عبدالله بن ثابت انصاری

عبداللَّه بن ثابت انصارى يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده است. در ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه، از جمله كسانى كه در مناشده حضرت به حديث غدير گواهى دادند عبداللَّه بن ثابت است. همچنين در «تاريخ آل‏ محمد عليهم السلام» او را از جمله راويان حديث غدير شمرده است.

روايت حديث غدير

 از اصبغ بن نباته روایت است که گفت: امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در میدان رحبة مردم را مخاطب قرار داد و فرمود: «هر کس از شما سخن رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را در روز غدیر خم شنیده است، برخیزد و شهادت دهد. جز کسی که آن را از خود پیامبر خدا صلی الله علیه وآله شنیده، نباید برخیزد.» پس چندین نفر، حدود دوازده یا سیزده تن، برخاستند. اصبغ گفت: گویی اکنون آنان را می‌بینم که یکی از آن‌ها از شدت پیری یا گرما، ردایی بر ساق پاهایش تا نیمه داشت. از آنان بودند: ابوایوب انصاری، ابو عمرة بن عمرو بن محصن، ابو زینب، سهل بن حنیف، خزیمة بن ثابت، عبدالله بن ثابت انصاری، حبشی بن جنادة السلمی، عبید بن عازب انصاری، نعمان بن عجلان، ثابت بن وديعة انصاری، ابو فضالة انصاری، و عبدالرحمن بن عبد ربّ الانصاری. آنان گفتند: «ما گواهی می‌دهیم که از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شنیدیم در روز غدیر خم دست تو را گرفت و آن را بلند کرد، تا سپیدی زیر بغل‌های شما دو تن آشکار شد. سپس فرمود: آیا شهادت نمی‌دهید که من پیام را به شما رساندم و خیرخواهی کردم؟»

گفتند: «آری، ما گواهی می‌دهیم که رساندی و خیرخواهی کردی.» فرمود: «آگاه باشید، خداوند عزوجل ولیّ من است و من نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارترم. آگاه باشید، پس هر که من مولای اویم، این علی مولای اوست. خدایا، دوست بدار آن‌که او را دوست دارد، و دشمن بدار آن‌که با او دشمنی کند، و دوست بدار آن‌که او را دوست دارد، و یاری کن آن‌که او را یاری کند.»