۲۲٬۰۵۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱۸: | خط ۳۱۸: | ||
اى مردم، خداوند مرا امر و نهى نموده است، و من هم به امر الهى على را امر و نهى نمودهام، و علم امر و نهى نزد اوست.<ref>«الف»: پس او امر و نهى را از طرف پروردگارش مى داند..«د»: و امر و نهى از طرف خداوند عز و جل بر عهده اوست.</ref>پس امر او را گوش دهيد تا سلامت بمانيد، و او را اطاعت كنيد تا هدايت شويد و نهى او را قبول كنيد تا در راه درست باشيد، و به سوى مقصد و مراد او برويد و راههاى بيگانه، شما را از راه او منحرف نكند. | اى مردم، خداوند مرا امر و نهى نموده است، و من هم به امر الهى على را امر و نهى نمودهام، و علم امر و نهى نزد اوست.<ref>«الف»: پس او امر و نهى را از طرف پروردگارش مى داند..«د»: و امر و نهى از طرف خداوند عز و جل بر عهده اوست.</ref>پس امر او را گوش دهيد تا سلامت بمانيد، و او را اطاعت كنيد تا هدايت شويد و نهى او را قبول كنيد تا در راه درست باشيد، و به سوى مقصد و مراد او برويد و راههاى بيگانه، شما را از راه او منحرف نكند. | ||
== پيروان اهل بيت عليهماالسَّلام و دشمنان ايشان == | |||
مَعاشِرَ النّاسِ، أنَا صِراطُ اللَّهِ الْمُسْتَقيمُ الَّذي أمَرَكُمْ بِاتِّباعِهِ<ref>‹‹ب››و‹‹ج››و‹‹و››: أنا الصراط المستقيم الَّذي أمركم اللَّه أن تسلكوا الهدى إليه.</ref> ، ثُمَّ عَلِيٌّ مِنْ بَعْدي، ثُمَّ وُلْدي مِنْ صُلْبِهِ أئِمَّةُ [الْهُدى]<ref>الزيادة من‹‹ج››و ‹‹ه››و‹‹و››.</ref>، يَهْدُونَ إلَى الْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ.<ref>إشارة إلى الآية ۱۸۱ من سورة الأعراف.</ref> | |||
اى مردم، من راه مستقيم خداوند هستم كه شما را به تابعيت آن امر نموده<ref>«الف»و«د»: بدانيد كه دشمنان على اهل شقاوت و تجاوز كاران و برادران شياطين هستند.</ref> و سپس على بعد از من، و سپس فرزندانم از نسل او كه امامان هدايت اند، به حق هدايت مى كنند و به يارى حق به عدالت رفتار مى كنند. | |||
‹‹[بِسْمِ اللَّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ]<ref>الزيادة من‹‹ب››.</ref>الْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمينَ ،الرَّحْمنِ الرَّحيمِ،مالِكِ يَوْمِ الدّينِ ، اِيّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيّاكَ نَسْتَعينُ ، اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ ، صِراطَ الَّذينَ اَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لَا الضّالّينَ››<ref>أي قرأصلى الله عليه وآله إلى آخر سورة الحمد.</ref>، فِيَّ نَزَلَتْ وَ فيهِمْ [وَاللَّهِ]<ref>الزيادة من‹‹ه››.</ref>نَزَلَتْ، وَ لَهُمْ عَمَّتْ وَ إيّاهُمْ خَصَّتْ<ref>‹‹ب››: فيهم نزلت و فيهم ذُكِرت، لهم شملت، إيّاهم خصّت و عمّت.‹‹ج››و‹‹و››: فيمن ذُكِرت؟ ذُكرت فيهم. و اللَّهِ فيهم نزلت، و لهم و اللَّه شملت، و آبائهم(‹‹و››: إيّاهم)خصَّت و عمّت.</ref>، أوُلئِكَ أوْلِياءُ اللَّهِ الَّذينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ <ref>إشارة إلى الآية ۶۲ من سورة يونس.</ref>، ألا إنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ.<ref>إشارة إلى الآية ۵۶ من سورة المائدة. و في‹‹ب››: هم المفلحون. فهو إشارة إلى الآية ۲۲ من سورة المجادلة.</ref> | |||
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، الْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ ...«تا آخر سوره حمد را خواندند و سپس فرمودند: اين سوره درباره من نازل شده، و به خدا قسم درباره ايشان (امامان) نازل شده است. به طور عموم شامل آنان است و به طور خاص درباره آنان است.<ref>مجادله / ۲۲.</ref> ايشان دوستان خدايند كه ترسى بر آنان نيست و محزون نمى شوند، بدانيد كه حزب خداوند غالب هستند. | |||
