آیه ۵۵ مائده و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


=== متن روايت‌ ===
=== متن روايت‌ ===
وَ هُوَ وَلِيُّكُمْ بَعْدَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ. وَ قَدْ انْزَلَ اللَّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى عَلَىَّ بِذلِكَ آيَةً مِنْ كِتابِهِ هِىَ:
{{متن عربی|وَ هُوَ وَلِيُّكُمْ بَعْدَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ قَدْ انْزَلَ اللَّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى عَلَىَّ بِذلِكَ آيَةً مِنْ كِتابِهِ هِىَ}}: {{قرآن|إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ}} {{متن عربی|وَ عَلِىُّ بْنُ ابى طالِبٍ الَّذى اقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّكاةَ وَ هُوَ راكِعٌ يُريدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فى كُلِّ حالٍ}}.
 
«إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ .راكِعُونَ»،
 
وَ عَلِىُّ بْنُ ابى طالِبٍ الَّذى اقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّكاةَ وَ هُوَ راكِعٌ يُريدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فى كُلِّ حالٍ.


او (على) صاحب اختيار شما بعد از خدا و رسولش است، و خداوند در اين باره آيه‌اى از كتابش بر من نازل كرده: «صاحب اختيار شما خدا و رسولش هستند و كسانى كه ايمان آورده و نماز را بپا داشته و در حال ركوع زكات مى‌دهند»، و على بن ابى طالب است كه نماز را بپا داشته و در حال ركوع زكات داده و در هر حال خداوند عز و جل را قصد مى‌كند».<ref>اسرارغدير: ص ۱۳۹ بخش ۲.</ref>
او (على) صاحب اختيار شما بعد از خدا و رسولش است، و خداوند در اين باره آيه‌اى از كتابش بر من نازل كرده: «صاحب اختيار شما خدا و رسولش هستند و كسانى كه ايمان آورده و نماز را بپا داشته و در حال ركوع زكات مى‌دهند»، و على بن ابى طالب است كه نماز را بپا داشته و در حال ركوع زكات داده و در هر حال خداوند عز و جل را قصد مى‌كند».<ref>اسرارغدير: ص ۱۳۹ بخش ۲.</ref>


=== موقعيت تاريخى‌ ===
=== موقعيت تاريخى‌ ===
در مراحل آغازين خطبه در حالى كه پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله دستور ابلاغ ولايت على عليه السلام را با آيه «بلِّغ» اعلام مى‌فرمايد، يادآور مى‌شود كه خداوند قبلًا در قرآن اين ولايت را به اطلاع شما رسانده است، و سپس آيه نازل شده در خاتم بخشى اميرالمؤمنين عليه السلام را بر مردم مى‌خواند. معناى اين كار آن است كه «ولايت» در آيه «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ ...» دقيقاً همان ولايتى است كه در غدير بيش از يك ساعت درباره آن سخنرانى شده است.   
در مراحل آغازين خطبه در حالى كه پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله دستور ابلاغ ولايت على عليه السلام را با آيه {{متن عربی|بلِّغ}} اعلام مى‌فرمايد، يادآور مى‌شود كه خداوند قبلًا در قرآن اين ولايت را به اطلاع شما رسانده است، و سپس آيه نازل شده در خاتم بخشى اميرالمؤمنين عليه السلام را بر مردم مى‌خواند. معناى اين كار آن است كه «ولايت» در آيه {{قرآن|إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ ...}}دقيقاً همان ولايتى است كه در غدير بيش از يك ساعت درباره آن سخنرانى شده است.   


براى تكميل اين تفسير مصداق معين آن را نام مى‌برد و مى‌فرمايد: «على بود كه در حال ركوع زكات داد»، و بر همه روشن مى‌فرمايد كه از اين آيه هم ولايت به معناى خاص اراده شده و هم صاحب اين ولايت شخص خاصى است.  
براى تكميل اين تفسير مصداق معين آن را نام مى‌برد و مى‌فرمايد: «على بود كه در حال ركوع زكات داد»، و بر همه روشن مى‌فرمايد كه از اين آيه هم ولايت به معناى خاص اراده شده و هم صاحب اين ولايت شخص خاصى است.