شعر حضرت مهدی علیه السلام در عید غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


==شعر حضرت مهدى‏ عليه السلام در عيد غدير <ref>اسرار غدير ص ۳۲۱ ، ۳۲۰.</ref>==
==شعر حضرت مهدى‏ عليه السلام در عيد غدير<ref>اسرار غدير ص ۳۲۱،۳۲۰.</ref>==
سيد باقر رضوى هندى (م ۱۳۲۹ ق) مى‏ گويد:  
سيد باقر رضوى هندى (م ۱۳۲۹ ق) مى‏ گويد:  


در شب عيد غدير امام زمان‏ عليه السلام را در خواب ديدم در حالى كه محزون بود و گريه مى ‏كرد. خدمت حضرت رفتم و سلام كردم و دستشان را بوسيدم، ولى ديدم  
در شب [[عید غدیر]] [[امام زمان‏ علیه السلام]] را در خواب ديدم در حالى كه محزون بود و گريه مى ‏كرد. خدمت حضرت رفتم و سلام كردم و دستشان را بوسيدم، ولى ديدم گويا حضرت متفكر است.


گويا حضرت متفكر است.
عرض كردم: آقاى من، اين روزها ايام خوشحالى و سرور عيد غدير است ولى شما را محزون و گريان مى ‏بينم؟ فرمود: به ياد مادرم زهرا علیها السلام و حزن او افتادم.  
 
عرض كردم: آقاى من، اين روزها ايام خوشحالى و سرور عيد غدير است ولى شما را محزون و گريان مى ‏بينم؟ فرمود: به ياد مادرم زهراعليها السلام و حزن او افتادم.  


سپس حضرت اين شعر را خواندند:
سپس حضرت اين شعر را خواندند:
خط ۱۵: خط ۱۳:
بعد بيت ‏الأحزان بيت سرور!
بعد بيت ‏الأحزان بيت سرور!


سيد باقر مى‏ گويد: از خواب برخاستم و قصيده ‏اى درباره غدير و مصائب حضرت زهراعليها السلام سرودم كه قسمتى از آن چنين است:
سيد باقر مى‏ گويد: از خواب برخاستم و قصيده ‏اى درباره غدير و مصائب [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا علیها السلام]] سرودم كه قسمتى از آن چنين است:


كلُّ غدر وقول إفك و زور
كلُّ غدر وقول إفك و زور