پرش به محتوا

آيات ۱۰ تا ۲۵ بقره و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
آیه«فى قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً...»<ref>بقره / ۱۰-۱۵.واقعه قرآنى غدير: ص ۱۷۶-۱۸۲.</ref> ==
== آیه«فى قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً...»<ref>بقره / ۱۰-۱۵.واقعه قرآنى غدير: ص ۱۷۶-۱۸۲.</ref> ==
با ديدن معجزات [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین]] ‏عليه السلام پس از [[غدیر]] و در [[مدینه]] ، قلوب [[منافقین]] مرض بيشترى يافت، گذشته از مرض حسدى كه نسبت به پيامبر و على‏ عليهما السلام داشتند.
با ديدن معجزات [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین]] ‏عليه السلام پس از [[غدیر]] و در [[مدینه]] ، قلوب [[منافقین]] مرض بيشترى يافت، گذشته از مرض حسدى كه نسبت به پيامبر و على‏ عليهما السلام داشتند.


خط ۸: خط ۸:
«و براى آنان عذاب دردناكى است به خاطر آنچه دروغ مى ‏پندارند» كه پيامبر صلى الله عليه و آله را تكذيب مى‏ كنند؛ و در اين سخنشان كه مى گويند «ما بر بيعت و پيمان خود ثابت هستيم» دروغ مى ‏گويند.
«و براى آنان عذاب دردناكى است به خاطر آنچه دروغ مى ‏پندارند» كه پيامبر صلى الله عليه و آله را تكذيب مى‏ كنند؛ و در اين سخنشان كه مى گويند «ما بر بيعت و پيمان خود ثابت هستيم» دروغ مى ‏گويند.


آنگاه كه به اين شكنندگان بيعتِ غدير گفته مى ‏شود:{{متن عربی|لا تُفْسِدُوا فِى الاَرْضِ}}: «در زمين فساد نكنيد» با اظهار [[بیعت‏]] شكنى در برابر بندگان مستضعف خدا كه دين آنان را در دلشان مشوّش مى‏ كنيد و آنان را در اعتقادشان متحير می ‏نماييد، «قالُوا اِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ» : «مى‏ گويند ما اصلاح كنندگانيم» ، زيرا ما نه به دين محمد و نه غير محمد اعتقادى نداريم و در مسئله دين متحيريم.
آنگاه كه به اين شكنندگان بيعتِ غدير گفته مى ‏شود:{{متن عربی|لا تُفْسِدُوا فِى الاَرْضِ}}: «در زمين فساد نكنيد» با اظهار [[بیعت‏]] شكنى در برابر بندگان مستضعف خدا كه دين آنان را در دلشان مشوّش مى‏ كنيد و آنان را در اعتقادشان متحير می ‏نماييد، «قالُوا اِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ»: «مى‏ گويند ما اصلاح كنندگانيم» ، زيرا ما نه به دين محمد و نه غير محمد اعتقادى نداريم و در مسئله دين متحيريم.


ما در ظاهر رضايت خود به محمد را با اظهار قبول دين او نشان مى‏دهيم، ولى در باطن طبق خواسته ‏هاى خود عمل مى‏ كنيم.
ما در ظاهر رضايت خود به محمد را با اظهار قبول دين او نشان مى‏دهيم، ولى در باطن طبق خواسته ‏هاى خود عمل مى‏ كنيم.