۲۱٬۹۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
=== متن روايت === | === متن روايت === | ||
وَ هُوَ وَلِيُّكُمْ بَعْدَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ | {{متن عربی|وَ هُوَ وَلِيُّكُمْ بَعْدَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ قَدْ انْزَلَ اللَّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى عَلَىَّ بِذلِكَ آيَةً مِنْ كِتابِهِ هِىَ}}: {{قرآن|إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ}} {{متن عربی|وَ عَلِىُّ بْنُ ابى طالِبٍ الَّذى اقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّكاةَ وَ هُوَ راكِعٌ يُريدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فى كُلِّ حالٍ}}. | ||
وَ عَلِىُّ بْنُ ابى طالِبٍ الَّذى اقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّكاةَ وَ هُوَ راكِعٌ يُريدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فى كُلِّ حالٍ. | |||
او (على) صاحب اختيار شما بعد از خدا و رسولش است، و خداوند در اين باره آيهاى از كتابش بر من نازل كرده: «صاحب اختيار شما خدا و رسولش هستند و كسانى كه ايمان آورده و نماز را بپا داشته و در حال ركوع زكات مىدهند»، و على بن ابى طالب است كه نماز را بپا داشته و در حال ركوع زكات داده و در هر حال خداوند عز و جل را قصد مىكند».<ref>اسرارغدير: ص ۱۳۹ بخش ۲.</ref> | او (على) صاحب اختيار شما بعد از خدا و رسولش است، و خداوند در اين باره آيهاى از كتابش بر من نازل كرده: «صاحب اختيار شما خدا و رسولش هستند و كسانى كه ايمان آورده و نماز را بپا داشته و در حال ركوع زكات مىدهند»، و على بن ابى طالب است كه نماز را بپا داشته و در حال ركوع زكات داده و در هر حال خداوند عز و جل را قصد مىكند».<ref>اسرارغدير: ص ۱۳۹ بخش ۲.</ref> | ||
=== موقعيت تاريخى === | === موقعيت تاريخى === | ||
در مراحل آغازين خطبه در حالى كه پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله دستور ابلاغ ولايت على عليه السلام را با آيه | در مراحل آغازين خطبه در حالى كه پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله دستور ابلاغ ولايت على عليه السلام را با آيه {{متن عربی|بلِّغ}} اعلام مىفرمايد، يادآور مىشود كه خداوند قبلًا در قرآن اين ولايت را به اطلاع شما رسانده است، و سپس آيه نازل شده در خاتم بخشى اميرالمؤمنين عليه السلام را بر مردم مىخواند. معناى اين كار آن است كه «ولايت» در آيه {{قرآن|إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ ...}}دقيقاً همان ولايتى است كه در غدير بيش از يك ساعت درباره آن سخنرانى شده است. | ||
براى تكميل اين تفسير مصداق معين آن را نام مىبرد و مىفرمايد: «على بود كه در حال ركوع زكات داد»، و بر همه روشن مىفرمايد كه از اين آيه هم ولايت به معناى خاص اراده شده و هم صاحب اين ولايت شخص خاصى است. | براى تكميل اين تفسير مصداق معين آن را نام مىبرد و مىفرمايد: «على بود كه در حال ركوع زكات داد»، و بر همه روشن مىفرمايد كه از اين آيه هم ولايت به معناى خاص اراده شده و هم صاحب اين ولايت شخص خاصى است. |