تبریک
اعمال عيد غدير: تبريک[۱]
از موارد بسيار مهم در مورد روز و عيد غدير، اعمال و آداب عيد غدير است. به علت اهميت اين روز، اعمال و آدابى ذكر شده كه با هيچ روزى برابرى نمى كند و مختص به قشر خاص و سن معينى نيست، و داراى ابعاد اعتقادى و عبادى مختلفى است. از جمله آداب عيد غدير تبريک گفتن است[۲]:
از جمله آداب روز غدير تبريک گويى و شادباش گفتن است. در همين باره از نام هاى روز غدير «يوم التهنئه» است[۳]؛ و منظور تهنيت به رسول خداصلى الله عليه وآله و به اميرالمؤمنين عليه السلام، و همچنين تبريک مؤمنين به يكديگر است:
الف) تبريک گفتن به رسول خدا صلى الله عليه و آله: حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله در روز غدير فرمودند[۴]: هنّئونى، هنّئونى: به من تهنيت بگوييد. لذا در بعضى از زيارات و ادعيه در اين روز خطاب به رسول خدا صلى الله عليه و آله تبريک مى گوييم. پس سزاوار است كه مؤمنين ادعيه و زيارات اين روز را - كه زيارت رسول خداصلى الله عليه وآله هم در آن است - قرائت كنند.
ب) تبريک گفتن به اميرالمؤمنين عليه السلام: در روز غدير خم و بعد از اتمام خطبه، حضرت رسول خداصلى الله عليه وآله در خيمه اى كه اختصاص به خود آن حضرت داشت نشستند و امر فرمودند اميرالمؤمنين عليه السلام در خيمه ديگرى بنشيند، و مردم را امر فرمودند كه به آن حضرت تهنيت و تبريک بگويند. بعد از بيعت مردها، امر فرمودند كه زنها نيز تبريک بگويند و بيعت كنند.
اميرالمؤمنين عليه السلام نيز در خطبه غدير فرمودند: پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: به يكديگر تبريک بگوييد، و امروز را عيد قرار دهيد. سپس فرمودند: اين كلمات را رسول خداصلى الله عليه وآله به من امر فرمودند تا بيان كنم.
ج) تبريک گفتن مؤمنين به يكديگر: در اين روز شريف نوع برخورد ما شيعيان با يكديگر و كلماتى كه بايد گفته شود از ناحيه معصوم صلى الله عليه وآله به ما رسيده است[۵]:
هنگامى كه مؤمنين يكديگر را ملاقات كردند، بعد از سلام و مصافحه اين تهنيت را بگويند: الحمد للَّه الذى جعلنا من المتمسّكين بولاية اميرالمؤمنين و الائمة عليهم السلام.
امام رضاعليه السلام در اين باره فرموده است: هو يوم التهنئة؛ يهنّىء بعضكم بعضاً. فاذا لقى المؤمن اخاه يقول: الحمد للَّه الذى جعلنا من المتمسكين بولاية اميرالمؤمنين و الائمة عليهم السلام[۶]: (روز غدير) روز تهنيت و تبريک گفتن است. هر كدامتان ديگرى را تهنيت گويد، و چون مؤمن برادر مؤمنش را ديد بگويد: سپاس خدا را كه ما را از درآويختگان به ولايت اميرالمؤمنين و امامان (معصوم) - سلام بر آنان باد - قرار داد.
شاد باش گفتن با عبارت: اسعد اللَّه ايامكم[۷]: خداوند روزگارتان را دوران نيكبختى قرار دهد، از شيوههاى معمول مؤمنان در روزهاى عيد است.
