رسماً آزاد اعلام شد، تبلیغ غدیر نيز شكلى تازه به خود گرفت و كم كم از شكل روایت به صورت تألیف در آمد.
در اواسط قرن دوم به اولين تأليف مستقلِ غدير برمى خوريم كه از فراهيدى است.
اين مسير ادامه يافت و كتاب هاى مختلفى به صورت مستقل يا ضمنى در زمينه بحث هاى رجالی و تاريخىِ مربوط به سند حدیث غدیر تأليف شده است.
به طورى كه ابوالمعالی جوینی از قرن پنجم مى گويد: در بغداد در دست صحافى كتابى ديدم كه بر جلد آن نوشته بود:
«جلد بيست و هشتم از اسناد حديث مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلَاهُ، و بعد از اين جلد بيست و نهم خواهد بود»!![۲]
منبع
دانشنامه غدیر،جلد ۱۴،صفحه ۱۲۰.