۲۲٬۰۱۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
==جلوه هايى از رخدادهاى غدير در عصر ظهور== | ==جلوه هايى از رخدادهاى غدير در عصر ظهور== | ||
=== | === الف) مؤاخات === | ||
يكى از رخدادهاى مهم روز غدير مؤاخات و برادرى ميان امت است. قرآن كريم مؤمنان را برادر يكديگر خوانده و فرموده است: «انما المؤمنون اخوة»<ref>حجرات / ۱۰.</ref>: به راستى مؤمنان برادر يكديگر اند. رسول | يكى از رخدادهاى مهم روز غدير مؤاخات و برادرى ميان امت است. قرآن كريم مؤمنان را برادر يكديگر خوانده و فرموده است: «انما المؤمنون اخوة»<ref>حجرات / ۱۰.</ref>: | ||
به راستى مؤمنان برادر يكديگر اند. رسول خدا صلى الله عليه و آله چندين بار در ميان مسلمانان به ايجاد عقد اخوت اقدام نمودند، كه از آن جمله است: | |||
در مكه معظمه، در ميان اصحاب و مسلمانان اوليه. | در مكه معظمه، در ميان اصحاب و مسلمانان اوليه. | ||
خط ۹: | خط ۱۱: | ||
در مدينه منوره در ميان مهاجران و انصار. | در مدينه منوره در ميان مهاجران و انصار. | ||
در مدينه منوره در ميان خواص اصحاب. <ref>الجوهرة (تلمسانى) : ص ۶۴ .</ref> | در مدينه منوره در ميان خواص اصحاب.<ref>الجوهرة (تلمسانى) : ص ۶۴ .</ref> | ||
در سرزمين غدير خم در ميان امت اسلامى.<ref>فيض العلام: ص ۱۲۵.</ref> | در سرزمين غدير خم در ميان امت اسلامى.<ref>فيض العلام: ص ۱۲۵.</ref> | ||
در همه اين موارد هر فردى را با فردى متناسب با او برادر نموده است. مثلاً | در همه اين موارد هر فردى را با فردى متناسب با او برادر نموده است. مثلاً [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] را با [[عمر بن خطاب|عمر]]<ref>الفصول المهمه (ابن صبّاغ) : ص ۳۸.</ref>، [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]] را با [[ابوذر غفاری|ابوذر]]، [[زبیر بن عوام قرشی|زبیر]] را با [[کعب بن مالک]]، حمزه را با زيد، ابوطلحه را با [[ابوعبیده جرّاح|ابوعبیده]]، عوف بن مالک را با صعب بن جثامه و عبدالرحمن بن عوف را با سعد بن ربيع.<ref>المصنف (ابن ابى شيبه) : ج ۶ ص ۲۶۵.</ref> | ||
ولى هرگز اميرالمؤمنين عليه السلام را با احدى از اصحاب برادر نكرده، بلكه خطاب به او فرموده است: انت اخى و صاحبى: تو برادر و يار و ياور من هستى. <ref>المصنف (ابن ابى شيبه) : ج ۷ ص ۵۰۷ .</ref> | ولى هرگز اميرالمؤمنين عليه السلام را با احدى از اصحاب برادر نكرده، بلكه خطاب به او فرموده است: انت اخى و صاحبى: تو برادر و يار و ياور من هستى.<ref>المصنف (ابن ابى شيبه) : ج ۷ ص ۵۰۷ .</ref> | ||
=== | ===منابع حديث مؤاخات=== | ||
همه محدثان، مورخان، سيره نويسان و تراجم نگاران، حديث مؤاخات را نقل كرده اند، كه از آن جمله است: | همه محدثان، مورخان، سيره نويسان و تراجم نگاران، حديث مؤاخات را نقل كرده اند، كه از آن جمله است: | ||
۱. ابن | ۱. [[عبدالله بن ابی شیبه (ابوبکر)|ابن ابی شیبه]] (م ۲۳۵ ق).<ref>المصنف (ابن ابى شيبه) : ج ۶ ص ۲۶۵.</ref> | ||
