اقرار: تفاوت میان نسخه‌ها

<big>اما در روز سقيفه نه اينكه فراموش كردند بلكه خود را به فراموشى زدند، و نه اينكه يک نفر بلكه جز عده انگشت شمارى هيچكس به ياد نياورد، و نه به فاصله زيادى كه در كمتر از 80 روز فراموشى به آنان دست داده بود.</big>

<big>خوشا به حال تو اى پسر ابوطالب كه صاحب اختيار من و مؤمنين شدى!<ref>ارشاد القلوب: ج 2 ص 57 . بحار الانوار: ج 29 ص35-37.</ref></big>

== <big>حارث فهرى و اقرار به حديث غدير</big><ref>چهارده قرن با غدير: ص 25. </ref> ==

<big>با اين معجزه، بر همگان مسلم شد كه «غدير» از منبع وحى سرچشمه گرفته و يک فرمان الهى است.<ref>بحار الانوار: ج 37 ص136، 162، 167. عوالم العلوم: 3/15 ص56، 57، 129، 144. الغدیر: ج1 ص193.</ref></big>

== <big>حاضرين در غدير و اقرار به ولايت</big><ref>اسرار غدير: ص 50 . سخنرانى استثنائى غدير: ص233-242.</ref> ==

<big>«اى مردم چه مى ‏گوييد؟ خدا از هر صدايى و مخفى‏ هاى هر نفسى اطلاع دارد». آنگاه با لسان نصيحت گونه ‏اى آيه 15 سوره اسراء را خواند: «فَمَنِ اهْتَدى فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها»:</big>

== <big>حسن بصرى و اقرار به حديث غدير</big><ref>اسرار غدير: ص 302. چهارده قرن با غدير: ص 116. </ref> ==

<big>حسن بصرى حديث غدير را اين گونه نقل كرده است: پيامبرصلى الله عليه وآله على را در روز غدير خم براى مردم منصوب كرد و فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ».<ref>اثبات الهداة: ج 2 ص 185 ح 900. </ref></big>

== <big>سند مكتوب غدير و اقرار به ولايت</big><ref>غدير در قرآن: ج 1 ص 202. </ref> ==

== <big>دشمنان اهل ‏بيت ‏عليهم السلام و اقرار به ولايت در جهنم</big><ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص201-212.</ref> ==

<big>پيامبر در فرازى از بخش هفتم خطبه غدير با اشاره به آيه 8 تا 11 سوره ملک: «تَكادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّما اُلْقِىَ فيها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها اَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذيرٌ ...»، فرمود كه منظور از اين آيات دشمنان اهل‏ بيت‏ عليهم السلام هستند كه در جهنم مورد سؤال و ملامت قرار خواهند گرفت كه آيا كسى شما را يادآور نشد؟ و آنان اعتراف مى‏كنند كه گوش فرا نداديم، و اين گرفتارى حاصل سرپيچى خود ماست.</big>

== <big>سعد بن ابى ‏وقاص و اقرار به حديث غدير</big><ref>اسرار غدير: ص 301. چهارده قرن با غدير: ص114، 115.</ref> ==

* <big>سعد مى‏ گويد: بالاتر از همه فضايل على غدير خم است. پيامبر دست او را گرفت و دو بازوى او را بالا برد در حالى كه من به او نگاه مى ‏كردم و فرمود: آيا من نسبت به شما از خودتان صاحب اختيارتر نيستم؟ گفتند: آرى. فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ...».<ref>كتاب سليم: حديث 55 . اثبات الهداة: ج 2 ص 196.</ref></big>

* <big>سعد - كه پس از قتل عثمان با اميرالمؤمنين‏ عليه السلام بيعت نكرد - در راه سفر مكه با دو نفر عراقى برخورد كرد. او پرسيد: على بن ابى‏ طالب درباره من چه مى ‏گويد؟ سپس چهار فضيلت بزرگ از فضايل اميرالمؤمنين ‏عليه السلام را بر شمرد و گفت: اگر بخواهيد پنجمى را هم بگويم. دو نفر عراقى گفتند: مى‏ خواهيم بگوئى. سعد گفت: با پيامبرصلى الله عليه وآله در [[حجةالوداع]] بوديم. در بازگشت در غدير خم پياده شد و دستور داد تا مناديش بين مردم ندا كند: «من كنت مولاه فهذا على مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله».<ref>بحار الانوار: ج 40 ص 41. </ref></big>

* <big>معاويه به سفر حج آمده بود، و در آن سفر سعد به ديدن او آمد. در آنجا درباره اميرالمؤمنين‏ عليه السلام سخن به ميان آمد، و از جمله سعد به معاويه گفت: من از پيامبرصلى الله عليه وآله شنيدم كه مى‏ گفت:«من كنت مولاه فعلى مولاه».<ref>احقاق الحق: ج 3 ص 324. </ref></big>

== <big>سؤال اقرارگونه در مورد غدير</big><ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص 63 . </ref> ==

== <big>صاحب اختيارى پيامبرصلى الله عليه وآله و اقرار همگان</big><ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص 53 .</ref> ==

== <big>طبرى و اقرار به حديث غدير</big><ref>اسرار غدير: ص 303. </ref> ==

<big>در زمان طبرى مورخ معروف عامه، ابوبكر بن ابى ‏داود درباره [[حديث غديرخم]] مطالب نادرستى گفته بود و اين خبر به طبرى رسيد. او در پاسخ به ابن ابى‏ داود كتاب مستقلى درباره غدير نوشت و در آن صحت اسناد آن را ثابت كرد و مدارک لازم را ارائه داد.<ref>تاريخ الاسلام (ذهبى): ج 23 ص 283. </ref></big>

== <big>عمر بن خطاب و اقرار به حديث غدير</big><ref>اسرار غدير: ص 300. چهارده قرن با غدير: ص 113. </ref> ==

<big>عمر مى‏ گويد جوان خوش سيمايى را ديدم كه گفت: اى عمر، چه مى‏ بينى؟ بخدا قسم پيامبرصلى الله عليه وآله پيمانى بر شما بست كه جز منافق آن را بر هم نمى‏ زند، و عهدى گرفت كه با آن مخالفت نمى كند مگر كسى كه از دينش مرتد شده باشد. اى عمر، تو بپرهيز از اينكه آن را بر هم زنى  يا با آن مخالفت كنى!!<ref>اثبات الهداة: ج 2 ص 20 ح 1015.</ref></big>

== <big>عمر بن عبدالعزيز و اقرار به حديث غدير</big><ref>اسرار غدير: ص 302. چهارده قرن با غدير: ص 116. </ref> ==