۲۱٬۸۲۰
ویرایش
آیات نفاق در خطبه غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
به خصوص اگر ترتیب نزول آیات را بررسی کنیم و ببینیم که اکثر آیات مربوط به منافقین در سال‌های آخر عمر آن حضرت نازل شده است. در این باره به آیات مربوط به» منافقین «در قرآن، سوره‌های آل عمران، نساء، مائده، انفال، توبه، عنکبوت، احزاب، محمد، فتح، مجادله، حدید، منافقین، وحشر مراجعه شود.<ref>بحار الانوار: ج ۲۲ همه صفحات.</ref> | به خصوص اگر ترتیب نزول آیات را بررسی کنیم و ببینیم که اکثر آیات مربوط به منافقین در سال‌های آخر عمر آن حضرت نازل شده است. در این باره به آیات مربوط به» منافقین «در قرآن، سوره‌های آل عمران، نساء، مائده، انفال، توبه، عنکبوت، احزاب، محمد، فتح، مجادله، حدید، منافقین، وحشر مراجعه شود.<ref>بحار الانوار: ج ۲۲ همه صفحات.</ref> | ||
== آیات نفاق در خطبه غدیر | == آیات نفاق در خطبه غدیر == | ||
پیامبرصلی الله علیه وآله در فرازی از بخش دوم خطبه غدیر وحی خاص برای ابلاغ ولایت را بیان فرمود. حضرت به مردم گوشزد کرد که من سابقه کوتاهی و قصور در ابلاغ اوامر الهی نداشته‌ام و نزول چنین آیه‌ای درباره ابلاغ ولایت سبب خاصی دارد. سپس در بیان علت نزول چنین آیه شدید اللحنی فرمود:«جبرئیل سه مرتبه از طرف خداوند بر من دستور ابلاغ ولایت علی را آورده است». | پیامبرصلی الله علیه وآله در فرازی از بخش دوم خطبه غدیر وحی خاص برای ابلاغ ولایت را بیان فرمود. حضرت به مردم گوشزد کرد که من سابقه کوتاهی و قصور در ابلاغ اوامر الهی نداشته‌ام و نزول چنین آیه‌ای درباره ابلاغ ولایت سبب خاصی دارد. سپس در بیان علت نزول چنین آیه شدید اللحنی فرمود:«جبرئیل سه مرتبه از طرف خداوند بر من دستور ابلاغ ولایت علی را آورده است». | ||
آنگاه به علت نزول آیه پرداخته و فرمود: | آنگاه به علت نزول آیه پرداخته و فرمود: «من از جبرئیل درخواست کردم که از خدا بخواهد تا مرا از ابلاغ این مسئله به شما معاف نماید، چرا که از کمی متقین و زیادی منافقین آگاهم» سپس اوصاف منافقین را با اشاره به آیه ۱۱ سوره فتح:{{قرآن|يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ ما لَيْسَ في قُلُوبِهِم}}و آیه ۱۵ سوره نور:{{قرآن|تَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظیمٌ}}بیان کرد. | ||
سپس آزار و اذیت‌های پی در پی منافقین را نسبت به حضرتش یادآور شد، تا آنجا که نسبت‌های مسخره‌آمیز به حضرت دادند و کلمه» اُذُن» به معنای«گوش» را درباره حضرت به کار بردند، که | سپس آزار و اذیت‌های پی در پی منافقین را نسبت به حضرتش یادآور شد، تا آنجا که نسبت‌های مسخره‌آمیز به حضرت دادند و کلمه» اُذُن» به معنای«گوش» را درباره حضرت به کار بردند، که منظورشان«سراپا گوش» بودن امیرالمؤمنین و پیامبرصلی الله علیه وآله و توجه متقابل آنان نسبت به یکدیگر بود. | ||
آنگاه آیه ۶۱ سوره توبه را قرائت کرد که درباره نسبت دهندگان این کلمه از منافقین نازل شده بود:{{قرآن|وَ مِنْهُمُ الَّذینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَ یَقُولُونَ هُوَ اُذُنٌ، قُلْ اُذُنُ خَیْرٍ لَکُمْ، یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ یُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ وَ رَحْمَةٌ لِلَّذینَ آمَنوا مِنْکُمْ وَ الَّذینَ یُؤذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ}} | آنگاه آیه ۶۱ سوره توبه را قرائت کرد که درباره نسبت دهندگان این کلمه از منافقین نازل شده بود:{{قرآن|وَ مِنْهُمُ الَّذینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَ یَقُولُونَ هُوَ اُذُنٌ، قُلْ اُذُنُ خَیْرٍ لَکُمْ، یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ یُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ وَ رَحْمَةٌ لِلَّذینَ آمَنوا مِنْکُمْ وَ الَّذینَ یُؤذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ}} | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
