۲۳٬۰۴۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷۶: | خط ۳۷۶: | ||
پس از پايان [[حجةالوداع]] پيامبر صلى الله عليه و آله اعلان كرد كه همه بايد در غدير حاضر شوند. | پس از پايان [[حجةالوداع]] پيامبر صلى الله عليه و آله اعلان كرد كه همه بايد در غدير حاضر شوند. | ||
اين اقدام تأثير خود را نشان داد و كسانى كه مسيرشان به سمت شمال مكه و به سمت غدير نبود نيز با اشتياق فراوان - بر خلاف جهت شهر و ديار خود - همراه | اين اقدام تأثير خود را نشان داد و كسانى كه مسيرشان به سمت شمال مكه و به سمت غدير نبود نيز با اشتياق فراوان - بر خلاف جهت شهر و ديار خود - همراه [[کاروان]] غدير حركت كردند، تا با همان شوقى كه در حج شركت كردند در مراسم اعلان ولايت نيز شركت نمايند. | ||
آمدن كاروان دوازده هزار نفرى اهل | آمدن كاروان دوازده هزار نفرى اهل [[یمن]] و جمع كثيرى از اهل مكه و [[طائف]] تا غدير خم در فاصله دويست كيلومترى مكه، و نيز متفرق نشدن مردم قبايل و آبادى هاى بين راه مكه تا غدير، نشان از اشتياق فراوان مردم به شركت در مراسمى فوق العاده داشت كه بعد از آن روز موعود هرگز تكرار نمى شد. | ||
از نظر تركيب قبايلى و نژادى مردم كه از شمال و جنوب و شرق و غرب | از نظر تركيب قبايلى و نژادى مردم كه از شمال و جنوب و شرق و غرب [[مکّه]] براى حج آمده بودند مى توانست يک اقدام بديع در [[تبلیغ غدیر با آیات غدیر|تبلیغ غدیر]] و [[ولایت]] را به نمايش گذارد، چرا كه هر يک از صد و بيست هزار نفر وقتى به شهر يا روستا يا قبيله خود باز مى گشت ماجراى اتفاق افتاده در غدير را بازگو مى كرد، بدون آنكه نيازى به رسانه هاى تبليغى باشد. | ||
به خصوص آنكه واقعه غدير با مقدمات و ضمائم گوناگونى همراه بود؛ و هر كسى دلش مى خواست زودتر به شهر و ديار خود برسد تا جزئيات آن را به فاميل و دوستانش خبر دهد. | به خصوص آنكه واقعه غدير با مقدمات و ضمائم گوناگونى همراه بود؛ و هر كسى دلش مى خواست زودتر به شهر و ديار خود برسد تا جزئيات آن را به فاميل و دوستانش خبر دهد. | ||
خط ۳۹۵: | خط ۳۹۵: | ||
== كثرت حاضرين در غدير<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۳۳ - ۲۴۲.</ref> == | == كثرت حاضرين در غدير<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۳۳ - ۲۴۲.</ref> == | ||
[[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] در فراز اول از يازدهمين و آخرين بخش از [[خطبه غدیر]] مسئله [[بیعت]] را مطرح كرده و از جمله در مورد [[امامت]] امامان عليهم السلام از صد و بيست هزار نفر بيعت زبانى و اقرار گرفت: | |||
مَعاشِرَ النّاسِ، اِنَّكُمْ اَكْثَرُ مِنْ اَنْ تُصافِقُونى بِكَفٍّ واحِدٍ فى وَقْتٍ واحِدٍ، وَ قَدْ اَمَرَنِىَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَنْ آخُذَ مِنْ اَلْسِنَتِكُمُ الاِقْرارَ بِما عَقَّدْتُ لِعَلِىٍّ اَميرِالْمُؤْمِنينَ، وَ لِمَنْ جاءَ بَعْدَهُ مِنَ الاَئِمَّةِ مِنّى وَ مِنْهُ، عَلى ما اَعْلَمْتُكُمْ اَنَّ ذُرِّيَّتى مِنْ صُلْبِهِ: | مَعاشِرَ النّاسِ، اِنَّكُمْ اَكْثَرُ مِنْ اَنْ تُصافِقُونى بِكَفٍّ واحِدٍ فى وَقْتٍ واحِدٍ، وَ قَدْ اَمَرَنِىَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَنْ آخُذَ مِنْ اَلْسِنَتِكُمُ الاِقْرارَ بِما عَقَّدْتُ لِعَلِىٍّ اَميرِالْمُؤْمِنينَ، وَ لِمَنْ جاءَ بَعْدَهُ مِنَ الاَئِمَّةِ مِنّى وَ مِنْهُ، عَلى ما اَعْلَمْتُكُمْ اَنَّ ذُرِّيَّتى مِنْ صُلْبِهِ: | ||
خط ۴۱۴: | خط ۴۱۴: | ||
از سوى ديگر خونخواهى هاى قبيله گرايانه در كنار ساير اخلاق جاهلى - كه هنوز در روح بسيارى ريشه داشت - ياد بدر و اُحد و خندق و خيبر و حنين و ساير جنگ هاى پيامبر صلى الله عليه و آله را در ياد عده اى تازه مى كرد، و به عنوان انتقام از آن حضرت و از اميرالمؤمنين عليه السلام - كه در اكثر جنگ ها پيروزى و فتح به دستش بود و شجاعانى از عرب به دست او به زمين افتاده بودند - قلب هاى پر كينه اى را وادار به مخالفت و ضديت با اين برنامه مى نمود. | از سوى ديگر خونخواهى هاى قبيله گرايانه در كنار ساير اخلاق جاهلى - كه هنوز در روح بسيارى ريشه داشت - ياد بدر و اُحد و خندق و خيبر و حنين و ساير جنگ هاى پيامبر صلى الله عليه و آله را در ياد عده اى تازه مى كرد، و به عنوان انتقام از آن حضرت و از اميرالمؤمنين عليه السلام - كه در اكثر جنگ ها پيروزى و فتح به دستش بود و شجاعانى از عرب به دست او به زمين افتاده بودند - قلب هاى پر كينه اى را وادار به مخالفت و ضديت با اين برنامه مى نمود. | ||
آخرين درجه كسانى بودند كه هميشه همرنگ [[اکثریت]] بودند و از خود عقل و فكر و قدرت تصميم گيرى نداشتند. اينان آنگاه كه | آخرين درجه كسانى بودند كه هميشه همرنگ [[اکثریت]] بودند و از خود عقل و فكر و قدرت تصميم گيرى نداشتند. اينان آنگاه كه [[اکثریت]] را در جبهه مخالف مى ديدند به آنان مى پيوستند. | ||
== پانویس == | == پانویس == |