امامان علیهم السلام در دعاهای روز غدیر
يكى از مضامينى كه در دعا هاى روز غدير آمده[۱] موضوع ائمه اثنى عشر عليهم السلام است:
خدايا همان گونه كه در ابتداى خلقت من (در عالم ذرّ) مرا از اجابت كنندگان «بلى» گويان قرار دادى، و پس از آن كرم ديگرى نمودى كه همان عهد را در غدير تجديد نمودى و مرا به امامان هدايت فرمودى، خدايا اين نعمت را كامل فرما و تا هنگام مرگ آن را از من مگير، و مرا طورى بميران كه از من راضى باشى.
و در فرازى ديگر آمده است:
خدايا، تو را شكر كه بعد از پيامبرصلى الله عليه وآله ما را به امامان عليهم السلام هدايت كردى كه آنان كمال دين و تمام نعمت بودند، و با اين هدايت بود كه اسلام را به عنوان دين ما پسنديدى.
و در فرازى ديگر آمده است:
خدايا، ما برى و بيزار هستيم از هر كس كه با امامان روى جنگ داشته باشد، از جن و انس از اولين و آخرين.
و در فرازى ديگر آمده است:
خدايا ما تابع پيامبر و اميرالمؤمنين صلوات اللَّه عليهما و آلهما هستيم، و به جبت و طاغوت و بت هاى چهارگانه و تابعين آنها كفر مى ورزيم، و از هر كس كه آنان را دوست بدارد از اول تا آخر روزگار بيزاريم. خدايا، ما را با امامانمان محشور فرما.
و در فرازى ديگر آمده است:
شكر خدا را كه ما را به اين روز گرامى داشته و ما را از وفاداران به عهد و پيمانش درباره واليان امرمان قرار داده است.
پانویس
- ↑ اين مضامين از دعاهايى كه در كتاب «الاقبال» سيد ابن طاووس: ص ۴۶۰ به بعد مذكور است انتخاب شده است. در عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۰ - ۲۱۵ نيز ذكر شده است.