و نيز بگويند: الحمد للَّه الذى اكرمنا بهذا اليوم، و جعلنا من الموفين بعهده الينا، و ميثاقه الذى واثقنا به من ولاة امره، و القوّام بقسطه، و لم يجعلنا من الجاحدين و المكذّبين بيوم الدين.[۸]
تبريک پس از خطبه غدير[۹]
پس از اتمام خطبه غدير، لحظات به كام پيامبر صلى الله عليه و آله شيرين تر از عسل بود، چرا كه خطاب «يا اَيَّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ» را با عزمى راسخ به انجام رسانده بود و على بن ابى طالب عليه السلام را آن چنان كه بايد معرفى كرده بود، گام هاى بلند محمد و على عليهما السلام فرود از منبر غدير را آغاز كرد.
همزمان مردم نيز مشتاقانه از جا برخاستند و از هر سو با ازدحام به طرف منبر آمدند؛ و در حالى كه دستها را به نشانه بيعت بالا برده بودند اشاره مى كردند و مى گفتند: «آرى پذيرفتيم و طبق امر خدا و رسولش از صميم قلب و با زبان و دستانمان اطاعت مى كنيم» .
در آن لحظات احساس برانگيز پيامبرصلى الله عليه وآله از همان فراز منبر با بسيارى از دست هايى كه به سويش بلند شده بود بيعت كرد و به احساسات آنان پاسخ داد. صداى تبريک و تهنيت از جمعيت بلند بود، و پيامبرصلى الله عليه وآله در پاسخ تبريک آنان مى فرمود: الْحَمْدُ للَّهِ الَّذى فَضَّلَنا عَلى جَميعِ الْعالَمينَ : سپاس خدايى را كه ما را بر همه جهانيان فضيلت داد.
فريادهاى شعفى كه از جمعيت برمى خاست، شكوه و ابهت بى مانندى را به اجتماع بزرگ غدير مى بخشيد. پيامبرصلى الله عليه وآله براى نشان دادن غدير به عنوان بزرگترين مناسبتى كه در عمر مباركش به او بايد تبريک گفت، مى فرمود: به من تبريک بگوييد، به من تهنيت بگوييد، زيرا خداوند مرا به نبوت و اهل بيتم را به امامت اختصاص داده است.
نكته قابل توجهى كه در هيچ يک از پيروزى هاى پيامبرصلى الله عليه وآله - چه در جنگ ها و چه ساير مناسبت ها و حتى فتح مكه - سراغ نداريم، اين است كه حضرت در روز غدير فرمودند: «به من تبريک بگوئيد، به من تهنيت بگوئيد، زيرا خداوند مرا به نبوّت واهل بيتم را به امامت اختصاص داده است» ، و اين نشانه فتح بزرگ و در هم شكستن كامل سنگرهاى كفر و نفاق بود.
ابراز احساسات مردم با پاسخ هاى پيامبرصلى الله عليه وآله آرامتر شد در حالى كه آن حضرت با اميرالمؤمنين عليه السلام به پله هاى پايين منبر رسيده بودند. در آن حال پيامبرصلى الله عليه وآله كمال دين را به مردم يادآور شده فرمود: «اللَّهُ اَكْبَرُ عَلى اِكْمالِ الدّينِ وَ اِتْمامِ النِّعْمَةِ وَ رِضَى الرَّبِّ بِرِسالَتى وَ الْوِلايَةِ لِعَلِىِّ بْنِ اَبىطالِبٍ» : «اللَّه اكبر به خاطر كامل شدن دين و تمامى نعمت و رضايت پروردگار به رسالت من و ولايت على بن ابى طالب» .
سپس سه بار آيه «الْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً» را قرائت كرد، و بعد از آن فرمود: «كمال دين و تمام نعمت و رضايت رب با اين است كه مرا براى ابلاغ ولايت على بن ابى طالب بعد از من فرستاده است» .