۲. احمد حنبل (م ۲۴۱ ق) .<ref>فضائل الصحابة (احمد حنبل) : ج ۲ ص ۸۲۴ .</ref> | ۲. [[احمد بن حنبل|احمد حنبل]] (م ۲۴۱ ق).<ref>فضائل الصحابة (احمد حنبل) : ج ۲ ص ۸۲۴ .</ref> | ||
۳. ابن عبدالبر (م ۴۲۶ ق) .<ref>الاستيعاب: ج ۳ ص ۲۰۲.</ref> | ۳. [[ابن عبدالبر قرطبی|ابن عبدالبر]] (م ۴۲۶ ق).<ref>الاستيعاب: ج ۳ ص ۲۰۲.</ref> | ||
۴. ابن | ۴. [[ابن مغازلی]] (م ۴۸۳ ق).<ref>مناقب على بن ابى طالب عليه السلام (ابن مغازلى) : ص ۳۷.</ref> | ||
۵ . اخطب خوارزم (م ۵۶۸ ق) .<ref>المناقب (خوارزمى) : ص ۱۴۰.</ref> | ۵ . [[موفق بن احمد خوارزمی(مکی، اخطب خوارزم)|اخطب خوارزم]] (م ۵۶۸ ق).<ref>المناقب (خوارزمى) : ص ۱۴۰.</ref> | ||
۶ . ابن | ۶ . ابن بطریق (م ۶۰۰ ق).<ref>العمدة (ابن بطريق) : ح ۲۶۲.</ref> | ||
۷. تلمسانى (م بعد از ۶۴۵ ق) .<ref>الجوهرة فى نسب على و آله عليهم السلام (تلمسانى) : ص ۶۴ .</ref> | ۷. تلمسانى (م بعد از ۶۴۵ ق).<ref>الجوهرة فى نسب على و آله عليهم السلام (تلمسانى) : ص ۶۴ .</ref> | ||
۸ . سبط ابن | ۸ . سبط ابن جوزی (م ۶۵۴ ق).<ref>تذكرة الخواص: ج ۱ ص ۲۱۸.</ref> | ||
۹. | ۹. [[گنجی شافعی]] (م ۶۵۸ ق).<ref>كفاية الطالب (گنجى) : ص ۱۹۳.</ref> | ||
۱۰. محب الدين طبرى (م ۶۹۴ ق) .<ref>ذخائر العقبى (طبرى) : ج ۱ ص ۳۰۳.</ref> | ۱۰. محب الدين طبرى (م ۶۹۴ ق).<ref>ذخائر العقبى (طبرى) : ج ۱ ص ۳۰۳.</ref> | ||
محدث بحرانى تصريح فرموده كه حديث مؤاخات بين علماى تشيع و تسنّن متواتر است. محدث قمى به هنگام شمارش حوادث روز غدير مى نويسد: رسول اكرم صلى الله عليه وآله در روز غدير بين اصحاب خود عقد اخوّت بست.<ref>فيض العلام (محدث قمى) : ص ۱۲۵.</ref> | محدث بحرانى تصريح فرموده كه حديث مؤاخات بين علماى تشيع و تسنّن متواتر است. محدث قمى به هنگام شمارش حوادث روز غدير مى نويسد: رسول اكرم صلى الله عليه وآله در روز غدير بين اصحاب خود عقد اخوّت بست.<ref>فيض العلام (محدث قمى) : ص ۱۲۵.</ref> | ||
=== | === اوج اخوّت و برادرى === | ||
دقيقاً هفتاد روز پس از عيد غدير و به دنبال شهادت رسول اكرم صلى الله عليه وآله، مهاجرين و انصار در سقيفه گرد آمده و براى كسب قدرت، اخوّت و برادرى را به بوته فراموشى سپردند! و با شعار «منّا امير و منكم امير» به جنگ و ستيز برخاستند. ولى تجلّى اين اخوّت و برادرى در عصر ظهور خواهد بود، چنانكه در احاديث پيشوايان معصوم عليهم السلام بر آن تاكيد شده است. | دقيقاً هفتاد روز پس از عيد غدير و به دنبال شهادت رسول اكرم صلى الله عليه وآله، مهاجرين و انصار در سقيفه گرد آمده و براى كسب قدرت، اخوّت و برادرى را به بوته فراموشى سپردند! و با شعار «منّا امير و منكم امير» به جنگ و ستيز برخاستند. ولى تجلّى اين اخوّت و برادرى در عصر ظهور خواهد بود، چنانكه در احاديث پيشوايان معصوم عليهم السلام بر آن تاكيد شده است. | ||