پرش به محتوا

آیات آزمون الهی در غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Shamloo صفحهٔ آزمون الهی در غدیر را به آیات آزمون الهی در غدیر منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''آیات آزمون الهی در غدیر''' مجموعه یازده آیه است که پیامبر ضمن خطبه‌ای با اتکا به آنها پذیرش و عدم پذیرش غدیر و ولایت امام علی علیه السلام را به‌عنوان امتحانی برای امت تبیین کرد.
غدير را آزمونی الهى دانسته‌اند كه در بستر آزادى و انتخاب انسان شكل گرفته است؛ این آزادی را لازمه [[هدایت]] دانسته‌ شده است. این آزادی در مسیر هدایت موجب شد تا انسان با كمالِ آزادى در انتخاب راه مستقيم و سعادت، غدير را برگزيند يا راه [[سقیفه]] و گمراهى و [[شقاوت]] را. بزرگ‏ترين امتحان بشریت در غدير انجام شد؛ امتحانى همه‌جانبه كه اتمام حجت در آن به طور کامل انجام گرفت. در اين امتحان، هم جهاتى كه مى‌‏توانست منشأ آزمايش باشد متعدد بود و هم عللى كه می‏‌توانست انگيزه شیطانی براى سقوط باشد متنوع بود. پيامبر در خطابه بلند اين شرايط امتحان را براى مردم تبيين کرد. نتیجه این امتحان با در نظر گرفتن تلاش پیامبر نباید به فراموشی غدیر می‌انجامید، ولی بسیاری از مسلمانان در این امتحان مردود شدند.
پیامبر صلی الله علیه و آله مطالب مربوط به امتحان غدیر را با استفاده از یازده آیه قرآن تبیین کرد؛ از جمله: آیه ۱۷۹ سوره آل‌عمران، آیه ۴۵ سوره حج، آيه ۵۸ سوره اسراء، آيه ۱۴۴ سوره آل‌عمران، آيه ۱۷ سوره حجرات، آيه ۲۸ سوره محمد، آيه ۳۵ سوره الرحمن، آیات ۱۳ و ۱۴ سوره فجر، آیه ۷۱ سوره صافات، آیه ۸ سوره طلاق، آیه ۲۴ سوره بقره.
== آزمونِ الهى در غدير ==
== آزمونِ الهى در غدير ==
برخی محققان، غدير را آزمونی الهى دانسته‌اند كه در بستر آزادى و انتخاب انسان شكل گرفته است؛ آنان این آزادی را لازمه [[هدایت]] دانسته‌اند: {{قرآن|إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا|ترجمه=ما راه را به او نشان داديم، خواه شاكر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس}}<ref>انسان/۳.</ref> از نظر این محققان این آزادی در مسیر هدایت موجب شد تا انسان با كمالِ آزادى در انتخاب راه مستقيم و سعادت، غدير را برگزيند يا راه [[سقیفه]] و گمراهى و [[شقاوت]] را. گفته شده که پيمان غدير در شرايطى بسته شد كه شياطين و منافقان منتظر اتمام دوران رسالت بودند تا کار را از محور هدایت خارج کنند.؛ اما پديدآورنده غدیر در آن روز، كفرورزان را از دين حق - كه همان ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام است-  نااميد و مأیوس كرد.  
برخی محققان، غدير را آزمونی الهى دانسته‌اند كه در بستر آزادى و انتخاب انسان شكل گرفته است؛ آنان این آزادی را لازمه [[هدایت]] دانسته‌اند: {{قرآن|إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا|ترجمه=ما راه را به او نشان داديم، خواه شاكر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس}}<ref>انسان/۳.</ref> از نظر این محققان این آزادی در مسیر هدایت موجب شد تا انسان با كمالِ آزادى در انتخاب راه مستقيم و سعادت، غدير را برگزيند يا راه [[سقیفه]] و گمراهى و [[شقاوت]] را. گفته شده که پيمان غدير در شرايطى بسته شد كه شياطين و منافقان منتظر اتمام دوران رسالت بودند تا کار را از محور هدایت خارج کنند؛ اما پديدآورنده غدیر در آن روز، كفرورزان را از دين حق - كه همان ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام است-  نااميد و مأیوس كرد.  


به‌‌گفته برخی محققان، در غدیر خداوند پیروان غدير را با پنج مژده شاد ساخت: [[اکمال دین]]، اتمام نعمت، خشنودى خداوند، اهانت به [[شیطان]] و نااميدى و يأس منكران. گفته شده که حقيقتِ يأس کافران در عصر ظهور تحقق خواهد يافت: جابر مى‏‌گويد: امام باقر عليه السلام در ذيل اين آيه فرمود: یَوْمَ یَقُومُ اَلْقَائِمُ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ یَیْأَسُ بَنُو أُمَیَّهَ، فَهُمُ اَلَّذِینَ کَفَرُوا یَئِسُوا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ اَلسَّلاَمُ؛ آن روز روز ظهور قائم (آل ‏محمد) عليه السلام است و بنى‌‏اميه نوميد مى‌‏شوند. آنها هستند كه كفر ورزيدند و از آل‏ محمد عليهم السلام نوميد مى‌‏گردند.<ref>تفسير العياشى، ج۱، ص۲۹۲، ح۱۹؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۵۵، ح۳۹.</ref> گفته شده که غدير آغاز راهی است كه پايان آن ظهور خواهد بود و غدير بدون ظهور تجلی‌گاه جهانى و آرمانى نخواهد داشت.<ref>تجلّى غدير در عصر ظهور، ص۱۱۷-۱۴۰.</ref>
به‌‌گفته برخی محققان، در غدیر خداوند پیروان غدير را با پنج مژده شاد ساخت: [[اکمال دین]]، اتمام نعمت، خشنودى خداوند، اهانت به [[شیطان]] و نااميدى و يأس منكران. گفته شده که حقيقتِ يأس کافران در عصر ظهور تحقق خواهد يافت: جابر مى‏‌گويد: امام باقر عليه السلام در ذيل اين آيه فرمود: یَوْمَ یَقُومُ اَلْقَائِمُ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ یَیْأَسُ بَنُو أُمَیَّهَ، فَهُمُ اَلَّذِینَ کَفَرُوا یَئِسُوا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ اَلسَّلاَمُ؛ آن روز روز ظهور قائم (آل ‏محمد) عليه السلام است و بنى‌‏اميه نوميد مى‌‏شوند. آنها هستند كه كفر ورزيدند و از آل‏ محمد عليهم السلام نوميد مى‌‏گردند.<ref>تفسير العياشى، ج۱، ص۲۹۲، ح۱۹؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۵۵، ح۳۹.</ref> گفته شده که غدير آغاز راهی است كه پايان آن ظهور خواهد بود و غدير بدون ظهور تجلی‌گاه جهانى و آرمانى نخواهد داشت.<ref>تجلّى غدير در عصر ظهور، ص۱۱۷-۱۴۰.</ref>
۱٬۶۲۶

ویرایش