شرح و تفسير خطبه پيامبر اكرم در غدير خم (كتاب)
 | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | سید محمد تقی نقوی |
| مذهب | شیعه |
| زبان | فارسی |
| تحقیق یا تدوین | مهدى جعفرى |
| تعداد جلد | ۱ ج |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | منیر |
| محل نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۷۴ ش |
| تعداد صفحه | ۵۱۲ ص. |
| قطع | وزيرى |
«شرح و تفسير خطبه پيامبر اكرم در غدير خم» تألیف سيد محمدتقى نقوى است که به سه بخش اصلی تقسیم می‌شود. بخش اول شامل مباحثی مانند واقعه غدیر خم، اسناد حدیث غدیر و متن خطبه پیامبر است. بخش دوم به شرح ۷۴ بخش از خطبه غدیر اختصاص دارد و بخش سوم با عنوان خاتمه به موضوعاتی چون حارث بن نعمان و نزول آیه سأل سائل، وقایع پس از غدیر و سه پرسش می‌پردازد.
نویسنده
سید محمد تقی نقوی، معروف به نقوی قائنی(1308-1398ش)، در شهر قائن واقع در جنوب خراسان به دنیا آمد. پدرش، سید باقر، از تجار و ملاکان منطقه بود و مادرش نیز از خانواده‌ای علمی و مذهبی می‌آمد. سید محمد تقی نقوی تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش گذراند و سپس برای ادامه تحصیلات حوزوی به مشهد رفت. او در مشهد به مدت هشت سال به تحصیل علوم دینی پرداخت و از محضر اساتیدی چون ادیب نیشابوری بهره‌مند شد. پس از آن، به عراق رفت و از درس‌های بزرگان حوزه علمیه نجف مانند سید محسن حکیم و سید محمود شاهرودی استفاده کرد. پس از بازگشت به ایران، آیت‌الله نقوی در قائن مشغول به تدریس و فعالیت‌های دینی شد. او سپس به تهران هجرت کرد و در آنجا به تربیت طلاب و نشر معارف اسلامی پرداخت. همچنین، ایشان به تألیف آثار متعدد در زمینه تفسیر قرآن و شرح نهج‌البلاغه پرداخته است.
تألیفات
از جمله آثار ایشان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- «مفتاح‌السعاده فی شرح نهج‌البلاغه»،
- «تفسیرضیاءالفراقان فی تفسیر القران»،
- «شرح رساله حقوق سجادیه»،
- «شرح دعای کمیل»،
- «شرح زیارت جامعه کبیره»،
- «شرح دعای عرفه امام حسین علیه السلام»،
- «شرح خطبه حضرت زهراسلام الله علیها»،
- «شرح و تفسیر خطبه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله»
محتوای کتاب
این کتاب به‌طور کلی به سه بخش تفسیم می‌شود:
بخش اول: «واقعه غدیر خم»، «اسناد حدیث غدیر»، «متن خطبه پیامبر در غدیر.»
بخش دوم: شرح ۷۴ بخش از خطبه غدیر.
بخش سوم: با عنوان خاتمه مطالبی پیرامون: «حارث بن نعمان و نزول آیه سأل سائل»، «اجمالی از وقایع پس از غدیر»، «سه پرسش» آمده است.
منبع
دانشنامه غدیر،جلد ۱۳،صفحه ۲۲۶.