حسن بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

يک قرن از غدير گذشته بود، اما هنوز ايادى [[سقيفه]] سعى در كتمان آن داشتند، و درباره آيه‏ اى كه در غدير نازل شده خود را به نادانى می زدند؛ و اين تغافل آن قدر مضحک بود كه عموم مردم را به تعجب وا می ‏داشت.

او كه عمرى طولانى نمود و از زمان اميرالمومنين‏ عليه السلام تا امام باقر عليه السلام زنده بود، ادعاى تقدس نيز داشت.

يكى از موارد نفاق او در تفسير آيات قرآن بود كه در اين جهت نيز شهرتى به دست آورده بود. او آيات مربوط به اهل‏ بيت ‏عليهم السلام را بيان نمی كرد و درباره آنها به ابهام می ‏گذراند، و اين كار او ضربه سنگينى به رواج فرهنگ اهل‏ بيت‏ عليهم السلام در ميان مردم می زد.

امام باقر عليه السلام در چنين موقعيتى دستورالعمل كامل [[آیه تبلیغ]] را شرح داد و نزول آن را براى تعيين «صاحب اختيار مردم» اعلام فرمود.

اين مسئله هنگامى مطرح شد كه امام باقر عليه السلام براى مردم صحبت می كرد و مردى از اهل بصره به نام [[عثمان اعشى]] بپاخاست و عرض كرد: يابن رسول‏ اللَّه، حسن بصرى آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ»<ref>مائده /  ۶۷ . </ref>را می ‏خواند و می گويد: «درباره مردى نازل شده است» و نام او را نمی گويد!

پیامبر صلى الله عليه و آله هم بپاخاست و دست [[على بن ابیطالب]]‏ عليه السلام را گرفت و بلند كرد و فرمود: مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ، اللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۴۰ ح ۳۴.</ref>

   ابان از سليم نقل می كند كه گفت: در بيمارى [[ابوذر]] -  كه در زمان حكومت عمر مبتلا شده بود -  نزد او حاضر بودم. [[عمر]] به عنوان عيادت نزد او آمد، در حالى كه [[اميرالمومنين]] ‏عليه السلام و [[سلمان]] و [[مقداد]] هم نزد او بودند و ابوذر به آن حضرت وصيت كرده و نوشته بود و شاهد گرفته بود.