شرط قبولی اسلام
شرط قبولى اسلام[۱]
پیامبر صلی الله علیه و آله در فرازى از بخش چهارم خطبه غدیر و پس از بيان حدیث غدیر و نزول آیه اکمال دین، براى اينكه ثابت كند دينى جز با ولایت علی عليه السلام پذيرفته نيست، دو آيه ديگر از قرآن را شاهد گرفت:
يكى آيه ۱۹ سوره آل عمران: 
اِنَّ الدّينَ عِنْدَ اللَّهِ اْلاِسْلامُ 
: «دين نزد خدا فقط اسلام است»،
و ديگرى آيه ۸۵ سوره آل عمران: وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الاِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِى الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ :
«هر كس دينى غير از اسلام برگزيند هرگز خدا از او قبول نخواهد كرد و او در آخرت از زيانكاران است».
انضمام اين دو آيه به آيه اكمال بدان معنى بود كه دين فقط اسلام است و غير اسلام مورد قبول خدا نيست، و آن دينى كه خدا به نام اسلام پذيرفته، آن است كه غدير و ولايت در آن است و جانشينان پيامبرش تا روز قیامت دوازده امام عليهم السلام هستند.
اينجا بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله نفس راحتى كشيد و خطاب به خداوند عرضه داشت: «خدايا تو را شاهد مى گيرم كه من ابلاغ نمودم»:
«اللّهُمَّ اِنَّكَ اَنْزَلْتَ الْآيَةَ فى عَلِىٍّ وَلِيِّكَ عِنْدَ تَبْيينِ ذلِكَ وَ نَصْبِكَ اِيّاهُ لِهذَا الْيَوْمِ:» الْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى وَ رَضيتُ لَكُمُ الاِسْلامَ ديناً ،«وَ قُلْتَ»: اِنَّ الدّينَ عِنْدَ اللَّهِ اْلاِسْلامُ ،«وَ قُلْتَ»: وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الاِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِى الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ .
«اللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُكَ اَنّى قَدْ بَلَّغْتُ»:
پروردگارا، تو هنگام روشن شدن اين مطلب و منصوب نمودن على در اين روز اين آيه را درباره او نازل كردى:
اَلْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى وَ رَضيتُ لكُمُ الْإِسْلامَ ديناً :
«امروز دين شما را برايتان كامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام كردم و اسلام را به عنوان دين شما راضى شدم»، و فرمودى:
اِنَّ الدّينَ عِنْدَ اللَّهِ اْلاِسْلامُ : «دين نزد خداوند اسلام است»، و فرمودى:
وَ مَنَ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِى الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ : «هر كس دينى غير از اسلام انتخاب كند هرگز از او قبول نخواهد شد و او در آخرت از زيانكاران خواهد بود».
پروردگارا، تو را شاهد مى گيرم كه من ابلاغ نمودم.
همچنين در پايان مرحله پنجم از خطبه غدير، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آيه ۱۰۲ سوره آل عمران را به عنوان خطاب قرائت كرد و فرمود:
«معاشر الناس» اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ اِلاّ وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ :
«اى مردم، در برابر خدا حق تقوى را بجا آوريد و نميريد مگر آنكه مسلمان باشيد»، اين به نوعى نتيجه گيرى از رَضيتُ لَكُمُ الاِسْلامَ ديناً و اِنَّ الدّينَ عِنْدَ اللَّهِ الاِسْلامُ و وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الاِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ بود، كه اگر خدا جز اسلام را نمى پذيرد منظور از آن اسلامى است كه ولايت دوازده امام عليهم السلام در آن باشد.
پانویس
- ↑ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۱ - ۱۷۸. واقعه قرآنى غدير: ص ۹۳.