صاحب اختیار: تفاوت میان نسخه‌ها

مَعاشِرَ النّاسِ، ما قَصَّرْتُ فى تَبْليغِ ما اَنْزَلَ اللَّهُ تَعالى اِلَىَّ، وَ اَنَا اُبَيِّنُ لَكُمْ سَبَبَ هذِهِ الْآيَةِ: اِنَّ جَبْرَئيلَ هَبَطَ اِلَىَّ مِراراً ثَلاثاً يَأْمُرُنى عَنِ السَّلامِ رَبّى وَ هُوَ السَّلامُ اَنْ اَقُومَ فى هذَا الْمَشْهَدِ فَاُعْلِمَ كُلَّ اَبْيَضَ وَ اَسْوَدَ: اَنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبيطالِبٍ اَخى وَ وَصِيّى وَ خَليفَتى عَلى اُمَّتى وَ اْلاِمامُ مِنْ بَعْدى، الَّذى مَحَلُّهُ مِنّى مَحَلُّ هارُونَ مِنْ مُوسى اِلاّ اَنَّهُ لا نَبِىَّ بَعْدى، وَ هُوَ وَلِيُّكُمْ بَعْدَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ:

مَعاشِرَ النّاسِ، تَدَبَّرُوا القُرْآنَ وَ افْهَمُوا آياتِهِ، وَ انْظُرُوا اِلى مُحْكَماتِهِ وَ لا تَتَّبِعُوا مُتَشابِهَهُ، فَوَاللَّهِ لَنْ يُبَيِّنَ لَكُمْ زَواجِرَهُ وَ لَنْ يُوضِحَ لَكُمْ تَفْسيرَهُ اِلاَّ الَّذى اَنَا آخِذٌ بِيَدِهِ وَ مُصْعِدُهُ اِلَىَّ وَ شائِلٌ بِعَضُدِهِ وَ رافِعُهُ بِيَدَى وَ مُعْلِمُكُمْ: اَنَّ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ، وَ هُوَ عَلِىُّ بْنُ اَبيطالِبٍ اَخى وَ وَصِيّى، وَ مُوالاتُهُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اَنْزَلَها عَلَىَّ:

... كسى كه پيامبر صلى الله عليه و آله او را در غدير خم نصب كرد، و به آنان خبر داد كه او نسبت به آنان صاحب اختيارتر از خودشان است، و سپس به آنان دستور داد تا حاضران غايبان را آگاه نمايند.

== صاحب اختيار در كلام امام باقر عليه السلام<ref>غدير در قرآن: ج ۳ ص ۳۳۲،۳۳۱.</ref> ==

== صاحب اختيارىِ پيامبر صلى الله عليه و آله<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۵۳ .</ref>==

يكى آنكه صاحب اختيارى خود را با استناد به آيه «النَّبِىُّ اَوْلى بِالْمُؤْمِنينَ مِنْ اَنْفُسِهِمْ» اعلام نمايد، و ديگر اينكه ولايت على‏ عليه السلام را مساوى و جايگزين [[ولایت]] خود قرار مى ‏دهد؛ و اين به معناى آوردن دليل محكم ولايت على بن ابى‏ طالب‏ عليه السلام از متن قرآن است.

== غدير يعنى معرفى صاحب اختيار<ref>تبليغ غدير در سيره معصومين‏ عليهم السلام: ص ۲۲۳.</ref> ==

== معناى دقيق جمله «من كنت مولاه فعلى مولاه»<ref>ژرفاى غدير: ص ۸۷ .</ref> ==

در [[غدیر خم]] سلمان برخاست و عرض كرد: يا رسول اللَّه، [[ولایت]] و صاحب اختيارى او چگونه است؟

پس در غدير براى اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فقط [[خلافت]] و جانشينىِ پيامبرصلى الله عليه وآله به معناى جلوس در مكانِ او بعد از رحلتش اعلام نشده، بلكه تمام شئونى كه صاحب اختيارِ تام بر مردم بايد داشته باشد -  همان ها كه شخص پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله دارا بودند -  براى جانشين او هم اعلام شده است.

۲. هدايتِ مردم به سوى خداوند، كه تعابيرى نظير [[هدایت]] به حق و از بين بردن باطل و دعوت به سوى خداوند و بشارت دهنده ذكر شده است.

۴. جنگ با دشمنان كه يكى از شئون امام است، با اشاره به جنگ با [[ناکثین]] و [[قاسطین]] و [[مارقین]] ذكر شده است.

كارساز بودن هر يک از اين موقعيت‏ ها در آينده‏ هاى [[غدیر]] مشهود است و خبر از «اَكمَلتُ لَكُم دينَكُم» از يک سو و «اَتمَمتُ عَلَيكُم نِعمَتى» از سوى ديگر مى‏ دهد. از جمله مورد زير است:

== مهدى‏ عليه السلام صاحب اختيار خدا در زمين<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۱۸  - ۲۱۳.</ref> ==

اَلا اِنَّهُ لا غالِبَ لَهُ وَ لا مَنْصُورَ عَلَيْهِ. اَلا وَ اِنَّهُ وَلِىُّ اللَّهِ فى اَرْضِهِ، وَ حَكَمُهُ فى خَلْقِهِ، وَ اَمينُهُ فى سِرِّهِ وَ عَلانِيَتِهِ.

   براى موارد بيشتر در مورد «صاحب اختيار» مراجعه شود به عنوان: [[حدیث غدیر]]، و عنوان: مولى، و عنوان: [[ولایت]].

== پانویس ==