روزه

از ویکی غدیر
نسخهٔ تاریخ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۴۵ توسط Modir (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «== افطارى دادن در عيد غدير<ref>آداب عيد غدير (خانه كودک): ص ۱۴۵-۵۶.  غدير دعا و محب...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

افطارى دادن در عيد غدير[۱]

از موارد بسيار مهم در مورد روز و عيد غدير، اعمال و آداب عيد غدير است. به علت اهمیت اين روز، اعمال و آدابى ذكر شده كه با هيچ روزى برابرى نمى ‏كند و مختص به قشر خاص و سن معينى نيست، و داراى ابعاد اعتقادى و عبادى مختلفى است. از جمله اعمال عيد غدير افطارى دادن است[۲]:

يكى از اعمال نيک در شرع مقدس اسلام افطار دادن به مؤمنين روزه‏دار است، كه در كتب فريقين ثواب‏هاى زيادى براى آن ذكر شده است، و معصومين ‏عليهم السلام ما را امر به آن كرده و خود به آن عمل نموده ‏اند، و بزرگان و خيرين و مؤمنين اين عمل صالح را ارج نهاده و مداومت نموده ‏اند. به خصوص در ايام ماه مبارک رمضان و ليالى متبركه ديگر به اين سنت حسنه جامه عمل پوشانده‏ اند.

از كارهاى مستحب در روز غدير افطارى دادن به مؤمنان روزه ‏دار است. همان طورى كه بسيارى از اعمال مستحب در روز غدير ثواب بيشترى دارند، افطارى دادن در اين روز نيز از ثواب فزون‏ترى برخوردار است. چنانكه در برخى از روايات، روز غدير «يوم تفطير الصائمين» يعنى روزى افطارى دادن به روزه داران، نامگذارى شده است.

حضرت امام صادق ‏عليه السلام فرموده است: من فطّر فيه مؤمناً كان كمن اطعم فئاماً و فئاماً؛ فلم يزل يعد الى ان عقد بيده عشراً. ثم قال: اتدرى كم الفئام؟ قلت: لا. قال: مائة الف كل فئام. كان له ثواب من اطعم بعددها من النبيين‏ عليهم السلام و الصديقين و الشهداء فى حرم اللَّه عزوجل و سقاهم فى يوم ذى مسغبة...[۳]:

كسى كه در آن شب مؤمنى را افطار دهد مانند كسى است كه اطعام كرده فئام و فئامى را، تا اينكه ده فئام را شمردند. سپس حضرت از راوى پرسيدند: آيا میدانى «فئام» چيست؟ عرض كرد: خير. حضرت فرمود: صد هزار[۴]، و براى شخص اطعام كننده ثواب كسى است كه به همان عدد از انبيا عليهم السلام و صديقين و شهدا را در حرم خداوند متعال اطعام كند و سيراب نمايد.

حتى بعضى از معصومين‏ عليهم السلام مانند حضرت رضا عليه السلام، در روز غدير مجلسى براى افطار دادن مى گرفتند.[۵] آن حضرت فرمودند: كسى كه مؤمنى را در آن روز اطعام كند مانند كسى است كه جميع انبياء عليهم السلام و صديقين را اطعام كرده باشد.[۶]

بيان روزه در غدير[۷]

اميرالمؤمنين ‏عليه السلام در زمان عثمان اتمام حجتى در مسجد داشتند و در ضمن استناد به غدير وجوب روزه را بيان فرمودند. در آنجا زيد بن ارقم و براء بن عازب و ابوذر و مقداد و عمار گفتند: ما شهادت می‏دهيم كه سخن پيامبرصلى الله عليه وآله را به ياد داريم كه بر منبر ايستاده بود و تو در كنار او بودى و مى ‏فرمود:

... اى مردم، خداوند در كتابش شما را به نماز امر كرده و من آن را برايتان بيان نمودم، و به زكات و روزه و حج دستور داده كه آن را هم براى شما بيان و تفسیر نمودم، و به ولايت دستور داده و من شما را شاهد مى‏ گيرم كه ولايت مخصوص اين شخص است -  و حضرت دست مبارک را بر على بن ابى‏ طالب ‏عليه السلام قرار دادند -  و سپس براى دو پسرش بعد از او، و سپس براى اوصياء از فرزندانشان بعد از آنهاست. آنان از قرآن جدا نمى شوند و قرآن از آنان جدا نمى‏ شود تا بر سر حوضم بر من وارد شوند... .[۸]

