پرش به محتوا

انگلستان: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
مارتين‏احمدآرمسترانگ
مارتين‏احمدآرمسترانگ


جمله معروف «من كنت مولاه فهذا على مولاه» عصاره خطبه
جمله معروف «من كنت مولاه فهذا على مولاه» عصاره خطبه غدير است. اگر در غدير نرساندن پيام الهى مساوى با نرساندن رسالت است،و اگر رساندن اين پيام خطرى براى رسول اللّه‏ صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله دارد، همه به خاطر ولايت است. بزرگترين انسان و كاملترين خلق خداوند در حضور جميعت عظيم مسلمانان در مهمترين سخنرانى زندگى مبارك خود در


غدير است.
صدد همين نقطه حساس اسلام است. در واقع خطبه غدير به اساسى‏ترين و مهمترين مسائل اسلام يعنى ولايت پرداخته است.اين منطقى است كه آن حضرت مى‏ خواست از اين فرصت بزرگ و پايانى به جهت مرتب كردن امر رهبرى مسلمانان بعد از وفات خود استفاده كند.لذا همه كسانى كه در آن وقت حضور داشتند، اهميت اعلان پيامبر اسلام صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏آله را درك كردند و هيچ كس فكر نكرد كه «مولى» به معناى «دوست» بكار برده مى ‏شود. بايد مسئله بسيار عظيمى رخ داده باشد تا خداوند اعلام كند كه الان دين را كامل كرده و نعمتش را تمام نموده و اسلام را به عنوان آيين برگزيده است.لذا بايد توجه داشت كه ارتباط و اهميت خطبه غدير فقط به يك قوم يا يك زمان يا مكان محدود نمى‏شود، بلكه همانطور كه رسول گرامى صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏آله فرمودند حاضرين بايد به غايبين و والدين بايد به فرزندان تا روز قيامت خبر دهند. بعد از اين مقدمات آيا نبايد كلمه كليدى غدير را كلمه «مولى» بدانيم؟ جمله معروف «من كنت مولاه فهذا على مولاه» در واقع عصاره خطبه بسيار مهم و تاريخى غدير است ـ كه رسول خدا صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏آله در هيجدهم ذى‏ الحجه سال دهم هجرى ارائه فرمودند. گر چه اين خطبه معتبر به همه ابعاد عمده دين اسلام مى‏پردازد، ولى شبهات علمى در رابطه با اين خطبه بيشتر بر همين جمله معروف متمركز شده است. علماى شيعه مى‏گويند: تحليل صحيح از اين جمله و از قرائنى كه وجود دارد،بدون شك اثبات مى‏كند كه پيامبر خدا صلى ‏الله ‏عليه‏ و‏آله قصد داشته حضرت على عليه‏السلام را به عنوان جانشين خود منصوب نمايد. در مقابل علماى سنى مذهب اين مطلب را انكارمى كنند و ادعا مى‏ كنند كلمه «مولى» در اين جمله به معناى «دوست» است، و رسول گرامى صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏آله مى‏خواسته اعلان كند كه «هر كس كه من دوست اويم على دوست اوست».در اين مقاله بعضى از ادله عمده كه ديدگاه شيعى بر آن بنا شده، مورد بررسى قرار خواهد گرفت، و به دنبال رد ادعاى اهل سنت خواهد بود. اين كار با بررسى خطبه نسبت به امور ذيل انجام خواهد گرفت:
 
اگر در غدير نرساندن پيام الهى مساوى با نرساندن رسالت است،
 
و اگر رساندن اين پيام خطرى براى رسول اللّه‏ صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله دارد، همه به
 
خاطر ولايت است.
 
بزرگترين انسان و كاملترين خلق خداوند در حضور جميعت
 
عظيم مسلمانان در مهمترين سخنرانى زندگى مبارك خود در
 
صدد همين نقطه حساس اسلام است. در واقع خطبه غدير به
 
اساسى‏ترين و مهمترين مسائل اسلام يعنى ولايت پرداخته
 
است.
 
اين منطقى است كه آن حضرت مى‏ خواست از اين فرصت بزرگ
 
و پايانى به جهت مرتب كردن امر رهبرى مسلمانان بعد از وفات
 
خود استفاده كند.
 
لذا همه كسانى كه در آن وقت حضور داشتند، اهميت اعلان
 
پيامبر اسلام صلى‏الله‏ عليه ‏و‏آله را درك كردند و هيچ كس فكر نكرد كه «مولى»
 
به معناى «دوست» بكار برده مى‏شود.
 
بايد مسئله بسيار عظيمى رخ داده باشد تا خداوند اعلام كند كه
 
الان دين را كامل كرده و نعمتش را تمام نموده و اسلام را به
 
عنوان آيين برگزيده است.
 
لذا بايد توجه داشت كه ارتباط و اهميت خطبه غدير فقط به يك
 
قوم يا يك زمان يا مكان محدود نمى‏شود، بلكه همانطور كه
 
رسول گرامى صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏آله فرمودند حاضرين بايد به غايبين و والدين بايد
 
به فرزندان تا روز قيامت خبر دهند.
 
بعد از اين مقدمات آيا نبايد كلمه كليدى غدير را كلمه «مولى»
 
بدانيم؟
 
جمله معروف «من كنت مولاه فهذا على مولاه» در واقع عصاره خطبه بسيار مهم و
 
تاريخى غدير است ـ كه رسول خدا صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏آله در هيجدهم ذى‏ الحجه سال دهم هجرى ارائه
 
فرمودند. گر چه اين خطبه معتبر به همه ابعاد عمده دين اسلام مى‏پردازد، ولى شبهات
 
علمى در رابطه با اين خطبه بيشتر بر همين جمله معروف متمركز شده است.
 
علماى شيعه مى‏گويند: تحليل صحيح از اين جمله و از قرائنى كه وجود دارد،
 
بدون شك اثبات مى‏كند كه پيامبر خدا صلى ‏الله ‏عليه‏ و‏آله قصد داشته حضرت على عليه‏السلام را به عنوان
 
جانشين خود منصوب نمايد. در مقابل علماى سنى مذهب اين مطلب را انكار
 
مى‏كنند و ادعا مى‏ كنند كلمه «مولى» در اين جمله به معناى «دوست» است، و رسول
 
گرامى صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏آله مى‏خواسته اعلان كند كه «هر كس كه من دوست اويم على دوست اوست».
 
در اين مقاله بعضى از ادله عمده كه ديدگاه شيعى بر آن بنا شده، مورد بررسى قرار
 
خواهد گرفت، و به دنبال رد ادعاى اهل سنت خواهد بود. اين كار با بررسى خطبه
 
نسبت به امور ذيل انجام خواهد گرفت:


الف. رويدادهاى قبل از خطبه.
الف. رويدادهاى قبل از خطبه.
۵۰۷

ویرایش