پرش به محتوا

ابراهیم بن محمد حنفی (کمال الدین، ابن حمزه حَرّانی)

از ویکی غدیر
ابن حمزه حرّانی
اطلاعات فردی
نام کاملابراهیم بن محمد بن محمد کمال‌الدین بن احمد بن حسین، حسینی حنفی
سرشناسیمحدث، زبان‌شناس و نحوی برجسته اهل سنت
تولدحدود سال ۱۰۵۴ هجری قمری، دمشق
وفاتسال ۱۱۲۰ هجری قمری در ذات‌الحج، حجاز
نحوه درگذشتدرگذشت در راه حج در ذات‌الحج
محل دفنحجاز
اطلاعات علمی
استادانحدود ۸۰ استاد حدیث
مذهبحنفی
اطلاعات فرهنگی
زمینه فعالیتحدیث‌شناسی، علوم لغت و نحو، فقه
علت شهرتنقل حدیث غدیر در کتاب «البیان والتعریف»، تألیف در علوم حدیث و نحو


سید ابن حمزه حرّانی دمشقی حنفی، متوفای ۱۱۲۰ هجری قمری، حدیث غدیر را در کتاب «البیان و التعریف» خود نقل کرده است. او این حدیث را از منابع معتبر اهل سنت مانند ترمذی، نسائی، طبرانی، حاکم و ضیاء مقدسی روایت نموده و به نقل از سیوطی، آن را متواتر دانسته است.[۱]

وثاقت راوی[۲]

ابراهیم بن محمد بن محمد، معروف به ابن حمزهٔ حرّانی، عالم و محدث برجسته‌ای بود که مرادی در کتاب «سلک الدّرر» او را ستوده است[۳]. وی در دمشق متولد شد و از هشتاد استاد حدیث آموخت. ابن حمزه حرّانی به عنوان یکی از علمای بزرگ اهل سنت، دارای تألیفات متعددی بود و حدیث غدیر را در کتاب خود ذکر کرده است.

این عالم حنفی مذهب، که نسب شریفی داشت، به عنوان محدث، نحوی و علامه‌ای برجسته شناخته می‌شد. اعتبار علمی و جایگاه والای او در میان دانشمندان اهل سنت، اهمیت نقل حدیث غدیر توسط وی را نشان می‌دهد.

روایت حدیث غدیر[۴]

یکی از علما و بزرگان اهل سنت که حدیث غدیر را نقل کرده ابراهیم بن محمد بن محمد حنفی، کمال الدین ابن حمزه حَرّانی دمشقی (م ۱۱۲۰ ق) است.

ابن حمزه حَرّانی در «التعریف و البیان» حدیث غدیر را از طبرانی و حاکم به اسنادشان از ابوالطفیل و زید بن ارقم نقل کرده است.[۵] مرادی:[۶] او را توثیق کرده و علم و تألیفاتش را ستوده است.

پانویس

  1. امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج۲، ص۲۳۶
  2. امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج۱، ص۲۲۷
  3. درباره او گوید: عالم و پیشوای مشهور. محدّث نحوی و علّامه، نامبرده در خور احترام فراوان و مشهور بفضایل بسیار است، و یکی از اعلام محدّثین و علمآء عظیم القدر است، سیّدی است شریف و دارای حسب و نسب، در دمشق متولّد شده و در همان‌جا نشو و نما کرده، سپس استادان او را در اخذ حدیث و روایت ذکر نموده و گوید: در اجازه او بخطّ او یافتم که تعداد مشایخ و اساتید او به هشتاد نفر بالغ شده، سپس تألیفات او وفات او را ذکر نموده؛ حدیث غدیر را در تألیفش «البیان و التعریف» ذکر نموده و اشاره بحدیث او در صفحه۷۲ و ۹۲ گذشت ترجمه الغدیر، ج‏۱بخش‌اول، ص: ۲۲۸ به نقل از سلک الدّرر، ج۱ ص ۲۲–۲۴
  4. چکیدهٔ عبقات الانوار (حدیث غدیر): ص۲۹۳.
  5. التعریف و البیان: ج۱ ص۱۳۶.
  6. سلک الدرر: ج۱ ص۲۲–۲۴. همچنین ر.ک. نفحة الریحانة: ش۶۶.