نوسان ظهور،حضور و غیبت امامان معصوم از غدیر تا غیبت کبری

چکیده مقاله:

غدیر اوج تجلی ظهور امام معصوم (علیهم السلام) است و از طرفی سقیفه نقطه عطفی در کم رنگ کردن حضور امامان معصوم (علیهم السلام) و انجام رسالت امامت است، ضرورت پژوهش حاضر ( که متکفل بررسی مسئله نوسان حضور امام معصوم (علیهم السلام) از غدیر تا غیبت کبری است) را روشن می کند.

اساس این نوشتار بر روش توصیفی – تحلیلی استوار است که ماحصل بررسی منابع عقلی و نقلی بسیاری است.برخی نتایج به دست عبارتند از: سقیفه[ فرهنگ کنار زدن امامان معصوم] که بعد از تجلی ظهور امام معصوم یعنی غدیر روی داد، حضور و ظهور امامان معصوم (علیهم السلام) را با نوساناتی همراه کرد، امامانی که مقام آنان مقام پیامبران، میراث اوصیا، خلافت الهی، جانشین رسول خدا (صلی الله علیه و آله) است و در نهایت به غیبت امام معصوم (علیهم السلام) منجر شد.

از این منظر مشخص شد که همه امامان معصوم(علیهم السلام) نوعی غیبت تحمیلی از سوی طغات و غاصبان مقام خلافت زمان خود را تجربه کردند که با مقدماتی چون تبعید، زندانی کردن و ... به وجود آمد، هر چند که در آن شرایط هر امامی با استراتژی خاصی به ایفای نقش امامت مبادرت می ورزید و در غیبت امام زمان (علیه السلام) علاوه بر هدایت خاص امام، ولایت تشریعی بر عهده ولی فقیه است.

منبع

هفتمین اجلاس بین المللی دکترین جهانی دهه غدیر.