اکراه: تفاوت میان نسخه‌ها

== <big>اكراهِ عرب در مورد غدير</big><ref>زلال غدير (مجموعه مقالات): ش ۱ ص۱۳۷-۱۵۶. اين نوشتار مقاله‏ اى است تحت عنوان «رويداد غدير از منظر خاورشناسان» كه به زبان انگليسى توسط استاد سيد محمد رضوى در ژوئن سال ۱۹۹۰ دو بار در دو ماهنامه the light  و در كتاب غدير چاپ تورنتو كانادا به چاپ رسيده است. بنابراين بر آن شديم با ترجمه روان آن نظر خوانندگان عزيز را جلب نماييم:</ref> ==

<big>نويسنده در آن ادعا مى‏ كند نه تنها اسنادى نو يافته و استفاده كرده، بلكه اسنادى را كه چندين دهه معروف و مورد استفاده بوده را مورد بازنگرى و بازخوانى قرار داده است.</big>

<big>حديث معروف شيعه كه طبق آن پيامبر صلی الله علیه و آله، على ‏عليه السلام را به عنوان جانشين خود در غدير خم منصوب نموده، نبايد جدى گرفته شود. شعبان براى اثبات اينكه واقعه غدير نبايد جدى گرفته شود، دو دليل جديد به شرح ذيل ارائه داده است:</big>

<big>افزودن بر آن، منابع ما در هيچ جا نشان نمى ‏دهند كه اهالى مدينه اظهار كرده ‏اند كه چنين انتصابى را شنيده ‏اند.</big>

<big>اجازه دهيد همه دلائلى را كه شعبان ارائه كرده، يک به يک نقد و بررسى كنيم:</big>

<big>'''الف) اكراه مرسوم اعراب در سپردن مسئوليت بزرگ به جوانان'''</big>

<big>يک) اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در طول هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله به مدينه در مكه ماند، و در جاى پيامبر صلى الله عليه و آله خوابيد تا دشمنان را فريب دهد. همچنين اموال افراد گوناگونى را -  كه به دليل اعتماد به پيامبر صلى الله عليه و آله آن ها را نزدش به امانت گذاشته بودند -  به صاحبانش برگرداند.</big>

<big>دو) اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در طول نبردهاى صدر اسلام با مسئوليت‏ هاى بزرگ‏ترى آزموده شده بود. به طورى كه هميشه موفق بود. هنگامى كه اتمام حجت به منظور برائت از اعراب مشرکم و بت‏ پرست مكه به پيامبر صلى الله عليه و آله ابلاغ شد، ابتدا ابوبكر براى ابلاغ آن به مردم مكه انتخاب شد. ولى بعد اين مسئوليت بزرگ از او گرفته شد و به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام سپرده شد.</big>

<big>سه) زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به غزوه [[تبوک]] رفته بود، حفاظت از شهر مدینه و شهروندان آن به اميرالمؤمنين ‏عليه السلام سپرده شده بود.</big>

<big>چهار) اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به عنوان فرمانده سپاه اعزامى به یمن منصوب شد.</big>