۲۱٬۸۲۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
همچنين حضور زنان در [[حجةالوداع]] بارزترين و ماندگارترين نوع ارزش والاى بانوان است. اخبار فراوانى كه به وسيله راويان زن از اين مراسم عظيم نقل شده گوياى تلاش گسترده زنان در پاسدارى از اين ميراث مقدس است. | همچنين حضور زنان در [[حجةالوداع]] بارزترين و ماندگارترين نوع ارزش والاى بانوان است. اخبار فراوانى كه به وسيله راويان زن از اين مراسم عظيم نقل شده گوياى تلاش گسترده زنان در پاسدارى از اين ميراث مقدس است. | ||
يكى از تابعين كه [[حدیث غدیر]] را از صحابه نقل كرده عايشه بنت سعد (م ۱۱۷ ق) است. عايشه بنت سعد بيشتر روايت هايش را از پدرش سعد بن | يكى از تابعين كه [[حدیث غدیر]] را از صحابه نقل كرده عايشه بنت سعد (م ۱۱۷ ق) است. عايشه بنت سعد بيشتر روايت هايش را از پدرش [[سعد بن ابی وقاص (ابواسحاق)|سعد بن ابی وقاص]]<ref>الخصائص (نسائى): ص ۴۷۳.</ref> نقل مى كند، و نزد [[ابن حجر عسقلانی|ابن حجر]] از راويان موثق به شمار مى رود.<ref>التقريب (ابن حجر): ص ۴۷۳.</ref> نسايى در «الخصائص» و حموينى در «فرائد السمطين» و [[ابن کثیر]] در «البداية و النهاية» حديث غدير را از عايشه بنت سعد نقل كرده اند.<ref>الخصائص (نسايى): ص ۳. البداية و النهاية (ابن كثير): ج ۵ ص ۲۱۲.</ref> | ||
و اما روايت حديث غدير توسط او: | و اما روايت حديث غدير توسط او: | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
سمعت ابى يقول: سمعت رسول اللَّه صلى الله عليه و آله يوم الجحفة؛ فاخذ بيد على عليه السلام فخطب فحمد للَّه و اثنى عليه، ثم قال: ايها الناس، انى وليكم. قالوا: صدقت يا رسول اللَّه. ثم اخذ بيد على عليه السلام فرفعها، فقال: هذا وليى و يؤدّى عنّى دَينى، و انا موالى من والاه، و معادى من عاداه<ref>الغدير: ج ۱ ص ۳۸ - ۴۱.</ref>: | سمعت ابى يقول: سمعت رسول اللَّه صلى الله عليه و آله يوم الجحفة؛ فاخذ بيد على عليه السلام فخطب فحمد للَّه و اثنى عليه، ثم قال: ايها الناس، انى وليكم. قالوا: صدقت يا رسول اللَّه. ثم اخذ بيد على عليه السلام فرفعها، فقال: هذا وليى و يؤدّى عنّى دَينى، و انا موالى من والاه، و معادى من عاداه<ref>الغدير: ج ۱ ص ۳۸ - ۴۱.</ref>: | ||
شنيدم پدرم گفت كه رسول خدا | شنيدم پدرم گفت كه [[حضرت محمّد صلی الله علیه وآله|رسول خدا صلی الله علیه و آله]] در روز جحفه دست على عليه السلام را گرفت؛ خطبه خواند، و خداى را سپاس گفت و ستايش كرد و فرمود: اى مردم، من ولى شما هستم. گفتند: راست گفتى اى رسول خدا. سپس دست على عليه السلام را گرفت و بالا برد و فرمود: اين [[جانشین]] من است و دِين مرا ادا مى كند. من دوست دار كسى هستم كه او را دوست دارد، و دشمن كسى هستم كه با او دشمنى بورزد. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||