ألا إنَّ أعْدائَهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ الْغاوُونَ إخْوانُ الشَّياطينِ<ref>‹‹الف››و‹‹د››و‹‹و››: ألا إن أعداء عليّ هم أهل الشقاق العادون إخوان الشياطين.</ref> يُوحي بَعْضُهُمْ إلى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً. | |||
بدانيد كه دشمنان ايشان سفهاى گمراه و برادران شياطين اند كه اباطيل را از روى غرور به يكديگر مى رسانند.<ref>انعام / 82 . </ref> | |||
ألا إنَّ أوْلِيائَهُمُ الَّذينَ ذَكَرَهُمُ اللَّهُ في كِتابِهِ، فَقالَ عَزَّ وَ جَلَّ:‹‹لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آبائَهُمْ أوْ أبْنائَهُمْ أوْ إخْوانَهُمْ أوْ عَشيرَتَهُمْ، أوُلئِكَ كَتَبَ في قُلُوبِهِمُ الْايمانَ وَ أيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأنْهارُ خالِدينَ فيها رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أوُلئِكَ حِزْبُ اللَّهِ ألا إنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ››. <ref>المجادلة / 22.</ref> | |||
ألا إنَّ أوْلِيائَهُمُ الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَقالَ:‹‹الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبَسُوا إيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أوُلئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ››.<ref>الأنعام / ۸۲ .</ref> | |||
[ألا إنَّ أوْلِيائَهُمُ الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَرْتابُوا].<ref>الزيادة من‹‹ب››و‹‹ج››و‹‹ه››.</ref> | |||
ألا إنَّ أوْلِيائَهُمُ الَّذينَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِسَلامٍ آمِنينَ، تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِكَةُ بِالتَّسْليمِ يَقُولُونَ: سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدينَ.<ref>إشارة إلى الآية ۷۳ من سورة الزمر.</ref> | |||
ألا إنَّ أوْلِيائَهُمْ، لَهُمُ الْجَنَّةُ يُرْزَقُونَ فيها بِغَيْرِ حِسابٍ.<ref>إشارة إلى الآية ۴۰ من سورة غافر. و في‹‹الف››و‹‹ب››و‹‹د››: ألا إنّ أوليائهم الذين قال اللَّه عز و جل: ‹‹يدخلون اكنة بغير حساب››</ref> ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذينَ يَصْلَوْنَ سَعيراً.<ref>إشارة إلى الآية ۱۰ من سورة النساء.</ref> ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِيَ تَفُورُ وَ يَرَوْنَ لَها زَفيراً.<ref>إشارة إلى الآية ۱۰۶ من سورة هود. و في‹‹الف››و‹‹د››: و هي تفور و لها زفير.</ref> ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذينَ قالَ اللَّهُ فيهِمْ: ‹‹كُلَّما دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَها حَتّى اِذَا ادّارَكُوا فيها جَميعاً قالَتْ اُخْريهُمْ لِاوُليهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النّارِ ، قالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَ لكِنْ لا تَعْلَمُونَ››.<ref>الأعراف / ۳۸.</ref>ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذينَ قالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ:‹‹كُلَّما أُلْقِيَ فيها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها ألَمْيَاْتِكُمْ نَذيرٌ، قالُوا بَلى قَدْ جاءَنا نَذيرٌ فَكَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيٍ، إنْ أنْتُمْ إلاّ في ضَلالٍ كَبيرٍ، وَ قالوُا لَوْ كُنّا نَسْمَعُ أوْ نَعْقِلُ ما كُنّا في أصْحابِ السَّعيرِ ، فَاعْتَرَفوُا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقاً لِأَصْحابِ السَّعيرِ››.<ref>الملك / ۱۱-۸.</ref> ألا إنَّ أوْلِيائَهُمُ الَّذينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ، لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أجْرٌ كَبيرٌ.<ref>الملك / ۱۲.</ref> | |||
مَعاشِرَ النّاسِ، شَتّانَ ما بَيْنَ السَّعيرِ وَ الْأَجْرِ الْكَبيرِ.<ref>‹‹الف››و‹‹د››: شتّان ما بين السعى و الجنّة.‹‹ب››: قد بيّنا ما بين السعير و الأجر الكبير.</ref> | |||
[مَعاشِرَ النّاسِ]<ref>الزيادة من ‹‹ج›› و‹‹د››.</ref> ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّهُ وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا[ كُلُّ] <ref>الزيادة من‹‹ج››و‹‹ه››.</ref> مَنْ مَدَحَهُ اللَّهُ وَ أحَبَّهُ. | |||
مَعاشِرَ النّاسِ، ألا وَ إنّي [أنَا] <ref>الزيادة من‹‹و››.</ref> النَّذيرُ وَ عَلِيٌّ الْبَشيرُ. | |||
[مَعاشِرَ النّاسِ] الزيادة من‹‹ج››و‹‹ه››.، ألا وَ إنّي مُنْذِرٌ وَ عَلِيٌّ هادٍ.<ref>‹‹ب››: إنّي المنذر و عليّ الهادي.</ref> | |||
مَعاشِرَ النّاسِ،[ألا] <ref>الزيادة من‹‹و››</ref> وَ إنّي نَبِيٌّ وَ عَلِيٌّ وَصِيّي.<ref>‹‹ب›› : إنّي النّبي و عليّ الوصيّ.‹‹ج››: إنيّ نبيٌّ و عليٌّ وصيٌّ. </ref> | |||
[معاشِرَ النّاسِ، ألا وَ إنّي رَسُولٌ وَ عَلِيٌّ الْإمامُ وَ الْوَصِيُّ مِنْ بَعْدي، وَ الْأئِمَّةُ مِنْ بَعْدِهِ وُلْدُهُ. ألا وَ إنّي والِدُهُمْ وَ هُمْ يَخْرُجُونَ مِنْ صُلْبِهِ] .<ref>الزيادة من ‹‹ب››و ‹‹ج››و‹‹ه››. و في‹‹و››و‹‹ج››خل: و الأئمة منه و من ولده. و في‹‹ه››: ألا و إنّي والد الأئمة.</ref> | |||
بدانيد كه دوستان ايشان (اهل بيت )كسانى اند كه خداوند در كتابش آنان را ياد كرده و فرموده است:«لاتَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آبائَهُمْ اَوْ اَبْنائَهُمْ اَوْ إخْوانَهُمْ اَوْ عَشيرَتَهُمْ، اوُلئِكَ كَتَبَ في قُلُوبِهِمُ اْلايمانَ ...»××× 1 مجادله / 22. »ب« و »ج«: من راه مستقيم هستم كه خداوند به شما دستور داده هدايت را از آن طريق بپيماييد. ×××: »نمى يابى قومى را كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده باشند، و در عين حال با كسانى كه با خدا و رسولش ضديت دارند روى دوستى داشته باشند، اگر چه پدرانشان يا فرزندانشان يا برادرانشان يا فاميلشان باشند. آنان اند كه ايمان در قلوبشان نوشته شده است و خداوند آنان را با روحى از خود تأييد فرموده و ايشان را به بهشتى وارد مى كند كه از پايين آن نهرها جارى است و در آن دائمى خواهند بود. خدا از آنان راضى است و آنان از خدا راضى هستند. آنان حزب خداوند هستند. بدانيد كه حزب خدا رستگارند.» | |||
بدانيد كه دوستان ايشان )اهل بيت( كسانىاند كه خداوند عز و جل آنان را توصيف كرده و فرموده است: »الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْيَلْبَسُوا ايمانَهُمْ بِظُلْمٍ اوُلئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ«××× 2 انعام / 82 . »ج« : درباره چه كسى نازل شده است؟ درباره ايشان نازل شده. به خدا قسم درباره آنان نازل شده، به خدا قسم شامل آنان است و به پدران ايشان اختصاص دارد و به طور عام شامل آنان است. ×××: »كسانى كه ايمان آوردهاند و ايمانشان را با ظلم نپوشاندهاند، آناناند كه برايشان امان است و آنان هدايت يافتگاناند« . | |||
بدانيد كه دوستان ايشان كسانىاند كه ايمان آوردهاند و به شك نيفتادهاند. | |||
بدانيد كه دوستان ايشان كسانىاند كه با سلامتى و در حال امن وارد بهشت مىشوند، و ملائكه با سلام به ملاقات آنان مىآيند و مىگويند: »سلام بر شما، پاكيزه شديد، پس براى هميشه داخل بهشت شويد« . | |||
بدانيد كه دوستان ايشان كسانى هستند كه بهشت براى آنان است و در آن بدون حساب روزى داده مىشوند.××× 3 الف« و »ب« و »د« : بدانيد كه دوستان ايشان كسانى هستند كه خداوند عز و جل درباره آنان فرموده است: »بدون حساب وارد بهشت مىشوند« . ××× | |||
بدانيد كه دشمنان ايشان )اهل بيت( كسانىاند كه به شعلههاى آتش وارد مىشوند، بدانيد كه دشمنان ايشان كسانىاند كه از جهنم در حالى كه مىجوشد، صداى وحشتناكى مىشنوند و شعله كشيدن آن را مىبينند. | |||
بدانيد كه دشمنان ايشان كسانىاند كه خداوند درباره آنان فرموده است: »كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها ...«××× 1 اعراف / 38. ×××: »هر گروهى كه داخل )جهنم( مىشوند همتاى خود را لعنت مىكنند، تا آنكه همه آنان در آنجا به يكديگر بپيوندند آخرين آنان با اشاره به اولين آنان مىگويند: پروردگارا، اينان ما را گمراه كردند؛ پس عذاب دو چندان از آتش به آنان نازل كن. خدا مىفرمايد: براى هر دو گروه عذاب مضاعف است ولى شما نمىدانيد« . | |||
بدانيد كه دشمنان ايشان كسانىاند كه خداوند عزوجل مىفرمايد: »كُلَّما اُلْقِىَ فيها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها اَلَمْيَأْتِكُمْ نَذيرٌ، قالُوا بَلى قَدْ جاءَنا نَذيرٌ فَكَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَىْءٍ، اِنْ اَنْتُمْ اِلاّ في ضَلالٍ كَبيرٍ ...«××× 2 ملك / 11 - 8. ×××: »هرگاه گروهى )از ايشان( را در جهنم مىاندازند خزانه داران دوزخ از ايشان مىپرسند: آيا ترسانندهاى براى شما نيامد؟ مىگويند: بلى، براى ما نذير و ترساننده آمد ولى ما او را تكذيب كرديم و گفتيم: خداوند هيچ چيز نازل نكرده است، و شما در گمراهىِ بزرگ هستيد. و مىگويند: اگر مىشنيديم يا فكر مىكرديم در اصحاب آتش نبوديم. به گناه خود اعتراف كردند، پس دور باشند××× 3 كلمه »سحق« به معنى هلاك و به معناى دورى و بُعد آمده است. ××× اصحاب آتش« . | |||
بدانيد كه دوستان ايشان )اهل بيت( كسانى هستند كه در پنهانى از پروردگارشان مىترسند××× 4 جمله »يخشون ربهم بالغيب« شايد به اين معنى باشد كه از خداوند بدون آنكه او را ببينند به عنوان ايمان به غيب مىترسند. ××× و براى آنان مغفرت و اجر بزرگ است. | |||
اى مردم، چقدر فاصله است بين شعلههاى آتش و بين اجر بزرگ!××× 1 الف« و »د« : چقدر فاصله است بين شعلههاى آتش و بهشت. »ب« : فرق بين شعلههاى آتش و اَجر بزرگ را روشن كرديم. ××× | |||
اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مذمت و لعنت نموده، و دوست ما آن كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوستش بدارد. | |||
اى مردم، بدانيد كه من نذير و ترسانندهام و على بشارت دهنده است.××× 2 شايد مراد اين باشد كه من شما را از بدىها بر حذر داشتم و تصفيه كردم و اكنون وقت آن است كه همراه علىعليه السلامراه بهشت را پيش گيريد. ××× | |||
اى مردم، بدانيد كه من مُنذر و بر حذر دارندهام و على هدايت كننده است. | |||
اى مردم، من پيامبرم و على جانشين من است. | |||
اى مردم، بدانيد كه من پيامبرم و على امام و وصى بعد از من است، و امامان بعد از او فرزندان او هستند. بدانيد كه من پدر آنانم و آنها از صلب او به وجود مىآيند. | |||
8 | |||
== الْإمامُ الْمَهْدِيُّ عَجَّلَ اللَّهُ فَرَجَهُ == | == الْإمامُ الْمَهْدِيُّ عَجَّلَ اللَّهُ فَرَجَهُ == | ||
خط ۴۳۲: | خط ۴۶۲: | ||
أللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ[بِما أدَّيْتُ وَ أمَرْتَ] <ref>الزيادة من‹‹ب››.</ref> وَ اغْضِبْ عَلَى[الْجاحِدينَ] <ref name=":2">الزيادة من‹‹ب››. و في‹‹د››: اعطب، مكان‹‹اغضب››.</ref> الْكافِرينَ، وَ الْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمينَ. | أللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ[بِما أدَّيْتُ وَ أمَرْتَ] <ref>الزيادة من‹‹ب››.</ref> وَ اغْضِبْ عَلَى[الْجاحِدينَ] <ref name=":2">الزيادة من‹‹ب››. و في‹‹د››: اعطب، مكان‹‹اغضب››.</ref> الْكافِرينَ، وَ الْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمينَ. | ||
== حضرت مهدى عجل اللَّه فرجه == | == حضرت مهدى عجل اللَّه فرجه == |