۴٬۰۶۴
ویرایش
خط ۲۹۰: | خط ۲۹۰: | ||
== پاسخ به شبهه دهلوی و تفتازانی == | == پاسخ به شبهه دهلوی و تفتازانی == | ||
عبد العزیز دهلوی، نویسنده کتاب | عبد العزیز دهلوی، نویسنده کتاب «التحفة الاثناعشریه» مینویسد: | ||
«اولین اشکالی که به این استدلال وارد است این است که همه متخصصان علوم عربی استفاده «مولی» به معنای «أولی» را انکار میکنند.»، | «اولین اشکالی که به این استدلال وارد است این است که همه متخصصان علوم عربی استفاده «مولی» به معنای «أولی» را انکار میکنند.»، <ref>شرح المقاصد، ج۲، ص۲۹۰.</ref> | ||
تفتازانی نیز مینویسد: | تفتازانی نیز مینویسد: | ||
«معنای | «معنای مولی همان ناصر و محب [= یاری دهنده و دوستدار] است.»<ref>همان.</ref> | ||
زبان شناسان استعمال «مولی» به معنای «اولی» را انکار نمیکنند. | زبان شناسان استعمال «مولی» به معنای «اولی» را انکار نمیکنند. | ||
خط ۳۰۲: | خط ۳۰۲: | ||
زبان شناسانی که دهلوی همه آنها را نادیده گرفته و انکار کرده، نظری کاملاً متفاوت با ادعای وی دارند. تعدادی از این افراد را به عنوان مثال معرفی میکنیم: | زبان شناسانی که دهلوی همه آنها را نادیده گرفته و انکار کرده، نظری کاملاً متفاوت با ادعای وی دارند. تعدادی از این افراد را به عنوان مثال معرفی میکنیم: | ||
ـ الزجاج، ابو اسحاق ( | ـ الزجاج، ابو اسحاق (م۳۱۱ ق) | ||
ـ الفراء ابو زکریا، یحیی بن زیاد ( | ـ الفراء ابو زکریا، یحیی بن زیاد (م ۲۰۷ق) | ||
ـ ابو عبیده، معمر بن المثنی اللغوی ( | ـ ابو عبیده، معمر بن المثنی اللغوی (م ۲۱۰ق). | ||
ـ الأخفش، أبو الحسن سعید بن مسعده النحوی ( | ـ الأخفش، أبو الحسن سعید بن مسعده النحوی (م ۲۱۵ق).<ref>سید نقوی در کتاب خلاصة عبقات الأنوار میگوید: «استعمال (مولى) به معناى (أولى) در قرآن و سنت و اشعار عرب رایج بوده است. جمع کثیری از بزرگان زبان شناسی و ادیبان و مفسران به این نکته تصریح داشته و بر آن تأکید نموده اند». وی در ادامه تعدادی از این افراد را با دلیل و برهان قاطع ذکر میکند. (رک: خلاصه عقبات الانوار، ج۸، ص۱۵.)</ref> | ||
فخر رازی در تفسیر آیه: | فخر رازی در تفسیر آیه:{{متن قرآن|هِيَ مَوْلَاكُمْ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ}}<ref>حدید/ ۱۵.</ref> مینویسد: | ||
«دوم این که کلبی میگوید: مولی یعنی أولَی بِکُم که این نظرِ الزجاج و الفراء و ابو عبیده نیز هست.»، | «دوم این که کلبی میگوید: مولی یعنی أولَی بِکُم که این نظرِ الزجاج و الفراء و ابو عبیده نیز هست.»، <ref>التفسیر الکبیر، ج۲۹، ص۱۹۸.</ref> | ||
همچنین فخر رازی در جای دیگر مینویسد: | همچنین فخر رازی در جای دیگر مینویسد: «در آیه شریفه{{متن قرآن|هِيَ مَوْلَاكُمْ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ}} (هِیَ مَوْلاکُمْ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ) (حدید: ۱۵) معنای مولی همان «أولی بکم» است. این نظر اخفش نیز هست و به بیت لبید نیز استشهاد کردهاند.»، (الغدیر، ج۱، ص۳۵۹ به نقل از «نهایه العقول فی الکلام و درایه الأصول ـ نسخه خطی). | ||
«در آیه شریفه (هِیَ مَوْلاکُمْ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ) (حدید: ۱۵) معنای مولی همان «أولی بکم» است. این نظر اخفش نیز هست و به بیت لبید نیز استشهاد کردهاند.»، (الغدیر، ج۱، ص۳۵۹ به نقل از «نهایه العقول فی الکلام و درایه الأصول ـ نسخه خطی). | |||
کلبی از مفسران قرآن کریم اعتراف میکند که زجاج و فراء و ابوعبیده به این معنا اعتقاد دارند. او برای تفسیر آیه از اطلاعات آنها استفاده کرده و بر اساس گفتههای این سه نفر آیه را تفسیر نموده است. اخفش نیز که از اساتید علوم عربی و بزرگان این رشته است، این آیه را به همین معنا تفسیر میکند. این افراد در تخصص و تجربه، بی بدیل و بی نظیر هستند و کسی با آنان برابری نمیکند، تا جایی که سخن ایشان را باید صحیح و راست بپنداریم. | کلبی از مفسران قرآن کریم اعتراف میکند که زجاج و فراء و ابوعبیده به این معنا اعتقاد دارند. او برای تفسیر آیه از اطلاعات آنها استفاده کرده و بر اساس گفتههای این سه نفر آیه را تفسیر نموده است. اخفش نیز که از اساتید علوم عربی و بزرگان این رشته است، این آیه را به همین معنا تفسیر میکند. این افراد در تخصص و تجربه، بی بدیل و بی نظیر هستند و کسی با آنان برابری نمیکند، تا جایی که سخن ایشان را باید صحیح و راست بپنداریم. |
ویرایش