غدیر و منافقین
غدير و منافقين[۱]
در حالى كه غدير بيابان وسيع و مستعدى براى سخنرانى پيامبرصلى الله عليه وآله بود، آغازى براى رويارويى سقيفه با غدير نيز شد. اين موضع گيرى ها از همان آغاز
صورت جدى داشت و با شدت تمام پيگيرى مى شد.
آغاز رويارويى غدير با سقيفه در خود غدير بود. رؤساى سقيفه در حالى كه مقابل منبر غدير نشسته بودند براى غدير و غديريان نقشه مى كشيدند، و به وفادارانشان
هشدار و آماده باش مى دادند.
بنيانگذاران سقيفه مقارن ماجراى غدير، پيمان نامه نظامى، سياسى، اجتماعى و اقتصادى امضا كردند و به نظام دادن گروه خود پرداختند. اهل سقيفه غافل از اين
بودند كه خداوند تعالى حافظ غدير، پيامبرصلى الله عليه وآله مبلغ غدير و امامان عليهم السلام صاحب غديرند، و در اين رويارويى پيروزند.
در اولين درگيرى بر سر غدير - يعنى غوغاى سقيفه - با آنكه غديريان مغلوب شدند، ولى با حضور صاحب غدير توانستند حقايق را بازگو كنند و حجت را براى نسلهاى
آينده تمام كنند. صف غديريان كه در ابتدا سه نفر - يعنى سلمان و ابوذر و مقداد - بودند، كمكم در اثر همين حسن تدبير به هفت نفر و صدها نفر رسيدند و همچنان
رو به افزايش گذاشتند تا به عدد ميليونى و ميلياردى امروز رسيدند.
پانویس
- ↑ ژرفاى غدير: ص ۱۲۲.