غدیر در افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

غدیر در افغانستان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۳

۵٬۶۵۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۸ اکتبر ۲۰۲۳

←‏منبع

S.m.j

۲۵۴

ویرایش

@@ خط ۳۸۷: / خط ۳۸۷: @@
 بيعت عمومى گرفته شد.
 بعد از بيعت لسانى، در طول سه روز طى مراسمى مفصل مردم با پيامبر و اميرالمؤمنين عليهماالسلام به طور جداگانه بيعت كردند كه اين نيز از ابتكارات غدير بود.
+== غدير مصافحه‏ اى با رمز صبر على عليه ‏السلام<ref>على جعفرى</ref> ==
+از روز آغاز غدير پرونده ‏اى بزرگ به روى بشريت باز شده كه در ابعاد مختلف مردم را مورد سؤال قرار خواهد داد.
+آب گوارايى كه در آن دشت سوزان براى روح هاى عطشناک در خم ريخته شد همه را در برابر آن مسئول نموده و اين آخرين صحنه ابتلاى الهى انسان را فراهم آورده است.
+آنان كه خبر از غدير دارند در برابر آزمايش سنگين الهى بايد يكى از دو راه را انتخاب كنند: «اللهم وال من والاه ... و انصر من نصره» يا «اللهم عاد من عاداه ... و اخذل من خذله».
+بنابراين بيعت با «على» مصافحه با همه رنج هايى بود كه براى ايستادن پشت سر اين واژه سه حرفى بايد كشيد.
+قافله ‏اى كه از زيارت برمى ‏گشت و راهش حق بود و بارش ايمان و مقصدش اللّه‏، وقتى به غدير خم رسيد چشم به افقى دوخت كه در آن پيام هدايت و دوستى را ديد و خورشيدى را كه فرا دست برد و به همگان نشان داد.
+خطبه رسول صلى‏ الله‏ عليه ‏و ‏آله در آن دشت سوزان، آب گوارايى براى روح هاى عطشناک بود، كه
+مى ‏رفت تا هميشه تاريخ را سيراب سازد. و اينک از آن پيام نامى بلند مى ‏درخشيد كه با تمامى جان بر دوش پيروانش حمل مى‏ شود.
+غدير روز يأس كافران و نااميدى منافقان از نابودى جوهره و حقيقت اسلام است.
+غدير آخرين و آشكارترين صحنه ابتلاى الهى انسان در عصر خاتم رسولان و در برابر قدسيان و فرشتگان است. غدير عرصه اظهار ولايت عظماى الهى، و اتمام
+حجت نهايى نبوى بر ولايت علوى است.
+قرن ها از ساعتى مى ‏گذرد كه پيامبر صلى‏ الله ‏عليه ‏و‏ آله با صداى ملكوتيش خبر خوش غدير را براى
+مردم آورد. هر روز دفتر غدير ورق مى ‏خورد و خاطره ‏اى از ولايت علوى را در خود ثبت مى‏ كند.
+پرونده غدير هرگز بسته نخواهد شد، تا روز قيامت كه در پيشگاه محمد و على عليهماالسلام
+باز شود، و همه درباره آن مورد سؤال قرار گيرند.
+پرونده هزار و چهارصد ساله غدير با كلمه «من كنت مولاه فهذا على مولاه» گشوده شد، و دو جلوه از خود نشان داد:
+«اللهم وال من والاه ... و انصر من نصره»؛
+«اللهم عاد من عاداه ... و اخذل من خذله».
+غدير فقط همان نبود كه ميان بيابان بايستد، و رفتگان را بخواند كه برگردند و ماندگان را بايستد كه برسند. فقط همين نبود كه منبرى از جهاز شتران بسازد و بالا رود، و صدايش كند و دستش را بالا بگيرد. فقط گفتن جمله كوتاه «على مولاست»نبود.
+معرفى مرتضى عليه ‏السلام اينچنين ساده نبود. فصل اتمام نعمت، فصل بلوغ رسالت، فصل
+سختى بود. بيعت با «على عليه ‏السلام» مصافحه ‏اى ساده نبود. مصافحه با همه رنج هايى بود كه
+براى ايستادن پشت سر اين واژه سه حرفى بايد كشيد، پشت سر واژه‏اى كه در حق سخت گير بود.
+على عليه‏ السلام اگر يک رهبر است، يک امام است و يك نجات بخش است؛ و مكتب او اگر روح يک جامعه است؛ اگر راه يک جامعه است، و اگر نشان دهنده مقصد حيات و كمال انسان است؛ محبت او در آشنايى با مكتب او و آشنايى با شخصيت اوست. نه نسبت به كسى كه نمى‏ شناسيم، زيرا اگر بدون آشنايى ثمرى مى‏ داشت بايد به نتايج بزرگ مى‏ رسيديم. امكان ندارد جامعه ‏اى و ملتى على عليه ‏السلام را بشناسد و آنچه در اوست بشناسد و آنچه در اوست بفهمد و از شكنجه ‏آميز ترين و سخت ‏ترين محروميت ‏هايى كه جامعه ‏هاى عقب مانده دارند رنج ببرد.
+آن بزرگ مظلوم تاريخ مى‏ دانست كه نهال نوپاى دين را تاب عمل تندبادهاى اختلاف و تفرقه نيست. در آشفته بازار نفاق و هواپرستى كالاى حقيقت خريدارى ندارد و هر بى‏ بصيرتى را توان ديدن خورشيد تابناک و آيت علوى نيست.
+پس رمز صبر على عليه ‏السلام در خداجويى و حق مداوم و تسليم بودن او در برابر فرمان الهى نهفته است، و راز بردبارى او را بايد در حكومت خدا و عقل بر كشور وجودش، و در دين داشتن وى و ذوب شدنش در آيين حق جستجو كرد.
 == منبع ==