وحی

نزول پياپى وحى در غدير

نزول بيش از چهل آيه از قرآن درباره اقدامات پیامبر صلی الله علیه و آله در غدير دليل بر عنايت خاص خداوند به اين برنامه اسلام است. شاخص‏ ترين اين آيات دو آيه يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ و آيه الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينا است.

از سوى ديگر نزول بيش از هشتاد آيه در افشاگرى عليه اقدامات منافقین در ايام غدير، از يک سو حاكى از ضمانتِ حفظ و حراست خداوند نسبت به پيامبر صلى الله عليه و آله و اجراى مراسم غدير است؛ و از سوى ديگر نشانگر تلاش بى‏ وقفه دشمنان ولايت اهل ‏بيت‏ عليهم السلام در ايام آخر عمر پيامبر صلى الله عليه و آله است.

وحيانى بودن گفتمان غدير

عمده ‏ترين شاخصه گفتمان غدير منشأ و ريشه وحيانى داشتن آن است. به استناد آيه شريفه وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ ۗ و آيه كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ هر فعل و گفتارى كه با ياد و نام خدا گره بخورد و براى خدا باشد، همان گونه كه نام خدا ابدى است، آن فعل و گفتار نيز باقى و ابدى خواهد بود. جنس گفتمان غدير نيز چون از جنس الهى و با امضاى خداوند صورت گرفته است، دوام و بقاى آن امرى حتمى و قطعى است. در منابع مختلف به وحيانى بودن گفتمان غدير اشارت رفته است.

از جمله شواهدى كه به آن استناد شده داستان حارث فهری و سنگ آسمانی است. كسى كه در آخرين ساعات از روز سوم از ايام غدير با عده ‏اى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و به نصب اميرالمؤمنين‏ عليه السلام اعتراض كرد، و به نص قرآن در سوره معارج از خداوند عذاب خواست! خداوند هم سنگ آسمانى بر سر او زد و هلاک شد. پيامبر صلى الله عليه و آله هم به اصحابش فرمود: ديديد و شنيديد؟ گفتند: آرى. با اين معجزه بر همگان آشكار شد كه غدير از منبع وحى سرچشمه گرفته و فرمان الهى است.