از سوى ديگر پيامبرصلى الله عليه وآله به منادى خود دستور دادند تا بين مردم گردش كند و اين خلاصه غدير را تكرار كند: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِيٌّ مَوْلاهُ، اَللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ» ، تا به عنوان تابلويى از غدير در ذهن ها نقش ببندد.[۱۰]
تبليغ غدير با تبريک گفتن[۱۱]
يكى از شاخصهاى زندگى معصومين عليهم السلام تبليغ غدير به شكلهاى مختلف است. از جمله تبليغ با آداب روز غدير است، كه يكى از آنها تبريک گفتن است و ذيلاً به بيان آن مىپردازيم:
دستور تبريک به پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير خم
شايد مردم آن زمان تبريك گفتن در هيچ موضوعى جز ولادت و عروسى فرزندانشان را تجربه نكرده بودند. آن قدر شادى و سرور در چهره مبارك رسولاللَّهصلى الله عليه وآله موج مىزد كه مردم بىاختيار تبريك گفتند، و آن قدر مسئله تعيين و اعلام جانشين پيامبرصلى الله عليه وآله - مانند بعثت آن حضرت - جاى تهنيت داشت كه حضرت با تأكيد از مردم خواست كه به او تبريک بگويند.
تبريكِ غدير از همان سال حجةالوداع و در همان بيابان غدير پس از اتمام خطبه پيامبرعليه السلام چنين آغاز شد؛ در آن لحظاتى كه پيامبر صلى الله عليه وآله خطاب «يا اَيَّهَا الرَّسُولُ بَلِّغ» را به انجام رسانده و على بن ابى طالب عليه السلام را معرفى كرده بود، هر دو بزرگوار از پله هاى منبر غدير پايين آمدند.
همزمان مردم نيز مشتاقانه از جا برخاستند و از هر سو با ازدحام به طرف منبر حركت كردند؛ و در حالى كه دستها را به نشانه بيعت بالا برده بودند مىگفتند: آرى پذيرفتيم و به امر خدا و رسولش از صميم قلب و با زبان و دستانمان اطاعت مىكنيم.
پيامبر صلى الله عليه و آله از همان فراز منبر با بسيارى از دستهايى كه به سويش بلند شده بود بيعت كرد و به احساسات آنان پاسخ داد. صداى تبريك و تهنيت از ميان جمعيت بلند بود، و پيامبر صلى الله عليه و آله در پاسخ تبريك آنان مىفرمود:
الحَمدُ للَّهِ الَّذى فَضَّلَنا عَلى جَميعِ العالَمينَ: سپاس خدايى را كه ما را بر همه جهانيان فضيلت داد.
فريادهاى شعفى كه از جمعيت برمىخاست، شكوه و ابهت بىمانندى را به اجتماع بزرگ غدير مىبخشيد. پيامبرصلى الله عليه وآله براى نشان دادن غدير به عنوان بزرگترين مناسبتى كه در عمر مباركش بايد به او تبريك گفت، مىفرمود: به من تبريك بگوييد. به من تهنيت بگوييد، زيرا خداوند مرا به نبوت و اهلبيتم را به امامت اختصاص داده است.
ابراز احساسات مردم با پاسخهاى پيامبرصلى الله عليه وآله آرامتر شد در حالى كه آن حضرت با اميرالمؤمنينعليه السلام به پلههاى پايين منبر رسيده بودند. در آن حال پيامبرصلى الله عليه وآله كمال دين را به مردم يادآور شده فرمود:
اللَّهُ اَكبَرُ عَلى اِكمالِ الدّينِ وَ اِتمامِ النِّعمَةِ وَ رِضَى الرَّبِّ بِرِسالَتى وَ الوِلايَةِ لِعَلِىِّ بنِ اَبىطالِبٍ: اللَّه اكبر به خاطر كامل شدن دين و تمامى نعمت و رضايت پروردگار به رسالت من و ولايت على بن ابىطالب.