در پی آن با لحنی جدی‌تر منافقین حاضر در غدیر را به لرزه درآورده فرمود:» اگر بخواهم می‌توانم آنان را نام ببرم و آنان را نشان دهم، ولی درباره آنان با بزرگواری رفتار کرده‌ام «. | در پی آن با لحنی جدی‌تر منافقین حاضر در غدیر را به لرزه درآورده فرمود:» اگر بخواهم می‌توانم آنان را نام ببرم و آنان را نشان دهم، ولی درباره آنان با بزرگواری رفتار کرده‌ام «. | ||
اینجا بود که از یک سو علت لحن شدید آیه نسبت به پیامبر اکرم‌صلی الله علیه وآله برای مؤمنین روشن گردید، و از سوی دیگر ضمانت{{قرآن|وَ اللَّهُ | اینجا بود که از یک سو علت لحن شدید آیه نسبت به پیامبر اکرم‌صلی الله علیه وآله برای مؤمنین روشن گردید، و از سوی دیگر ضمانت{{قرآن|وَ اللَّهُ يَعْصِمُك}}بر منافقین و شکّاکان گوشزد شد. | ||
اکنون پیامبرصلی الله علیه وآله کرسی سخن را کاملاً آماده کرده بود؛ لذا برای تأکید بیشتر یک بار دیگر آیه ۶۷ سوره مائده را با این مقدمه تکرار کرد که با حضور منافقین و آزار دهندگان و درخواست معاف شدن از ابلاغ این پیام، ولی خدا از من راضی نمی‌شود مگر آنچه در حق علی‌علیه السلام نازل کرده ابلاغ نمایم و خواند: | اکنون پیامبرصلی الله علیه وآله کرسی سخن را کاملاً آماده کرده بود؛ لذا برای تأکید بیشتر یک بار دیگر آیه ۶۷ سوره مائده را با این مقدمه تکرار کرد که با حضور منافقین و آزار دهندگان و درخواست معاف شدن از ابلاغ این پیام، ولی خدا از من راضی نمی‌شود مگر آنچه در حق علی‌علیه السلام نازل کرده ابلاغ نمایم و خواند: | ||
{{قرآن| | {{قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاس}} | ||
{{متن عربی|وَ سَاَلْتُ جَبْرَئیلَ اَنْ یَسْتَعْفِیَ لِیَ السَّلامَ عَنْ تَبْلیغِ ذلِکَ اِلَیْکُمْ - اَیُّهَا النّاسُ لِعِلْمی بِقِلَّةِ الْمُتَّقینَ وَ کَثْرَةِ الْمُنافِقینَ وَ اِدْغالِ اللاّئِمینَ وَ حِیَلِ الْمُسْتَهْزِئینَ بِالاِسْلامِ، الَّذینَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ فی کِتابِهِ بِاَنَّهُمْ یَقُولُونَ بِاَلْسِنَتِهِمْ ما لَیْسَ فی قُلُوبِهِمْ، وَ یَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظیمٌ، وَ کَثْرَةِ اَذاهُمْ لی غَیْرَ مَرَّةٍ، حَتّی سَمُّونی اُذُناً وَ زَعَمُوا اَنّی کَذلِکَ لِکَثْرَةِ مُلازَمَتِهِ اِیّایَ وَ اِقْبالی عَلَیْهِ وَ هَواهُ وَ قَبُولِهِ مِنّی، حَتّی اَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فی ذلِکَ: وَ مِنْهُمُ الَّذینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَ یَقُولُونَ هُوَ اُذُنٌ، قُلْ اُذُنُ عَلَی الَّذینَ یَزْعَمُونَ اَنَّهُ اُذُنٌ خَیْرٍ لَکُمْ، یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ یُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ وَ رَحْمَةٌ لِلَّذینَ آمَنوا مِنْکُمْ وَ الَّذینَ یُؤذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ | {{متن عربی|وَ سَاَلْتُ جَبْرَئیلَ اَنْ یَسْتَعْفِیَ لِیَ السَّلامَ عَنْ تَبْلیغِ ذلِکَ اِلَیْکُمْ - اَیُّهَا النّاسُ لِعِلْمی بِقِلَّةِ الْمُتَّقینَ وَ کَثْرَةِ الْمُنافِقینَ وَ اِدْغالِ اللاّئِمینَ وَ حِیَلِ الْمُسْتَهْزِئینَ بِالاِسْلامِ، الَّذینَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ فی کِتابِهِ بِاَنَّهُمْ یَقُولُونَ بِاَلْسِنَتِهِمْ ما لَیْسَ فی قُلُوبِهِمْ، وَ یَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظیمٌ، وَ کَثْرَةِ اَذاهُمْ لی غَیْرَ مَرَّةٍ، حَتّی سَمُّونی اُذُناً وَ زَعَمُوا اَنّی کَذلِکَ لِکَثْرَةِ مُلازَمَتِهِ اِیّایَ وَ اِقْبالی عَلَیْهِ وَ هَواهُ وَ قَبُولِهِ مِنّی، حَتّی اَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فی ذلِکَ: وَ مِنْهُمُ الَّذینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَ یَقُولُونَ هُوَ اُذُنٌ، قُلْ اُذُنُ عَلَی الَّذینَ یَزْعَمُونَ اَنَّهُ اُذُنٌ خَیْرٍ لَکُمْ، یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ یُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ وَ رَحْمَةٌ لِلَّذینَ آمَنوا مِنْکُمْ وَ الَّذینَ یُؤذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ | ||