۲۳٬۲۳۲
ویرایش
افشاگری علیه دشمنان غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
معتقدان به غدير بايد بدانند كه غديرى بودن با بىتفاوتى نسبت به دشمنانش مساوى با پنبه كردن رشته هاى اعتقاد به ولايت است. اين را از پيامبرمان آموخته ايم كه با معرفى دشمنان در خطبه غدير و برخورد شديد با آنان - به خصوص با خط نفاق - به همه آموخت كه اسلام نسبت به مخالفان غدير بى تفاوت نيست! | معتقدان به غدير بايد بدانند كه غديرى بودن با بىتفاوتى نسبت به دشمنانش مساوى با پنبه كردن رشته هاى اعتقاد به ولايت است. اين را از پيامبرمان آموخته ايم كه با معرفى دشمنان در خطبه غدير و برخورد شديد با آنان - به خصوص با خط نفاق - به همه آموخت كه اسلام نسبت به مخالفان غدير بى تفاوت نيست! | ||
پيامبرصلى الله عليه وآله به صراحت تصميم خود بر قتل امضا كنندگان صحيفه و توطئه گرانى چون معاويه را در غدير بر زبان آورد، تا به نسلهاى آينده اسلام بفهماند كه بازيگران با سرنوشتِ مسلمانان مستحق قتل هستند. در حقيقت آن حضرت با افشاگرى خود دو پايه اعتقادى «تَوَلّى» و «تَبَرّى» را پايه گذارى كرد. | پيامبرصلى الله عليه وآله به صراحت تصميم خود بر قتل امضا كنندگان صحيفه و توطئه گرانى چون معاويه را در غدير بر زبان آورد، تا به نسلهاى آينده اسلام بفهماند كه بازيگران با سرنوشتِ مسلمانان مستحق قتل هستند. | ||
در حقيقت آن حضرت با افشاگرى خود دو پايه اعتقادى «تَوَلّى» و «تَبَرّى» را پايه گذارى كرد. | |||
اگر غدير عملى مى شد و اميرالمؤمنين عليه السلام خلافت را به دست مى گرفت، نسبت به منافقان همزيستى مسالمت آميز نشان نمى داد و آنان را از صحنه اجتماع مسلمين ريشه كن مى كرد، و اين همان چيزى بود كه منافقين از آن وحشت داشتند. | اگر غدير عملى مى شد و اميرالمؤمنين عليه السلام خلافت را به دست مى گرفت، نسبت به منافقان همزيستى مسالمت آميز نشان نمى داد و آنان را از صحنه اجتماع مسلمين ريشه كن مى كرد، و اين همان چيزى بود كه منافقين از آن وحشت داشتند. | ||
| خط ۶۸: | خط ۷۰: | ||
'''اولاً:''' خداوند اسلام را كامل كرد، و آنچه اراده كرد بود بدون نقصى براى بشريت فرستاد، چه مردم بپذيرند و چه نپذيرند. | '''اولاً:''' خداوند اسلام را كامل كرد، و آنچه اراده كرد بود بدون نقصى براى بشريت فرستاد، چه مردم بپذيرند و چه نپذيرند. | ||
'''ثانياً:''' خداوند حجت خود را تمام كرد تا مردم نگويند: چرا دين ناقصى | '''ثانياً:''' خداوند حجت خود را تمام كرد تا مردم نگويند: چرا دين ناقصى فرستاده اى؟! اگر دين كامل بود ما هم در اطاعت كامل بوديم. | ||
چنان كه در دعاى ندبه مى فرمايد: | چنان كه در دعاى ندبه مى فرمايد: | ||
| خط ۱۲۶: | خط ۱۲۸: | ||
۲ . لَن يَتوبَ اللَّهُ عَلى اَحَدٍ اَنكَرَ وِلايَتَهُ وَ لَن يَغفِرَ لَهُ ، حَتماً عَلَى اللَّهِ اَن يَفعَلَ ذلِكَ بِمَن خالَفَ اَمرَهُ وَ اَن يُعَذِّبَهُ عَذاباً نُكراً اَبَدَ الآبادِ وَ دَهرَ الدُّهورِ . فَاحذَروا اَنْ تُخالِفوهُ ، فَتَصلوا ناراً وَقودُهَا النّاسُ وَ الحِجارَةُ اُعِدَّت لِلكافِرينَ . | ۲ . لَن يَتوبَ اللَّهُ عَلى اَحَدٍ اَنكَرَ وِلايَتَهُ وَ لَن يَغفِرَ لَهُ ، حَتماً عَلَى اللَّهِ اَن يَفعَلَ ذلِكَ بِمَن خالَفَ اَمرَهُ وَ اَن يُعَذِّبَهُ عَذاباً نُكراً اَبَدَ الآبادِ وَ دَهرَ الدُّهورِ . فَاحذَروا اَنْ تُخالِفوهُ ، فَتَصلوا ناراً وَقودُهَا النّاسُ وَ الحِجارَةُ اُعِدَّت لِلكافِرينَ . | ||
هر كس ولايت او را انكار كند خداوند هرگز توبه اش را نمى پذيرد و او را نمى بخشد. حتمى است بر خداوند كه با هر كس با او مخالفت نمايد چنين كند و او را به عذابى شديد تا ابديت و تا آخر روزگار معذب نمايد. پس بپرهيزيد از اينكه با او مخالفت كنيد و گرفتار آتشى شويد كه آتشگيره آن مردم و سنگها هستند و براى كافران آماده شده است. | هر كس ولايت او را انكار كند خداوند هرگز توبه اش را نمى پذيرد و او را نمى بخشد. حتمى است بر خداوند كه با هر كس با او مخالفت نمايد چنين كند و او را به عذابى شديد تا ابديت و تا آخر روزگار معذب نمايد. | ||
پس بپرهيزيد از اينكه با او مخالفت كنيد و گرفتار آتشى شويد كه آتشگيره آن مردم و سنگها هستند و براى كافران آماده شده است. | |||
۳ . مَن شَكَّ فى شَىءٍ مِن قَولى هذا فَقَد شَكَّ فى كُلِّ ما اُنزِلَ اِلَىَّ ، وَ مَن شَكَّ فى واحِدٍ مِنَ الاَئِمَّةِ فَقَد شَكَّ فِى الكُلِّ مِنهُم ، وَ الشّاكُّ فينا فِى النّارِ . | ۳ . مَن شَكَّ فى شَىءٍ مِن قَولى هذا فَقَد شَكَّ فى كُلِّ ما اُنزِلَ اِلَىَّ ، وَ مَن شَكَّ فى واحِدٍ مِنَ الاَئِمَّةِ فَقَد شَكَّ فِى الكُلِّ مِنهُم ، وَ الشّاكُّ فينا فِى النّارِ . | ||