سپس سه بار آيه »اليَومَ اَكمَلتُ لَكُم دينَكُم وَ اَتمَمتُ عَلَيكُم نِعمَتى وَ رَضيتُ لَكُمُ الاِسلامَ ديناً« را قرائت كرد، و بعد از آن فرمود: كمال دين و تمام نعمت و رضايت رب با اين است كه مرا براى ابلاغ ولايت على بن ابىطالب بعد از من فرستاده است.××× 1 عوالم العلوم: ج 3 / 15 ص 196 194 63 40. الغدير: ج 1 ص 274 271. ×××
جالب اينجاست كه رسولخداصلى الله عليه وآله در روز غدير فرمود××× 2 الغدير: ج 1 ص 274. ×××: هنّئونى، هنّئونى: به من تهنيت بگوييد. لذا در بعضى از زيارات و ادعيه در اين روز خطاب به رسولخداصلى الله عليه وآله تبريك مىگوييم. پس سزاوار است كه مؤمنين ادعيه و زيارات اين روز را - كه زيارت رسولخداصلى الله عليه وآله هم در آن است - قرائت كنند.
تبريک گفتن به اميرالمؤمنين عليه السلام
در روز غدير خم و بعد از اتمام خطبه، حضرت رسول خدا صلى الله عليه وآله در خيمهاى كه اختصاص به خود آن حضرت داشت نشستند و امر فرمودند اميرالمؤمنينعليه السلام در خيمه ديگرى بنشيند، و مردم را امر فرمودند كه به آن حضرت تهنيت و تبريك بگويند. بعد از بيعت مردها، امر فرمودند كه زنها نيز تبريک بگويند و بيعت كنند.
اميرالمؤمنين عليه السلام نيز در خطبه غدير فرمودند: پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: به يكديگر تبريك بگوييد، و امروز را عيد قرار دهيد. سپس فرمودند: اين كلمات را رسول خدا صلى الله عليه وآله به من امر فرمودند تا بيان كنم.
تبريک گفتن مؤمنين به يكديگر
يک سنت استثنائى براى ملاقات دو برادر دينى در عيد ولايت، توجه همه جانبه معصومينعليهم السلام به تبليغ عملى غدير را نشان مىدهد.
كلماتى كه در اين ديدارها گفته مىشود شامل دو تشكر از دو نعمت است: يكى اصل نعمت غدير كه خداوند مسئله امامت را به دست ما نسپرد و خود اين مهم را بر عهده گرفت، و ديگر اينكه ما را بر عهد و پيمان غدير ثابت قدم نگه داشت.
جالب است كه نه فقط دستور تبريك در روز غدير به ما داده شده بلكه كيفيت آن را هم به ما ياد دادهاند، تا ابعاد اعتقادى اين روز بزرگ را در تهنيتگويى آن به كار بريم. در اين باره امام صادقعليه السلام مىفرمايد: هر گاه در اين روز برادر مؤمن خود را ملاقات كردى بگو:
الحَمدُ للَّهِ الَّذى اَكرَمَنا بِهذَا اليَومِ وَ جَعَلَنا مِنَ المُؤمِنينَ، وَ جَعَلَنا مِنَ المُوفينَ بِعَهدِهِ الَّذى عَهِدَهُ اِلَينا وَ ميثاقِهِ الَّذى واثَقَنا بِهِ مِن وِلايَةِ وُلاةِ اَمرِهِ وَ القُوّامِ بِقِسطِهِ وَ لَم يَجعَلنا مِنَ الجاحِدينَ وَ المُكَذِّبينَ بِيَومِ الدّينِ:
شكر خدا را كه ما را به اين روز گرامى داشته و ما را از مؤمنان و از وفاداران به پيمانى كه با ما بسته و عهدى كه درباره واليان امرمان و برپا دارندگان عدالت از ما گرفته قرار داده است، و ما را از منكران و تكذيب كنندگان روز قيامت قرار نداده است.[۱۲]
در واقع نوع ديگر تبريک، تبريک گفتن مؤمنين به يكديگر است. در اين روز شريف نوع برخورد ما شيعيان با يكديگر و كلماتى كه بايد گفته شود از ناحيه معصومصلى الله عليه وآله به ما رسيده است[۱۳]: هنگامى كه مؤمنين يكديگر را ملاقات كردند، بعد از سلام و مصافحه اين تهنيت را بگويند: الحَمدُ للَّهِ الَّذى جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّكينَ بِوِلايَةِ اَميرِالمُؤمِنينَعليه السلام: سپاس خدايى را كه ما را از تمسككنندگان به ولايت اميرالمؤمنينعليه السلام قرار داد.[۱۴]
تبعاً تهنيت گفتن چهره متبسم مىخواهد و همين براى غدير شادى آفرين است. دليل اين خوشحالى و سرور و تشكر از پروردگار، نعمت ولايت است كه خدا عنايت فرموده است.
