حسن بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۰۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== ۱.  استناد امام باقر عليه السلام به آيه «تبليغ» در برابر حسن بصرى<big><ref>تبليغ غدير در سيره معصومين ‏عليهم السلام:ص ۶۱ ۲۰۲ ۲۰۳.غدیر در قرآن :ج ۳ ص ۳۳۰ ۳۳۱</ref></big> ==
== ۱.  استناد امام باقر عليه السلام به آيه «تبليغ» در برابر حسن بصرى<big><ref>تبليغ غدير در سيره معصومين ‏عليهم السلام:ص ۶۱ ۲۰۲ ۲۰۳.غدیر در قرآن :ج ۳ ص ۳۳۰ ۳۳۱</ref></big> ==
<big>يک قرن از غدير گذشته بود، اما هنوز ايادى سقيفه سعى در كتمان آن داشتند، و درباره آيه‏ اى كه در غدير نازل شده خود را به نادانى می زدند؛ و اين تغافل آن قدر مضحک بود كه عموم مردم را به تعجب وا می ‏داشت.</big>
<big>يک قرن از غدير گذشته بود، اما هنوز ايادى [[سقيفه]] سعى در كتمان آن داشتند، و درباره آيه‏ اى كه در غدير نازل شده خود را به نادانى می زدند؛ و اين تغافل آن قدر مضحک بود كه عموم مردم را به تعجب وا می ‏داشت.</big>


<big>از سوى ديگر لب فرو بستن از حقايق قرآنىِ غدير، يكى از ضربه‏ هاى شكننده ‏اى است كه دشمنان اهل‏ بيت‏ عليهم السلام توانسته‏ اند با سكوت‏ هاى بی ‏جاى خود بر پيكره فرهنگى جامعه اسلامى وارد كنند و با بی خبر گذاشتن جامعه از حقايق ولايت راه را براى سقيفه هموار كنند.</big>
<big>از سوى ديگر لب فرو بستن از حقايق قرآنىِ غدير، يكى از ضربه‏ هاى شكننده ‏اى است كه دشمنان اهل‏ بيت‏ عليهم السلام توانسته‏ اند با سكوت‏ هاى بی ‏جاى خود بر پيكره فرهنگى جامعه اسلامى وارد كنند و با بی خبر گذاشتن جامعه از حقايق ولايت راه را براى سقيفه هموار كنند.</big>


<big>يكى از دشمنان مرموز و موذى و منافق خاندان نبوت حسن بصرى است. حسن بصرى از محدثان سقيفه است كه با نفاق خود گفته ‏هايش را مقبول همه قرار می داد و دورويى او براى همه معلوم بود. او كه عمرى طولانى نمود و از زمان اميرالمومنين‏ عليه السلام تا امام باقر عليه السلام زنده بود، ادعاى تقدس نيز داشت.</big>
<big>يكى از دشمنان مرموز و موذى و منافق خاندان نبوت [[حسن بصرى]] است. حسن بصرى از محدثان سقيفه است كه با نفاق خود گفته ‏هايش را مقبول همه قرار می داد و دورويى او براى همه معلوم بود. او كه عمرى طولانى نمود و از زمان اميرالمومنين‏ عليه السلام تا امام باقر عليه السلام زنده بود، ادعاى تقدس نيز داشت.</big>


<big>يكى از موارد نفاق او در تفسير آيات قرآن بود كه در اين جهت نيز شهرتى به دست آورده بود. او آيات مربوط به اهل‏ بيت ‏عليهم السلام را بيان نمی كرد و درباره آنها به ابهام می ‏گذراند، و اين كار او ضربه سنگينى به رواج فرهنگ اهل‏ بيت‏ عليهم السلام در ميان مردم می زد.</big>
<big>يكى از موارد نفاق او در تفسير آيات قرآن بود كه در اين جهت نيز شهرتى به دست آورده بود. او آيات مربوط به اهل‏ بيت ‏عليهم السلام را بيان نمی كرد و درباره آنها به ابهام می ‏گذراند، و اين كار او ضربه سنگينى به رواج فرهنگ اهل‏ بيت‏ عليهم السلام در ميان مردم می زد.</big>
خط ۱۰: خط ۱۰:
<big>در چنين شرايط حساسى كه حسن بصرى خود را در اجتماع به عنوان يك مرجع علمى معرفى كرده بود، در مجلس امام باقر عليه السلام آيات غدير مطرح شد و سكوتى كه حسن بصرى درباره آنها به خرج می ‏دهد.</big>
<big>در چنين شرايط حساسى كه حسن بصرى خود را در اجتماع به عنوان يك مرجع علمى معرفى كرده بود، در مجلس امام باقر عليه السلام آيات غدير مطرح شد و سكوتى كه حسن بصرى درباره آنها به خرج می ‏دهد.</big>


<big>امام باقر عليه السلام در چنين موقعيتى دستورالعمل كامل آيه تبليغ را شرح داد و نزول آن را براى تعيين «صاحب اختيار مردم» اعلام فرمود. اين مسئله هنگامى مطرح شد كه امام باقر عليه السلام براى مردم صحبت مى‏كرد و مردى از اهل بصره به نام عثمان اعشى بپاخاست و عرض كرد: يابن رسول‏ اللَّه، حسن بصرى آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ»<ref>مائده /  ۶۷ . </ref></big>
<big>امام باقر عليه السلام در چنين موقعيتى دستورالعمل كامل آيه تبليغ را شرح داد و نزول آن را براى تعيين «صاحب اختيار مردم» اعلام فرمود. اين مسئله هنگامى مطرح شد كه امام باقر عليه السلام براى مردم صحبت می كرد و مردى از اهل بصره به نام عثمان اعشى بپاخاست و عرض كرد: يابن رسول‏ اللَّه، حسن بصرى آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ»<ref>مائده /  ۶۷ . </ref>را می ‏خواند و می گويد: «درباره مردى نازل شده است» و نام او را نمی گويد!</big>
<span dir="RTL" lang="AR-SA">امام</span>
 
پ<big>يامبر صلى الله عليه و آله هم بپاخاست و دست على بن ابیطالب‏ عليه السلام را گرفت و بلند كرد و فرمود: مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ، اللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۴۰ ح ۳۴.</ref></big>