احتجاج امیر المؤمنین علیه السلام با غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

پس ولايت من كمال دين و رضايت پروردگار تبارک و تعالى است ... .<ref>الكافی، ج‏۸، ص ۲۶؛ إثبات الهداة، ج‏۳، ص ۲۰؛ البرهان، ج‏۴، ص ۱۲۸.</ref>

بلافاصله اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به مسجد آمد و پس از حمد و ثنا و مطالبى ديگر، فرمود: ابوبكر و عمر نزد من آمدند و از من طلب بيعت نمودند با كسى كه او بايد با من بيعت كند ... .<blockquote>{{متن عربی|أَنَا صَاحِبُ يَوْمِ الدَّوْحِ‏ وَ فِيَّ نَزَلَتْ سُورَةٌ مِنَ الْقُرْآن وَ أَنَا الْوَصِيُّ عَلَى الْأَمْوَاتِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ وأَنَا بَقِيَّتُهُ عَلَى الْأَحْيَاءِ مِنْ أُمَّتِهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ‏ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ‏ وَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُم‏}}

«من صاحب روز غديرم و درباره من سوره ‏اى از قرآن نازل شده است. منم وصى بر رفتگان اهل ‏بيتش، منم يادگار و باقيمانده او بر زندگان از امتش. [[تقوی|تقوا]] پيشه كنيد تا شما را ثابت قدم بدارد و نعمتش را بر شما تمام كند.» </blockquote>سپس حضرت به خانه بازگشتند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۸ ص ۲۴۸.</ref>