تحليل مراسم تبريک و تهنيت[۱۵]
پس از اتمام خطبه غدير، انتظار آميخته با سكوت مردم به سر رسيد و پيامبر و على عليهما السلام را در حال فرود از منبر مشاهده كردند. سيل جمعيت ناگهان از جا كنده شد و مردم از هر سو با ازدحام به طرف منبر حركت كردند تا اولين كسانى باشند كه پس از آن سخنرانىِ تاريخى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله حاضر مى شوند و احساس خود را نسبت به آن حضرت ابراز مىدارند.
تأثير سخنرانى به قدرى دقيق بود كه از نوع ابراز احساسات جمعيت و كلماتى كه در آن لحظات مىگفتند، تشخيص درك صحيح آنان هويدا بود. جمعيت در حالى كه دستها را به نشانه بيعت بالا برده بودند و به طرف حضرت اشاره مى كردند، فرياد مىزدند: «آرى پذيرفتيم، و طبق امر خدا و رسولش از صميم قلب و با زبان و دستانمان اطاعت مى كنيم».
در كنار اين صداها، فريادهاى تبريک نيز شنيده مى شد، كه چنين مقام والايى به على بن ابىطالبعليه السلام تبريک مى گفتند و تعيين چنين جانشينى را به پيامبر صلى الله عليه و آله تهنيت عرض مى كردند.
اين هر دو به معناى درک صحيح و دريافت عميق مخاطبين از سخنرانى غدير بود. عكس العمل پيامبر صلى الله عليه و آله به چنين ابراز احساساتى در سه مرحله حساب شده انجام گرفت. ابتدا با تكان دادن دست مبارک به احساسات آنان پاسخ داد و اين گونه با آنان بيعت كرد كه تا آن روز اين حركت دو سويه از مخاطِب و مخاطَب در سخنرانى هاى پيامبر صلى الله عليه و آله ديده نشده بود.
حضرت در آن حال به مردم گوشزد نمود كه در برابر دو شخصيت اول عالم وجود قرار دارند كه خداوند فضيلت مطلق را به آنان داده است. پيامبرصلى الله عليه وآله در حالى كه دست مبارك را حركت مىداد مىفرمود: «الْحَمْدُ للَّهِ الَّذى فَضَّلَنا عَلى جَميعِ الْعالَمينَ»: «سپاس خدايى را كه ما را بر همه جهانيان فضيلت داده است».
در پاسخ تبريک و تهنيت مردم - با توجه به بىسابقه بودن آن - پيامبرصلى الله عليه وآله براى نشان دادن غدير به عنوان بزرگترين مناسبتى كه در عمر مباركش بايد به او تبريک گفت، مى فرمود: «به من تبريک بگوييد، به من تهنيت بگوييد؛ چرا كه خداوند مرا به نبوت و اهلبيتم را به امامت اختصاص داده است».
رسميت تبريک در غدير[۱۶]
رسميت دادن ابدى به غدير با اعلان «عيد بودن» آن بلكه اعلام «اعظم الاعياد» بودن آن[۱۷]، و نيز نامگذارى آن به «يوم الولاية»[۱۸] و اجراى عملى اين عيد در زمان اميرالمؤمنين و امام رضاعليهما السلام[۱۹]، و تبريك و تهنيت گفتن به مناسبت اين عيد بزرگ، همه اينها به معناى جايگاه ويژه غدير در تقويم رسمى اسلام و بزرگداشت عمومى آن است.
