تبلیغ غدیر با نام حضرت مهدی علیه السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

عظمت غدير اقتضا مى ‏كند به بلنداى آن برنامه ‏ريزى داشته باشيم، و گمان نكنيم پيامى با آن عظمت را در گونه‏ هاى كم ابهت تبليغ مى‏توان جلوه‏ گر ساخت. احترام به مقام با عظمت غدير به ما فرمان مى ‏دهد كه آن را در جذاب‏ترين و ارزشمندترين گونه‏ هاى رسانه ‏اى جلوه‏ گر سازيم، و هر گونه تبليغى در رابطه با غدير را لايق شأن آن و به عظمت ساحت مقدس اولين مبلِّغ آن يعنى پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله به انجام رسانيم.

يكى از اين راهكارهاى تبليغ غدير مسئله امام زمان‏ عليه السلام است كه در دو بُعد مى‏ تواند جلوه داشته باشد:

اگر در غدير اعلان نزديكى شهادت پيامبرصلى الله عليه وآله عاملى قوى براى اشتياق مردم شد تا غدير و مسئله جانشينى پيامبرصلى الله عليه وآله را پيگير باشند، امروز نيز نزديكى ظهور حضرت بقيه ‏اللَّه الاعظم ‏عليه السلام مى ‏تواند عاملى مؤثر براى احساس نياز مردم نسبت به ولايت دوازده امام معصوم ‏عليهم السلام باشد كه ركن آن غدير است، و مدار غدير بر محور آن بوده است.

اگر در خطابه غدير به طور مفصل سخن از حضرت مهدى‏ عليه السلام به ميان آمد، اين بدان معناست كه ياد غدير بدون ذكر آخرين يادگار آن، حضرت بقيةاللَّه الاعظم‏ عليه السلام ناقص است، و در يک نگاه از اميرالمؤمنين‏ عليه السلام تا حضرت ولى عصر عليه السلام ادامه يك اعتقاد است، و اگر امام پس از پيامبرصلى الله عليه وآله لازم است اين حقيقت تا روز قيامت ادامه دارد. اينجاست كه وظيفه سنگين احياى مهدويت در كنار غدير بر دوش مبلغان غدير قرار مى‏ گيرد و با پيروى از پيامبرشان در آن خطبه بلند، تبليغ غدير را هميشه آميزه ‏اى از «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ...» و «يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً» قرار مى‏ دهند.

يكى از شاخص‏هاى زندگى معصومين‏ عليهم السلام تبليغ غدير به شكل ‏هاى مختلف است. از جمله تبليغ غدير توسط امام ‏زمان‏ عليه السلام و احياى مسجد غدير در زمان غيبت صغرى است كه ذيلاً به بيان آن مى ‏پردازيم:

مسجد غدير با گذشت دو قرن و نيم همچنان مقاومت كرد، و با اين همه دشمنى كه به خود ديد همچنان پا بر جا در وسط بيابان جحفه مى ‏درخشيد و فرياد «مَن كُنتُ مَولاهُ ...» سر مى‏ داد.