۲۵۴
ویرایش
(←منبع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳۷: | خط ۴۳۷: | ||
پس رمز صبر على عليه السلام در خداجويى و حق مداوم و تسليم بودن او در برابر فرمان الهى نهفته است، و راز بردبارى او را بايد در حكومت خدا و عقل بر كشور وجودش، و در دين داشتن وى و ذوب شدنش در آيين حق جستجو كرد. | پس رمز صبر على عليه السلام در خداجويى و حق مداوم و تسليم بودن او در برابر فرمان الهى نهفته است، و راز بردبارى او را بايد در حكومت خدا و عقل بر كشور وجودش، و در دين داشتن وى و ذوب شدنش در آيين حق جستجو كرد. | ||
== غدير مكمل تمدن شكوهمند اسلامى<ref>سيدمحمدكاظم علمى</ref> == | |||
حيات ابدى غدير و نشاط هميشگى آن ما را به وجد آورده است. | |||
اراده حكيمانه خداوند را مى بينيم كه غدير را در تمام قرون و اعصار، به صورت زنده در دل ها و به صورت مكتوب در اسناد و كتب ماندگار نموده است. متن قرآن را مى نگريم كه با نزول دو آيه ابديت غدير به ابديت قرآن پيوند خورده است. | |||
دريافته ايم كه با شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله نبايد اسلام رحلت مى كرد! پس امامت بعد از نبوت عطيه و لطف ديگرى از خالق مهربان بوده و غدير تحقق پيدا كرده و دست على عليه السلام در دستان پيامبر صلى الله عليه و آله آخرين رسالت او را رقم زده تا اين رسالت تا قيامت ادامه يابد. | |||
نكته ظريفى است كه بدانيم حكومت جوان اسلامى به على عليه السلام نياز داشت و او مى دانست اين تمدن را به كدام سو ببرد. پس بى جا نخواهد بود اگر بپذيريم غدير مكمل تمدن شكوهمند اسلامى است. | |||
اراده حكيمانه خداوند بر اين تعلق گرفته كه واقعه تاريخى غدير، در تمام قرون و اعصار، به صورت زنده در دل ها و به صورت مكتوب در اسناد و كتب بماند؛ و در هر عصر و زمانى نويسندگان اسلامى در كتب تفسير و حديث و كلام و تاريخ از آن سخن بگويند. | |||
يكى از علل جاودانگى اين واقعه، نزول دو آيه از آيات قرآن كريم درباره آن است، و تا روزى كه قرآن باقى است اين واقعه تاريخى نيز باقى خواهد بود، و از خاطره ها محو نخواهد شد. | |||
لطف خداوند متعال اقتضاى آن را داشت كه دين مقدس اسلام مراحل كمال خود را بگذراند. با شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله نبايد اسلام رحلت مى كرد! نبايد آن همه تمدن و عزت زير سؤال قرار مى گرفت. نبايد مردم به حال خودشان واگذاشته مى شدند، و بالاخره نبايد زحمات ۲۳ ساله نبى اكرم صلى الله عليه و آله به هدر مى رفت. | |||
آرى واقعه بزرگ و فراموش ناشدنى غدير، بزرگ ترين دليل براى تداوم راه رسالت و نبوت نبى خاتم صلى الله عليه و آله است. امامت بعد از نبوت عطيه و لطف ديگرى از خالق مهربان بود، كه مسلمانان جهان را نوازش كرد و بر آن بيشتر از پيش اتمام حجت كرد. | |||
اگر به قضاوت عقل هم به اين نكته بنگريم درمى يابيم كه اقتضاى حكمت و لطف خداوندى بر اين بوده كه راه پيامبرش ناتمام نماند. پس غدير تحقق پيدا كرد و دست على عليه السلام در دستان پيامبر صلى الله عليه و آله آخرين رسالت او را رقم زد، و به گواهى تاريخ و قرآن دين مسلمانان كامل گرديد. | |||
سؤالى كه پيش مى آيد اين است كه چرا امروز از آن تمدن شكوهمند اسلامى و آن عزت و افتخار مسلمين در عصر رسول اكرم صلى الله عليه و آله خبرى نيست، و متأسفانه هر چه ذلت است دامن گير امت اوست. آيا حكمت خداوند ايجاب مى كرد كه كار ابلاغ دين و برنامه انسان سازى و تمدن سازى نيمه تمام بماند؟ هرگز! و از همين جا بود كه كشتى تمدن مسلمانان را به دست ناخدايى سپرد كه شايسته اين منصب بود، تا عزت مسلمانان را حفظ كند و بر تمدن و شكوفايى آن بيفزايد. | |||
آرى، حكومت جوان اسلامى به على عليه السلام نياز داشت و او مى دانست اين تمدن را به كدام سو ببرد، چون از خدا و رسولش آموخته بود. پس بى جا نخواهد بود اگر بپذيريم غدير مكمل تمدن شكوهمند اسلامى است. | |||
== منبع == | == منبع == |
ویرایش