به عنوان نتيجه اين رسميت، تأثير آن در جاودان سازى فرهنگ ابلاغ پيام غدير به نسلهاى بعد و دعوت ابدى به ولايت امامان غدير جاى انكار نيست. در كنار اين رسميت، تبريک و تهنيت در غدير نيز رسميتى خاص داشته و در كلام و سيره معصومينعليهم السلام از جايگاهى خاص برخوردار است كه ذيلاً به آن اشاره مى شود:
تبريک رسمى در غدير خم[۲۰]
اولين رسميتِ عرض تبريک و تهنيت به مناسبت غدير را، از يک سو شخص پيامبر صلى الله عليه و آله و از سوى ديگر مخاطبانِ غدير از همان كنار بركه پايهگذارى كردند. آن حضرت رسماً دستور تبريک گفتن را داد كه چنين دستورى در تمام عمر پيامبر صلى الله عليه و آله در هيچ اتفاق مسرور كنندهاى رخ نداده و براى اولين و آخرين بار به مناسبت غدير از سوى حضرت دستور داده شده است. همان گونه كه پس از خطابه، مردم نيز با درکِ عظمت واقعه بىاختيار و قبل از دستور پيامبر صلى الله عليه و آله صدايشان به تبريک بلند شد.
پس از خطبه، مردم از هر سو به سمت منبر مى آمدند و خود را به پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام مىرساندند، و با ايشان به عنوان بيعت دست مى دادند، و هم به پيامبر صلى الله عليه و آله و هم به اميرالمؤمنين عليه السلام تبريک و تهنيت مى گفتند. پيامبر صلى الله عليه و آله هم مى فرمود: الحَمدُ للَّهِ الَّذى فَضَّلَنا عَلى جَميعِ العالَمينَ: سپاس خدايى را كه ما را بر همه اهل عالم فضيلت داد.
در اين حال مردم مى گفتند: آرى، شنيديم و طبق فرمان خدا و رسول با قلب و جان و زبان و دستمان اطاعت مى كنيم. بعد به سوى پيامبر و اميرالمؤمنين عليهما السلام ازدحام كردند و از يكديگر سبقت مىگرفتند و با ايشان دست مى دادند.
اين ابراز احساسات و فريادهاى شعفى كه از جمعيت بر مى خاست، شكوه و ابهت بىمانندى به آن اجتماع بزرگ مىبخشيد. در اين حال حضرت فرمود: به من تبريك بگوييد، به من تهنيت بگوييد، زيرا خداوند مرا به نبوّت و اهل بيتم را به امامت اختصاص داده است.