تبليغ غدير با روزه[۹]

يكى از شاخص‏ه اى زندگى معصومين‏ عليهم السلام تبليغ غدير به شكل ‏هاى مختلف است. از جمله تبليغ غدير با روزه گرفتن در غدير است كه ذيلاً به بيان آن مى‏ پردازيم:

روزه شكرگزارى در روز غدير ثوابى عجيب دارد، كه درباره هيچ روزه گرفتنى وارد نشده است! معادل روزه عمر دنيا و معادل صد حج و عمره! آرى اگر سقيفه عاشورا را به شكرانه قتل امام حسين‏ عليه السلام روزه مى ‏گيرد، ما با اين تبليغ عملى نشان مى‏دهيم كه براى حيات حسين بن على ‏عليه السلام روزه مى‏ گيريم.

امام صادق ‏عليه السلام فرمود: اين روز، روزى است كه اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به عنوان شكر خداوند روزه گرفت.[۱۰]

همچنين فرمود: روزه اين روز معادل روزه شصت ماه است.[۱۱] و در حديثى فرمود: كفاره شصت سال است.[۱۲]

و در حديثى فرمود: افضل از روزه شصت سال است.[۱۳]

و نيز فرمود: روزه اين روز معادل صد حج و صد عمره مقبول است.[۱۴]

و فرمود: روزه گرفتن در روز غدير خم معادل روزه گرفتن به قدر عمر دنياست.[۱۵]

همچنين امام رضا عليه السلام در روز غديرى روزه گرفت و براى افطار عده‏ اى را دعوت كرد، و براى آنان سخنان مفصلى درباره غدير فرمود، و به منازل آنان هدايايى فرستاد.[۱۶]

پانویس

  1. آداب عيد غدير (خانه كودک): ص ۱۴۵-۵۶.  غدير دعا و محبت (نيشابورى): ص ۳۷-۶۲ . همراه با ذى‏ الحجه (اوحدى): ج ۲ ص ۱۰۵-۱۸۱. ترجمه الغدير (امينى -  واحدى): ص ۶۵۹ . اسرار غدير: ص ۲۴۶، ۲۵۴، ۲۵۶. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۳، ۲۳۴. قنوت خورشيد: ص ۲۹، به نقل از كتاب: غدير عيد برتر (صدرى). چهارده قرن با غدير: ص ۷۷، ۱۵۳-۱۵۷، ۲۰۱-۲۰۹، ۲۳۳، ۲۳۴. غدير در قرآن: ج ۳ ص ۳۳۸-۳۴۰. اسرار غدير: ص ۲۴۶، ۲۵۲، ۲۵۳، ۲۵۴-۲۵۶، ۲۸۱، ۳۵۳-۳۶۳.
  2. الاقبال: اعمال عيد غدير.
  3. التهذيب: ج ۳ ص ۱۴۴ ح ۳۱۷.
  4. در بحار: ج ۹۷ ص ۱۱۸، از امام رضاعليه السلام حديثى نقل كرده كه مى‏ فرمايد: بعد از آنكه اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در خطبه روز غدير در كوفه ثواب افطار دادن را فرمودند و كلمه «فئام» ذكر شد، حضرت ۱۰ بار فئام را تكرار كردند. شخصى از آن حضرت سؤال كرد: يا اميرالمؤمنين، فئام چيست؟ فرمودند: ۲۰۰ هزار پيامبر و صديق و شهيد. چه كسى مى ‏تواند اين عدد را كفالت كند از مؤمنين و مومنات؟ من ضامن هستم او را نزد خداوند متعال كه در امان باشد از كفر و فقر، و اگر بميرد در آن شب يا روز بميرد بدون اينكه مرتكب كبيره‏ اى شود اجر او بر خداست.
  5. الاقبال: ص ۴۶۱.
  6. الاقبال: ص ۴۶۵، ۴۶۶.
  7. اولين ميراث مكتوب درباره غدير: ص ۱۹.
  8. كتاب سليم: ح ۱۱.
  9. تبليغ غدير در سيره معصومين‏ عليهم السلام: ص ۱۰۲، ۱۰۳، ۱۰۹.
  10. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۱۳.
  11. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۱۱.
  12. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۱۳.
  13. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۱۳.
  14. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۱۱.
  15. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۱۱.
  16. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۲۱.