پرش به محتوا

رویکردی نو به حدیث غدیر (نقدی بر اندیشه‌های ابن حزم و ابن تیمیه): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۹۰: خط ۲۹۰:


== پاسخ به شبهه دهلوی و تفتازانی ==
== پاسخ به شبهه دهلوی و تفتازانی ==
عبد العزیز دهلوی، نویسنده کتاب «التحفه الاثنا عشریه» می‌نویسد:
عبد العزیز دهلوی، نویسنده کتاب «التحفة الاثناعشریه» می‌نویسد:


«اولین اشکالی که به این استدلال وارد است این است که همه متخصصان علوم عربی استفاده «مولی» به معنای «أولی» را انکار می‌کنند.»، (تفتازانی، ج۲، ص۲۹۰).
«اولین اشکالی که به این استدلال وارد است این است که همه متخصصان علوم عربی استفاده «مولی» به معنای «أولی» را انکار می‌کنند.»، <ref>شرح المقاصد، ج۲، ص۲۹۰.</ref>


تفتازانی نیز می‌نویسد:
تفتازانی نیز می‌نویسد:


«معنای المولی همان ناصر و محب [= یاری دهنده و دوستدار] است.»، (همان)
«معنای مولی همان ناصر و محب [= یاری دهنده و دوستدار] است.»<ref>همان.</ref>


زبان شناسان استعمال «مولی» به معنای «اولی» را انکار نمی‌کنند.
زبان شناسان استعمال «مولی» به معنای «اولی» را انکار نمی‌کنند.
خط ۳۰۲: خط ۳۰۲:
زبان شناسانی که دهلوی همه آنها را نادیده گرفته و انکار کرده، نظری کاملاً متفاوت با ادعای وی دارند. تعدادی از این افراد را به عنوان مثال معرفی می‌کنیم:
زبان شناسانی که دهلوی همه آنها را نادیده گرفته و انکار کرده، نظری کاملاً متفاوت با ادعای وی دارند. تعدادی از این افراد را به عنوان مثال معرفی می‌کنیم:


ـ الزجاج، ابو اسحاق (ت۳۱۱ ق).
ـ الزجاج، ابو اسحاق (م۳۱۱ ق)


ـ الفراء ابو زکریا، یحیی بن زیاد (ت ۲۰۷ق).
ـ الفراء ابو زکریا، یحیی بن زیاد (م ۲۰۷ق)


ـ ابو عبیده، معمر بن المثنی اللغوی (ت ۲۱۰ق).
ـ ابو عبیده، معمر بن المثنی اللغوی (م ۲۱۰ق).


ـ الأخفش، أبو الحسن سعید بن مسعده النحوی (ت ۲۱۵ق).[۱]
ـ الأخفش، أبو الحسن سعید بن مسعده النحوی (م ۲۱۵ق).<ref>سید نقوی در کتاب  خلاصة عبقات الأنوار می­گوید: «استعمال (مولى) به معناى (أولى) در قرآن و سنت و اشعار عرب رایج بوده است. جمع کثیری از بزرگان زبان شناسی و ادیبان و مفسران به این نکته تصریح داشته و بر آن تأکید نموده اند». وی در ادامه تعدادی از این افراد را با دلیل و برهان قاطع ذکر می­کند. (رک:  خلاصه عقبات الانوار، ج۸، ص۱۵.)</ref>


فخر رازی در تفسیر آیه: (هِیَ مَوْلاکُمْ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ). (حدید: ۱۵) می‌نویسد:
فخر رازی در تفسیر آیه:{{متن قرآن|هِيَ مَوْلَاكُمْ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ}}<ref>حدید/ ۱۵.</ref> می‌نویسد:


«دوم این که کلبی می‌گوید: مولی یعنی أولَی بِکُم که این نظرِ الزجاج و الفراء و ابو عبیده نیز هست.»، (فخر الرازی، ج۲۹، ص۱۹۸).
«دوم این که کلبی می‌گوید: مولی یعنی أولَی بِکُم که این نظرِ الزجاج و الفراء و ابو عبیده نیز هست.»، <ref>التفسیر الکبیر، ج۲۹، ص۱۹۸.</ref>


همچنین فخر رازی در جای دیگر می‌نویسد:
همچنین فخر رازی در جای دیگر می‌نویسد: «در آیه شریفه{{متن قرآن|هِيَ مَوْلَاكُمْ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ}} (هِیَ مَوْلاکُمْ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ) (حدید: ۱۵) معنای مولی همان «أولی بکم» است. این نظر اخفش نیز هست و به بیت لبید نیز استشهاد کردهاند.»، (الغدیر، ج۱، ص۳۵۹ به نقل از «نهایه العقول فی الکلام و درایه الأصول ـ نسخه خطی).
 
«در آیه شریفه (هِیَ مَوْلاکُمْ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ) (حدید: ۱۵) معنای مولی همان «أولی بکم» است. این نظر اخفش نیز هست و به بیت لبید نیز استشهاد کردهاند.»، (الغدیر، ج۱، ص۳۵۹ به نقل از «نهایه العقول فی الکلام و درایه الأصول ـ نسخه خطی).


کلبی از مفسران قرآن کریم اعتراف می‌کند که زجاج و فراء و ابوعبیده به این معنا اعتقاد دارند. او برای تفسیر آیه از اطلاعات آنها استفاده کرده و بر اساس گفته‌های این سه نفر آیه را تفسیر نموده است. اخفش نیز که از اساتید علوم عربی و بزرگان این رشته است، این آیه را به همین معنا تفسیر می‌کند. این افراد در تخصص و تجربه، بی بدیل و بی نظیر هستند و کسی با آنان برابری نمی‌کند، تا جایی که سخن ایشان را باید صحیح و راست بپنداریم.
کلبی از مفسران قرآن کریم اعتراف می‌کند که زجاج و فراء و ابوعبیده به این معنا اعتقاد دارند. او برای تفسیر آیه از اطلاعات آنها استفاده کرده و بر اساس گفته‌های این سه نفر آیه را تفسیر نموده است. اخفش نیز که از اساتید علوم عربی و بزرگان این رشته است، این آیه را به همین معنا تفسیر می‌کند. این افراد در تخصص و تجربه، بی بدیل و بی نظیر هستند و کسی با آنان برابری نمی‌کند، تا جایی که سخن ایشان را باید صحیح و راست بپنداریم.
۴٬۰۶۴

ویرایش