جدالکننده از سوی رسول الله
جدالکننده از سوی رسول الله صفتی است برای امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه غدیر که نشان از انتقال وظیفه جدال نیکو با دشمنان پس از پیامبر صلی الله علیه و آله به او دارد.
بهگفته برخی شارحان خطبه غدیر، در این قسمت از خطبه ابتدا پیامبر صلی الله علیه و آله، امیرالمؤمنین علیه السلام را یاریکننده دین خدا معرفی میکند؛ چون این مفهوم در قسمتهای قبلی خطبه آمده، تکرار آن تأکیدی است بر این مطلب که کسی که پیامبر صلی الله علیه و آله را یاری میکند همان است که دین خداوند را یاری کرده و او کسی نیست مگر کسی که خداوند او را امیرالمؤمنین علیه السلام نامیده است.
اما درباره اینکه امیرالمؤمنین علیه السلام مجادل از طرف رسول خدا صلی الله علیه و آله خوانده شده چنین گفته شده است: شاید مقصود آن باشد که چون خداوند به رسول صلی الله علیه و آله میفرماید: 
اُدْعُ إِلی سَبیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتی هِیَ أَحْسَنُ…؛ مردم را با حکمت و اندرز نیکو به راه پروردگارت بخوان و با بهترین شیوه با آنان مجادله کن
(نحل:۱۲۵) همین وظیفه پس از پیامبر صلی الله علیه و آله به جانشین او منتقل شده است.
بر این اساس، امیرالمؤمنین علیه السلام بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله مأمور بوده تا با مخالفان به نیابت از رسول خدا صلی الله علیه و آله به نحو احسن مجادله نماید تا حجت بر آنان تمام گردد. صفحات تاریخ هم گواه بر این مطلب است که امیرالمؤمنین علیه السلام برای انجام این مهم با تمام غاصبان خلافت، مخصوصاً با ناکثین و قاسطین و مارقین جدال نمود و حق را آشکار ساخت. البته پس از موعظه نیکو و سخنگفتن و احتجاج، در زمان حکومت ظاهری با مخالفان خویش جنگید و بالاخره جنگ جمل، صفین و نهروان در تاریخ رقم خورد.[۱]
پانویس
- ↑ شرح خطبه غدیر، ج۳، ص۴۳۵.
منابع
- شرح خطبه غدیر؛ محمدرضا شریفی، اصفهان: انتشارات نورالحیات، ۱۴۴۶ق.