آموزش تبريک غدير از امام صادق عليه السلام
جالب است كه نه فقط دستور تبريك در روز غدير به ما داده شده بلكه كيفيت آن را هم به ما ياد دادهاند، تا ابعاد اعتقادى اين روز بزرگ را در تهنيتگويى آن به كار بريم. در اين باره امام صادقعليه السلام مى فرمايد: هر گاه در اين روز برادر مؤمن خود را ملاقات كردى بگو:
الحَمدُ للَّهِ الَّذى اَكرَمَنا بِهذَا اليَومِ وَ جَعَلَنا مِنَ المُؤمِنينَ، وَ جَعَلَنا مِنَ المُوفينَ بِعَهدِهِ الَّذى عَهِدَهُ اِلَينا وَ ميثاقِهِ الَّذى واثَقَنا بِهِ مِن وِلايَةِ وُلاةِ اَمرِهِ وَ القُوّامِ بِقِسطِهِ وَ لَم يَجعَلنا مِنَ الجاحِدينَ وَ المُكَذِّبينَ بِيَومِ الدّينِ:
شكر خدايى را كه ما را به اين روز گرامى داشته و ما را از مؤمنان و از وفاداران قرار داده به پيمانى كه با ما بسته و عهدى كه درباره واليان امرمان و برپا دارندگان عدالت از ما گرفته، و ما را از منكران و تكذيب كنندگان روز قيامت قرار نداده است.[۲۱]
آموزش تهنيت غدير توسط امام رضا عليه السلام
تبريک غدير بايد به معناى سپاسگزارى از نعمت عظيم ولايت باشد، كه امام هشتم عليه السلام اين كيفيت تبريک غدير را به ما آموخته مى فرمايد: در اين روز به يكديگر تهنيت و تبريک بگوييد، و هر گاه برادر مؤمن خود را ملاقات كرديد چنين بگوييد:
الحَمدُ للَّهِ الَّذى جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّكينَ بِوِلايَةِ اَميرِالمُؤمنينَ عليه السلام: سپاس خدايى را كه ما را از تمسک كنندگان به ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام قرارداده است.[۲۲]
پانویس
- ↑ آداب عيد غدير (خانه كودک) : ص۵۶ - ۱۴۵ . غدير دعا و محبت (نيشابورى) : ص۳۷ - ۶۲ . همراه با ذى الحجه (اوحدى) : ج ۲ ص ۱۰۵ -۱۸۱ . ترجمه الغدير (امينى - واحدى) : ص ۶۵۹ . اسرار غدير: ص۲۵۴،۲۴۶-۲۵۶. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۴،۲۳۳. قنوت خورشيد: ص ۲۹، به نقل از كتاب: غدير عيد برتر (صدرى) . چهارده قرن با غدير: ص۱۵۳،۷۷-۱۵۷، ۲۰۱- ۲۳۴،۲۳۳،۲۰۹ . غدير در قرآن: ج ۳ ص ۳۳۸-۳۴۰. اسرار غدير: ص ۲۵۴،۲۵۳،۲۵۲،۲۴۶-۲۵۶ ،۲۸۱، ۳۵۳ -۳۶۳.
- ↑ خطبه اميرالمؤمنين عليه السلام در روز عيد غدير در كوفه.
- ↑ الاقبال: ص ۴۶۴.
- ↑ الغدير: ج ۱ ص ۲۷۴.
- ↑ الاقبال: ص ۴۶۳،۴۶۱.
- ↑ اقبال الاعمال: ص ۷۷۸، به نقل از كتاب النشر و الطى.
- ↑ عباراتى را كه پيشوايان معصوم عليهم السلام سفارش فرموده اند داراى خواص و بركاتى است و بايد آنها را با همان الفاظ خواند و از به كاربردن ترجمه آنها خوددارى كرد.
- ↑ الاقبال: ص ۴۷۶. مفاتيح الجنان: اعمال غدير. زاد المعاد: اعمال غدير.
- ↑ واقعه قرآنى غدير: ص ۱۱۴. اسرار غدير: ص ۵۵ .
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۹۶،۱۹۴،۶۳،۴۰. بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷. امالى شيخ مفيد: ص ۵۷ .
- ↑ تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۹۷ - ۱۰۰، ۱۸۲، ۱۸۵.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۱۵.
- ↑ الاقبال: ص ۴۶۱، ۴۶۳.
- ↑ الاقبال: ص ۴۷۶. مفاتيح الجنان: اعمال غدير. زاد المعاد: اعمال غدير. عوالم العلوم : ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۳.
- ↑ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۷۶.
- ↑ تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۱۸۳-۱۹۰.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۰۸.
- ↑ بصائر الدرجات: ص ۲۰۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم : ص ۱۰۹.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۱-۲۲۴. بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۴، ۱۱۵.
- ↑ بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷. امالى شيخ مفيد: ص ۵۷ .
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۱۵.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۳.