ابراهیم بن محمد حنفی (کمال الدین، ابن حمزه حَرّانی)
سید ابن حمزه حرّانی دمشقی حنفی، متوفای ۱۱۲۰ هجری قمری، حدیث غدیر را در کتاب «البیان و التعریف» خود نقل کرده است. او این حدیث را از منابع معتبر اهل سنت مانند ترمذی، نسائی، طبرانی، حاکم و ضیاء مقدسی روایت نموده و به نقل از سیوطی، آن را متواتر دانسته است.[۱]
وثاقت راوی[۲]
ابراهیم بن محمد بن محمد، معروف به ابن حمزهٔ حرّانی، عالم و محدث برجسته‌ای بود که مرادی در کتاب «سلک الدّرر» او را ستوده است[۳]. وی در دمشق متولد شد و از هشتاد استاد حدیث آموخت. ابن حمزه حرّانی به عنوان یکی از علمای بزرگ اهل سنت، دارای تألیفات متعددی بود و حدیث غدیر را در کتاب خود ذکر کرده است.
این عالم حنفی مذهب، که نسب شریفی داشت، به عنوان محدث، نحوی و علامه‌ای برجسته شناخته می‌شد. اعتبار علمی و جایگاه والای او در میان دانشمندان اهل سنت، اهمیت نقل حدیث غدیر توسط وی را نشان می‌دهد.
روایت حدیث غدیر[۴]
یکی از علما و بزرگان اهل سنت که حدیث غدیر را نقل کرده ابراهیم بن محمد بن محمد حنفی، کمال الدین ابن حمزه حَرّانی دمشقی (م ۱۱۲۰ ق) است.
ابن حمزه حَرّانی در «التعریف و البیان» حدیث غدیر را از طبرانی و حاکم به اسنادشان از ابوالطفیل و زید بن ارقم نقل کرده است.[۵] مرادی:[۶] او را توثیق کرده و علم و تألیفاتش را ستوده است.
پانویس
- ↑ امینی، عبدالحسین، الغدیر، جلد: ۲، صفحه: ۲۳۶، کتابخانه بزرگ اسلامی، تهران - ایران، 1368 ه. ش
- ↑ امینی، عبدالحسین، الغدیر، جلد: ۱، صفحه: ۲۲۷، کتابخانه بزرگ اسلامی، تهران - ایران، 1368 ه. ش
- ↑ درباره او گوید: عالم و پیشوای مشهور. محدّث نحوی و علّامه، نامبرده در خور احترام فراوان و مشهور بفضایل بسیار است، و یکی از اعلام محدّثین و علمآء عظیم القدر است، سیّدی است شریف و دارای حسب و نسب، در دمشق متولّد شده و در همان‌جا نشو و نما کرده، سپس استادان او را در اخذ حدیث و روایت ذکر نموده و گوید: در اجازه او بخطّ او یافتم که تعداد مشایخ و اساتید او به هشتاد نفر بالغ شده، سپس تألیفات او وفات او را ذکر نموده؛ حدیث غدیر را در تألیفش «البیان و التعریف» ذکر نموده و اشاره بحدیث او در صفحه 72 و 92 گذشت ترجمه الغدیر، ج1بخش‌اول، ص: 228 به نقل از سلک الدّرر، ج1 ص 22- 24
- ↑ چکیدهٔ عبقات الانوار (حدیث غدیر): ص۲۹۳.
- ↑ التعریف و البیان: ج۱ ص۱۳۶.
- ↑ سلک الدرر: ج۱ ص۲۲–۲۴. همچنین ر.ک. نفحة الریحانة: ش۶۶.