پرش به محتوا

زید بن علی بن الحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== اتمام حجت با غدير<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۱۰۶. اسرار غدير: ص ۲۹۳.</ref> ==
== اتمام حجت با غدير<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۱۰۶. اسرار غدير: ص ۲۹۳.</ref> ==
از نمونه ‏هاى بارز [[اتمام حجت]] و [[استدلال]] و يادآورى ‏هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومين‏ عليهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است. تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال [[حدیث غدیر]] را [[روایت]] كرده ‏اند نيز به گونه ‏اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقيفه به نمايش گذاشته ‏اند.
از نمونه ‏هاى بارز [[اتمام حجت]] و [[استدلال]] و يادآورى ‏هاى غدير، مواردى است كه توسط خود [[خداوند]] و [[معصومین‏ علیهم السلام]] و اصحابشان صورت گرفته است.
 
تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال [[حدیث غدیر]] را [[روایت]] كرده ‏اند نيز به گونه ‏اى جهاد خود را در مقابله با اهل [[سقیفه]] به نمايش گذاشته ‏اند.


يكى از اصحاب معصومين ‏عليهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده زيد بن على بن الحسين است:
يكى از اصحاب معصومين ‏عليهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده زيد بن على بن الحسين است:


نزد زيد بن على بن الحسين‏ عليه السلام كلام پيامبر صلى الله عليه و آله ذكر شد كه فرموده: «من كنت مولاه فعلى مولاه». زيد گفت: پيامبر صلى الله عليه و آله او را به عنوان علامتى منصوب فرمود كه حزب خداوند هنگام اختلاف شناخته شوند.<ref>اثبات الهداة: ج ۲ ص ۳۴ ح ۱۴۱.</ref>
نزد زيد بن على بن الحسين‏ عليه السلام كلام [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] ذكر شد كه فرموده:
 
«مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلَاهُ». زيد گفت: پيامبر صلى الله عليه و آله او را به عنوان علامتى منصوب فرمود كه حزب خداوند هنگام اختلاف شناخته شوند.<ref>اثبات الهداة: ج ۲ ص ۳۴ ح ۱۴۱.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==